مسیرهای گردشگری کرمانشاه: هورامان/ اورامانات

از ویژگی‌های شاخص این منطقه می‌توان به طبیعت زیبا، معماری منحصر به فرد ابنیه، سبک زندگی، پوشش زیبا و گویش غنی مردم و بسیاری موارد دیگر اشاه کرد که هر کدام به تنهایی می‌تواند در جذب گردشگر در این مناطق مؤثر تلقی شود.

در طول دهه گذشته رشد مفهوم گردشگری در منطقه هورامان سبب شده است علاوه بر تقویت زیر ساخت‌های گردشگری تعامل بالایی میان جامعه میزبان و مهمانان برقرار شود و به همین خاطر می‌توان هورامان را پیشروترین بخش از استان کرمانشاه در بحث گردشگری تلقی کرد.

منطقه هورامان یک گستره بزرگ جغرافیایی است که بخش اعظم آن در استان کرمانشاه و قسمتی نیز در استان کردستان قرار دارد. همچنین بخش کوچکی از این منطقه در خاک اقلیم کردستان عراق قرا گرفته است. در حوزه استان کرمانشاه چهار شهرستان روانسر، پاوه، جوانرود و ثلاث باباجانی جزیی از هورامان محسوب می‌شوند.

منظر فرهنگی هورامان/ اورامانات

مسافرانی که قصد عظیمت به منطقه هورامان را دارند چیزی در حدود ۷۰ کیلومتر که از مرکز استان کرمانشاه به سمت شمال غرب استان حرکت کنند به شهرستان روانسر می‌رسند که در بدو ورود به عنوان دروازه هورامان معرفی شده است. در همین مکان می‌توان اولین نشانه‌های فرهنگی هورامان را در پوشش مردم مشاهده کرد. خوشبختانه بسیاری از مردم با حفظ سنت‌های دیرین خود در مقابل هجمه تغییرات فرهنگی مقاومت کرده‌اند و همین سبب شده است تا شاهد صحنه‌های منحصر به فردی از مظاهر فرهنگی در هورامان باشیم.

شهرت گردشگری شهرستان روانسر بیشتر به واسطه آثار طبیعی آن یعنی سراب روانسر، قله شاهو و غار قوری قلعه است. هر چند به واسطه‌ی وجود تپه تاریخی موسایی و گوردخمه باستانی این شهر نمی‌توان از هویت تاریخی منطقه چیزی نگفت.

در فصل بهار به ویژه ماه دوم سال بساط عرضه گیاهان دارویی و خوراکی و بسیاری از محصولات روستایی و عشایری که حاصل موهبت طبیعت به مردم این منطقه است یک جاذبه گردشگری جذاب در حاشیه سراب روانسر به شمار می‌آید. موهبتی که خبر از نزدیک شدن به مناطق کوهستانی هورامان می‌دهد. یکی از بلندترین قله‌های کوهستانی استان کرمانشاه یعنی قله شاهو با شهری زیبا در دامان آن به همین نام و روستاهای مستتر در میان جنگل‌های بلوط زاگرس جاذبه‌های شگرفی را رقم زده است که سرآمد همه آن‌ها غار آبی قوری قلعه است، جایی که مقصد قریب به اتفاق گردشگرانی است که به هورامان سفر می‌کنند.

اما یکی از مهم‌ترین مناطق گردشگری ایران و به نوعی مرکز منطقه هورامان شهرستان پاوه است. در مسیر روانسر به پاوه پس از دیدن غار شگفت‌انگیز قوری قلعه، سبک معماری روستاها در اثر جغرافیای منطقه رفته رفته عوض می‌شود به گونه‌ای که در کل شهرستان و بخش‌های باینگان و نوسود عموماً خانه‌ها بصورت پلکانی ساخته شده‌اند یعنی حیاط هر خانه بام خانه دیگر است. اوج این معماری پلکانی را می‌توان در شهر پاوه جست شهری که به واسطه تعدد خانه‌های پلکانی به هزار ماسوله معروف است. به صورت کلی این شهرستان دارای تنوع شگرف‌انگیز طبیعی بالایی است به گونه‌ای که اکوتوریسم و به ویژه روستاگردی در آن بسیار رواج دارد. روستاهایی نظیر هجیج، داریان، شرکان، نجار، خانقاه، نسمه، زردویی، ساتیاری و بسیاری دیگر با ایجاد امکانات زیر ساختی قابل قبول برای گردشگران همه‌ساله پذیرای خیل عظیم گردشگران هستند. لذت قایق سواری در سد داریان به همراه تلطیف روح هنگام گذر از آبشار کانی بل آدمی را سر ذوق می‌آورد. البته در سفر به این مناطق نباید از دیدن غار دستکند حسین غافل شد. جایی که حاصل دست و پنجه نرم کردن یک پیرمرد با سنگ خشن کوه در طول سالیان عمرش بوده است.

شهرستان پاوه مرکز انار غرب ایران است به گونه‌ای که به هنگام چیدن انار در پاییز مراسم خاصی در آن جریان دارد. خوشبختانه در سالیان اخیر توجه به احیای فرهنگ و سنن قدیمی همچون آتش نوروز نیز در منطقه جلب شده است و بسیاری از مناطق همجوار را نیز تحت تأثیر قرار داده است.
در روستاهای پاوه صنایع دستی همچون گیوه بافی، شال بافی و ارغوان بافی که به نوعی از ظروف چوبی گفته می‌شود رواج دارد به گونه‌ای که علاوه بر محصولات باغی و ارگانیک، این صنایع دستی نیز در سبد خرید مهمانان جای دارد.

در ادامه سفر در هورامان زیبا شهرستان جوانرود با فاصله ۲۵ کیلومتری شهر روانسر قرار دارد. این شهرستان از گذشته‌های دور مرکز تحولات بزرگ سیاسی و اجتماعی منطقه بوده است به گونه‌ای که دایره این تحولات در بسیاری از مناطق کردنشین ایران و عراق تأثیرگذار بوده است. مراودات مردم جوانرود با سایر مناطق سبب شده است تا اقتصاد شهر بر مبنای تجارت پایه ریزی شود به گونه‌ای که همین امروز هم مهمترین جاذبه گردشگری این شهرستان بازارچه مرزی آن است که سالانه افراد زیادی را به منطقه می‌کشاند. همجواری با کوهستان شاهو سبب به وجود آمدن مناطق بکر طبیعی بیشماری همچون غار کاوات، تفرجگاه شبانکاره، باغستان بیله‌ای، منطقه سپید برگ و بسیاری مناطق دیگر شده است که چشمان طبیعت گردان را به دنبال خود دارد. نوع پوشش و گویش مردم منطقه همچنان بر جذابیت‌های آن می‌افزاید.

در ادامه مسیر جاده‌ای جوانرود به سمت غرب استان کرمانشاه و شهرستان سرپل‌ذهاب منطقه‌ای قرار دارد که شاید در سالیان دور کمتر مورد توجه بوده است و همین سبب شده است تا بتوان یکی از بکرترین مناطق غرب کشور را در ثلاث باباجانی پیدا کرد. منطقه‌ای که صدها سال پیش در متون یونان باستان مورد اشاره بوده است. به طور کلی این شهرستان دو بخش کوهستانی و گرمسیری دارد که بخش کوهستانی آن تازه آباد در مجاورت جوانرود و بخش گرمسیری آن یعنی ازگله در مجاورت سرپل‌ذهاب قرار داد. وجود کوه‌های مرتفعی همچون بمو با دورنمایی از ارتفاعات دالاهو، تپه ماهورهای یکشبی که محل توجه بسیاری از عاشقان طبیعت است، چشمه درمانی ریزه و… برخی از جاذبه‌های این شهرستان محسوب می‌شوند.

منبع:میراث آریا

گردشگری، ابزاری برای شناخت هویت

از مهم‌ترین موضوعات مهم اما مغفول مانده، موضوع ادبیات و حکمت است، وقتی شما از جهان ایرانی صحبت می‌کنید درواقع در حال مطرح‌کردن تمامی این موضوعات هستید، صحبت از ادبیات؛ صحبت از هنر ایرانی، فرهنگ، تمدن و بسیاری گزینه‌های دیگر است، ما درون ادبیات بزرگی به نام جهان ایرانی حضور داریم که اثرگذاری خود را روی شعر، ادب، فرهنگ، حکمت سالامی، فلسفه و عرفان گذاشته است و امروز؛ باید جایگاه آن را مشخص کنیم، موضوعی که در بیانیه ۴ اکتبر خجند بسیار به آن پرداخته شد.

در بیانیه وزیران گردشگری در خجند نیز، گردشگری به‌عنوان ابزار توسعه مطرح می‌شود اما بخش زیادی از آن مربوط به حوزه فرهنگ است، بنابراین پیش از هر چیز حوزه فرهنگ باید دیده شود، اگر همه گردشگران جهان را هم به ایران بیاوریم تنها ثروت مادی به دست می‌آوریم، اما قرار است جایی را به‌عنوان پایلوت فرهیختگی و فرهنگ معرفی کنیم و بگوییم اینجا ادبیات و فرهنگ وجود دارد.

اگر صحبت از ادبیات و نقش آن در گردشگری می‌کنیم هدف ما دعوت جهان به صلح و یکپارچگی است، می‌خواهیم بگوییم همه ما یک پیکره واحد هستیم و از یک جا آمده‌ایم، پس بهتر است دریچه گفتمان را به روی یکدیگر باز کنیم؛ تا این که تابع سیاست‌های تفرقه‌انگیز جهان باشیم.

شرق آن‌چنان که باید در حوزه گردشگری تاریخی و فرهنگی دیده نمی‌شود، بااین‌حال هنوز زاینده است و ظرفیت‌های حوزه ادبیات و تمدن آن، همچنان موردتوجه شرق‌شناسان و اندیشکده‌های بین‌المللی است، هنوز ادبیات ما ادبیات فرهیخته است، اما گاهی آن‌چنان در پررنگ کردن ادبیات بومی و قومی اشتباه می‌کنیم که ادبیات ملی ما دچار خدشه می‌شود. فرهنگ‌های محلی تا جایی ارزشمند هستند که خدشه‌ای به ادبیات و هویت ملی وارد نکنند و به‌عنوان بخشی از پازل بزرگ فرهنگی ایران دیده شوند، به‌ویژه در جهان پرآشوب امروز که چشم به تقسیم شرق دارد بهتر است درست نگاه کنیم.

گردشگری می‌تواند ابزاری برای شناخت هویت باشد و تنها به حوزه اقتصاد نمی‌پردازد، درواقع مانند ابزاری است که با وام گرفتن از سایر رشته‌ها، مطرح می‌شود. به این شکل، به توسعه فرهیختگی در بخش‌هایی مانند نشاط اجتماعی، هویت‌بخشی و اقتصاد پویا در جهان کمک کند، درحقیقت این عوامل سه ضلع اصلی گردشگری در تمام جهان هستند، وقتی صحبت از فرهیختگی در این جهان پرآشوب و خشونت‌طلب می‌کنیم، گردشگری راهی برای گفتگوی ملت‌ها و فرهنگ‌ها در کنار یکدیگر است.

منبع:میراث آریا

حال خوب مردم ايران در نوروز

مسجد جامع اردستان یادگاری از نیاکان کهن

تاریخچه حیات متمدنانه نیاکان در سرزمین اردستان به دوران پیش از اسلام می‌رسد، به‌گونه‌ای که وجود باغ‌های کهن‌سال و قنات‌های تاریخی نشان از حماسه مردم کویر در مواجهه با مخاطرات طبیعی دائمی دارد که حیاتشان را مورد تهدید قرار می‌داد.

بنای تاریخی مسجد جامع اردستان یکی از کهن‌ترین مساجد ایران در دوران اولیه اسلامی به شمار می‌رود به‌گونه‌ای که در برخی منابع این مسجد به همراه مسجد تاریخی دامغان،مسجد جامع عتیق اصفهان و مسجد جامع نائین ازجمله قدیمی‌ترین مساجد ایران در سده‌های اولیه دوران اسلامی به شمار می‌رود.

محققان درباره چگونگی بنای این مسجد تاریخی معتقدند در بخشی از مسجد آثار گچ‌بری‌های عصر ساسانی بر روی برخی ستون‌های مسجد همراه با خشت‌های دوران ساسانی دیده می‌شود. با این وصف مبرهن است که شالوده‌های این مسجد متعلق به دوران پیش از اسلام به‌ویژه دوران ساسانی بوده و به‌عنوان آتشکده استفاده می‌شده است. زیرا در اوایل دوران اسلامی عمدتاً رسم بر این بود که بناهای مذهبی آیین زرتشت با تغییر کاربری به مسجد تبدیل می‌شد و همین امر باعث می‌شد تا پذیرش اسلام توسط ایرانیان سهل‌تر صورت پذیرد.

بااین‌حال بنای اصلی مسجد، جدای از شالوده‌های ساسانی و در دوران اسلامی حداقل در سه دوره تاریخی قابل بررسی است. دوره اول در سده سوم هجری قمری و در دوران دیالمه، دوره دوم سده چهارم هجری قمری و دوره سوم در سده‌های پنجم و ششم هجری قمری و در عصر سلاجقه بوده، که در این عصر است که مسجد جامع اردستان به سبک مساجد چهار ایوانی به‌طور کامل بنا شد.

در این دوره مسجد به دستور «ابوطاهر حسین بن غالی بن احمد» و توسط استاد «محمود اصفهانی» تجدید بنا شد. پس‌ از آن در سده‌های دهم و یازدهم هجری قمری و در عصر صفوی نیز الحاقاتی به مسجد اضافه شد. با این‌ وصف با توجه به معماری منحصربه‌فرد، این مسجد ازجمله اولین مساجد دو طبقه در ایران به شمار می‌رود.

سازه‌های مسجد از آجر و خشت بوده و دارای تزئینات گچ‌بری منحصربه‌فردی همراه با کتیبه‌های متعدد است.

 نکته جالب‌توجه در خصوص این مسجد، چگونگی جانمایی آن در بافت تاریخی شهر است. به‌گونه‌ای که این مسجد برخلاف بسیاری از مساجد جامع که بر اساس شهرسازی ایران دوران اسلامی در مرکز بافت مسکونی شهرها قرار دارند، در میانه باغ‌های انار شهرستان اردستان بناشده و شامل مجموعه‌ای از صحن اصلی مسجد، آب‌انبار، کاروانسرا، بازار، حسینیه، حمام و مدرسه علوم دینی است.

عمده‌ترین عناصر تزئینی بنا، کتیبه‌های ایوان‌ها، مقرنس‌های گچی و تزئینات گنبد خانه است که با ترکیبی از اشکال هندسی، فضایی بدیع را پدید آورده است.

در میانه ایوان شمالی و غربی، تک مناره آجری مسجد قرار گرفته که سطح آن ساده و بدون هرگونه نقشی است، ولی بااین‌حال چشم هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.

منبع:میراث آریا

از عیلامی‌ها تا مادها در باغ‌موزه کتیبه‌های کاخ نیاوران

باغ موزه کتیبه‌ها در مجموعه فرهنگی‌تاریخی نیاوران باهمکاری پژوهشکده زبان‌شناسی، کتیبه‌ها و متون پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری به شکل یک نمایشگاه دائمی از میراث مکتوب پیشینیان، پذیرای گردشگران است.

در این نمایشگاه دائمی تعداد ۴۳ مولاژ از کتیبه‌های صخره‌ای شامل دوره تاریخی مادها به خط و زبان اورارتویی، آشوری و آرامی متعلق به مناطق اهر و سراب، دوره تاریخی پارتی و ساسانی به خط و زبان‌های فارسی باستان، اکدی، عیلامی و آرامی تا اواخر دوره ساسانی و به خط شکسته پهلوی به چشم می‌خورد.

از جمله این کتیبه‌ها می‌توان به کتیبه‌های شاپور و اردشیر در نقش رستم، کتیبه شاپور یکم در نقش رجب، کتیبه کرتیر در نقش رجب اشاره کرد.

هدف اصلی از ساخت، طراحی و اجرای باغ موزه کتیبه‌ها در مجموعه فرهنگی‌تاریخی نیاوران استفاده بهتر برای دانشجویان و محققان بود که بتوانند با خطوط تاریخی و مسائل مختلف آشنا شوند.

در باغ کتیبه‌های این مجموعه صخره‌هایی با نقوش مختلف دیده می‌شود. نقوش انسان‌هایی در حال شکار با کمند، انسان‌هایی در حال آیین رقص و همین‌طور نمادهایی مخصوص که با علائم خطی و سطحی خود بسیار زیبا و خاص هستند.

خطوطی که در این دوره زمانی دیده می‌شود در مقایسه با خطوط سطری قدمت بیش از ۲۳۰۰ پیش از میلاد را شامل می‌شود. خطوطی که بر روی ظروف عیلامی دیده می‌شود. قدیمی‌ترین خط میخی اکدی در باغ کتیبه‌ها دیده می‌شود که با نقش برجسته آئوبانینی بسیار مشهور است و مربوط به قوم لوایی در سال ۲۰۰۰ پیش از میلاد است.

بخش دیگری از تاریخچه باغ کتیبه‌های مجموعه نیاوران مربوط به دوره ماد است. البته در این منطقه هیچ نوع خط مادی یافت نشده است و نمونه‌های موجود در باغ کتیبه‌ها مربوط به دوره اورارتوها و آشوری‌ها است به طوری که شامل چندین کتیبه می‌شود.

تاریخچه کتیبه‌های هخامنشی در باغ کتیبه‌ها مربوط به سال‌های ۳۳۱ الی ۵۳۹ است که از ۵ خط آرامی، پارسی باستان، اکدی، عیلامی و هیروگلیف مصری تشکیل شده است. همین‌طور دو مولاژ از کتیبه‌های هخامنشی در این بخش دیده می‌شود که مربوط به دوره داریوش و خشایار شاه در الوند همدان است.

اولین بخش تاریخی مربوط به باغ کتیبه‌ها در خصوص گروه مادها است که به خط و زبان اوراتی نوشته شده است و همین‌طور دوره آشوری و مناطق اهر و سراب را شامل می‌شود. دوره دوم تاریخی مربوط به پارتی‌ها و ساسانی‌ها بوده و مربوط به خط و زبان‌های پارسی باستان است و شامل خط میخی و سومری می‌شود و هماهنگی‌های لازم را شامل شده است.

دوره سوم تاریخ مربوط به دوره عیلامی و آرامی و همین‌طور اواخر دوره ساسانی است و به خط شکسته پهلوی ارزیابی شده است.

بازدید از کتیبه‌های زیبا در فضای سرسبز و دلنشین مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران بسیار دل‌انگیز و سودمند است.

مجموعه فرهنگی‌تاریخی نیاوران در ایام نوروز ۱۴۰۱ تا پایان روز ۱۲ فروردین از ساعت ۹ تا ۱۹ پذیرای علاقه‌مندان به فرهنگ، تاریخ، آیین‌ها و هنر ایران زمین است و فروش بلیت در مبادی ورودی تا ساعت ۱۷ امکان‌پذیر است.

منبع:میراث آریا

تکیه معاون الملک کرمانشاه شاهکار هنر و معماری اصیل ایرانی – اسلامی

 تکیه معاون‌الملک کرمانشاه از جمله آثار زیبا و باشکوهی است که از دوره قاجار در این شهر به یادگار مانده، این بنای بی‌نظیر در میان دریایی از رنگ و زیبایی، هر نظاره‌گری را شیفته خود می‌کند.

به گزارش ایرنا، تکیه معاون الملک یکی از بناهای به جای مانده از دوره قاجار است که در بافت قدیم شهر، در محله آبشوران قدیم و در خیابان شهید حدادعادل واقع شده است و هر ساله پذیرای هزاران مسافر و گردشگر داخلی و خاجی است.

در سال ۱۲۸۷ هجری شمسی در جریان مبارزات جنبش مشروطه خواهی گروهی از معترضان به این دلیل که تکیه معاون الملک محل اجتماع مشروطه خواهان شده بود به این بنا آسیب رسانده و آن را به توپ بستند که پس از مدتی با فروکش کردن قیام، بانی این اثر، بخش عباسیه را به تکیه اضافه کرد.

این اثر مورد توجه ویژه مردم کرمانشاه قرار دارد چرا که به عنوان یک اثر بی بدیل از فرهنگ ایرانی اسلامی برجا مانده است.

تکیه معاون الملک بیش از یک قرن است که در برابر سرما و گرما تاب آورده و در برهه ای از تاریخ، بارها در میانه جنگ و تهاجم قرار گرفته ولی باز هم این بنای پرآوازه کرمانشاه پابرجا باقی مانده است و با درخشش کاشی های بی نظیر و رنگارنگ خود دل هر ببیننده و رهگذری را می رباید.

این تکیه یکی از شاهکارهای هنر و معماری اصیل ایرانی – اسلامی است که کاشی های منحصر به فردش آن را از دیگر تکایای شهر متمایز می کند. این بنا از سه قسمت حسینیه، قسمت زینبیه و عباسیه تشکیل شده است.

قدمت این بنا به ۱۲۰ سال قبل یکی اواخر دوران قاجار بر می گردد که بـه دستور «حسین خان» معروف به «معین الرعایا» ساخته شده است. مجموعه بنا در حدود ۶ متر از سطح خیابان پایین تر است به طوری که برای ورود به حسینیه باید از ۱۷ پله بزرگ عبور کرد. در جنب پله های ورودی، سقاخانه کوچکی وجود دارد که به وسیله کاشی هایی با نقوش حضرت ابوالفضل (ع) تزیین شده است.

حضرت ابوالفضل سوار بر اسب، شمشیر به کمر و پرچم در دست دارد. روی پرچم جمله «نصر من الله و فتحاً قریب» نوشته شده است. جلوی پای سوار نیز تصویر کودک خردسالی دیده می شود.

مردم محل سوار را به حضرت ابوالفضل و تصویر کودک را به حضرت سکینه نسبت می دهند که از عموی خود عباس طلب آب کرده است. از این رو این مکان را محترم شمرده و در آنجا نذر می کنند، شمع روشن کرده و طلب حاجت می کنند.

سراسر نمای مدخل و سر در ورودی بنا نیز با کاشی های نفیس تزیین شده است. حسینیه در حقیقت صحن کوچکی است که در اطراف آن حجره های ۲ طبقه و طاق نماهای متعددی قرار گرفته است که سراسر دیوارهای آن با کاشی کاری زیبا آراسته شده است.

داخل طاق نماهای این بخش به وسیله تابلوهای کاشیکاری شده پوشیده شده است این تابلوها، صحنه هایی از عزاداری شامل سینه زنی، قمه زنی و همچنین تصاویری از خلفا و سلاطین ایران، بارگاه حضرت سلیمان را نشان می دهد. علاوه بر کاشی های با نقوش انسانی، کاشی هایی نیز با نقوش هندسی زیبا به کار رفته است.

در ذیل تابلو مجلس روضه خوانی مرحوم «اشرف‌الواعظین»، واقع در دیوار جنوبی حسینیه، اشعاری در توصیف بنا و تاریخ خاتمه کاشی کاری آن به چشم می خورد که سروده های «واله» شاعر کرمانشاهی است و ۲ بیت ماده تاریخ آن چنین است: «این عزاخانه چو از حسن عمل گشت تمام سال تاریخش واله ز لب بانی خواست   گفت با نیش معاون پی تاریخ بگو کین حسینیه ز ما بهر عزای شهداست ۱۳۳۶»

به هنگام مرمت حسینیه آثاری از آیینه کاری و گچبری بر دیوارهای آن ظاهر شد. چنین به نظر می رسد که بنای اولیه با گچ بری و آیینه کاری تزیین بوده است.

بخش میانی یا زینبیه به صورت صحن مسقفی است که اطراف آن به وسیله حجره های متعددی احاطه شده است. غرفه های طبقه فوقانی، استقرار زنان شرکت کننده در مراسم سوگواری بوده است.

سقف بنا به صورت گنبدی روپوش است که گنبد زیرین به صورت عرق چین و نمای گنبد فوقانی به صورت نمای فلزی است. تمام دیوارها و حجره های اطراف با کاشی های زیبا شامل ۱۸ تابلو از صحنه های غم انگیز کربلا نظیر آمدن زعفر جنی به خدمت امام حسین (ع)، رزم حضرت علی اکبر (ع)، رزم حضرت قاسم (ع)، رزم حضرت ابوالفضل (ع) صحنه هایی از قیام توابین، به خاکسپاری شهدای کربلا توسط قبیله بنی اسد، صحنه ورود اهل بیت به مدینه، مجلس مختار و بردن اهل بیت (ع) و امام سجاد (ع) به خرابه های شام و مجلس یزید است.

در بالای قسمت دیواره گنبد هشت تابلو کاشی کاری شده وجود دارد. این تابلوها عبارتند از صحنه‌ای از عروج پیامبر (ص) و دیدن حضرت علی (ع) در معراج، ضمانت حضرت رضا (ع) از آهو، قربانی کردن حضرت اسماعیل (ع) توسط حضرت ابراهیم (ع)، نبرد حضرت علی (ع) با حب سردار خیبریان، باطل کردن جادوی جادوگران فرعون توسط حضرت موسی (ع) و مکتب خانه فرزندان حضرت علی (ع).

در حاشیه پایی آن اشکال متعددی از سلاطین و پادشاهان اساطیری و تاریخی و همچنین مرثیه های متعددی از محتشم کاشانی در اطراف بنا به چشم می خورد. خطاط این خطوط و اشعار در سقف دیوارهای زینبیه و حسینیه، میرزا حسنخان خطاط کرمانشاهی بوده است.

قبر مرحوم معاون الملک بانی تکیه که در سال ۱۳۲۷ ش در گذشته درون اتاق کوچکی در جنوب شرقی زینبیه قرار دارد.

بنای عباسیه نیز به صورت صحن وسیعی است که در قسمت شرقی آن بنای ۲ طبقه ای ساخته شده و در قسمت جنوبی آن ایوانی با ۲ ستون آجری برپا شده است. دیوارهای عباسیه نیز با کاشی های رنگارنگی تزیین شده که بر روی آنها، صحنه هایی از ورود حضرت یوسف به کنعان، بارگاه حضرت سلیمان و تصاویری از آستان مقدس حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) دیده می شود.
در این صحن نیز، تصاویری از شخصیت های مذهبی، ‌سیاسی و مهره هایی از رجال دوره قاجار کرمانشاه در این دوره از جمله «حسنخان معاون الملک» و آیت الله سید «حسین حایری طباطبایی» بر روی کاشی ها نقش بسته است.

تکیه معاون الملک که در نوع خود اثری بی نظیر محسوب می شود این روزها یکی از اماکن مورد بازدید گردشگران نوروزی است.

منبع:ایرنا

لاهیجان؛ عروس گردشگری گیلان

قطعه به قطعه گیلان سرسبز همواره غرق در تنوعی از رنگ ها و شاهکار خلقت است که در این میان لاهیجان غرق در زیبایی و شکوه خلقت و تاریخ، همچون عروس زیبای خزر جلوه گری می نماید.

در گیلان همه چیز نشان از حیات دارد؛ گیلان یعنی سرزمین جنگل و باران ، سرزمین برنج و نوغان ، بستر رودهای خروشان و پهنه رویش بنفشه ها ، پامچال ها ، نیلوفرهای آبی و زیستگاه قوها ، مرغابی ها و هزاران گونه گیاهی دیگر. جایی که جلگه و دریا و کوهستان روی در هم می سایند و روز و شب امواج خروشان دریا بر ساحل ماسه زارهای آن بوسه می زنند ، سرزمینی سرشار از حیات و مملو از تلاش و نشاط.

لاهیجان، بزرگترین شهر شرق استان گیلان در شرق سفیدرود و در ارتفاع ۴ متری از سطح دریا واقع است؛ این شهر در ناحیه کوهپایه‌ای قرار دارد و تپه‌ماهورهای آن را بوته‌های چای پوشانده‌است. به همین دلیل هنگام سفر به لاهیجان، کیلومترها قبلتر از این که به این شهر برسید بوی چای و مزارع برنج مشام مسافران را نوازش می دهد و به آنها یادآور می شود که به لاهیجان شهر چای ایران نزدیک شده اند.

شهرستان لاهیجان دارای دو بخش رودبنه و مرکزی و هفت دهستان به نام‌های رودبنه، شیرجوپشت، آهندان، بازکیاگوراب، لفمجان، لیالستان و لیل است. شهر لاهیجان ۷ محله اصلی دارد.

لاهیجان معروف به عروس شهرهای گیلان دارای چشم اندازها و جاذبه‌های طبیعی بسیار زیبا می‌باشد که همجواری شهر با یکی از زیباترین کوه‌های منطقه و دسترسی آسان به آن با چشم اندازهای کوهپایه‌ای شامل باغ‌های سرسبز چای و مزارع برنج و چشمه‌های متعدد آن در بخش گردشگری سرآمد است.

بام سبز لاهیجان

بام سبز در قسمت بالایی شیطان‌کوه در شهر لاهیجان واقع شده است و به علت اینکه به نمای شهر و دیدنی‌های آن مانند شیطان‌کوه، استخر لاهیجان و مزارع چای دامنه کوهستان‌های لاهیجان اشراف دارد، آن را بام سبز لاهیجان می‌نامند.

وجود آب و هوای معتدل و پاک و چشم‌اندازهایی زیبا از شهر لاهیجان و طبیعت شمال در بام سبز گردشگران بسیاری را جذب کرده است. در بام سبز امکاناتی نظیر شهربازی و تله کابین نیز وجود دارد. در مسیر تله کابین مزارع چای و خانه‌ها و جاده‌های روستایی به خوبی دیده می‌شوند.

آبشار شیطان کوه و بام سبز لاهیجان

آبشار شیطان کوه

این کوه سر سبز که در امتداد سلسله جبال البرز واقع شده و با ارتفاعی نزدیک به ۶۰ متر از درختان و شمشادهای کوتاه و سبز پوشیده شده و در ناحیه شرقی شهر لاهیجان قرار دارد و یکی از جاذبه های گردشگری لاهیجان بشمار می رود.

این کوه به‌علت واقع شدن در داخل مجموعه شهری باعث به وجود آمدن چشم اندازهای زیبایی شده و گردشگران زیادی را به سوی خود جلب می کند. در کنار این آبشار یک راه پلکانی با بیش از ۷۵۰ پله وجود دارد که از ابتدای کوه شروع می‌شود و به بام سبز می‌رسد.

آبشار شیطان کوه - لاهیجان

استخر لاهیجان

در بخش شرقی لاهیجان و در پایین قله‌ای سرسبز و پوشیده از شمشاد به نام شیطان کوه که در قدیم آن را شاه‌نشین کوه می‌نامیدند، استخری بزرگ به وسعت ۱۷ هکتار و عمقی در حدود چهار متر قرار دارد که در گذشته مخزن آبی برای آبیاری مزارع برنج بوده و توسط آب‌های جاری شده از کوه تغذیه می‌شد.

در وسط استخر جزیره‌ زیبایی وجود دارد (در گذشته به آن «میان پشته» گفته می‌شد) که به وسیله یک پل سیمانی طویل، به حاشیه جنوبی استخر متصل شده است. طول حاشیه این استخر نزدیک به ۲ کیلومتر بوده که در کنار بلواری زیبا قرار دارد و دور تا دور استخر را احاطه کرده و از مراکز دیدنی و تفریحی مهم لاهیجان می‌باشد.

پارک جنگلی میرصفا

پارک جنگلی میرصفا از دیگر مناطق دیدنی لاهیجان می باشد. این پارک طبیعی در خیابان شقایق در شهر لاهیجان استان گیلان واقع شده است. این پارک با آلاچیق های زیبا مورد توجه گردشگران می باشد.

بقعه شیخ زاهد گیلانی

بقعه شیخانور یا شیخ زاهد گیلانی، از جاذبه های گردشگری لاهیجان است که مربوط به اواخر سده نهم هجری قمری است و در روستای شیخانور واقع شده است.

برخی منابع آن را مدفن شیخ تاج‌الدین ابراهیم ملقب به شیخ زاهد گیلانی از عارفان و دراویش بزرگ و از استادان شیخ صفی‌الدین اردبیلی دانسته‌اند. این بنا دارای یک گنبد هشت ترک فیروزه‌ای بوده و در میان مزارع برنج و چای و جنگل احاطه شده‌است و از مقاصد گردشگری استان گیلان است.

بقعه شیخ زاهد گیلانی

تالاب بین‌المللی امیرکلایه

این تالاب در ۳۶ کیلومتری شمال شرق لاهیجان قرار دارد و دارای وسعتی به اندازه‌ی یک هزار و ۲۳۰ هکتار است و عمق آن به طور تقریبی به ۸۵ متر می‌رسد. ویژگی منحصر به فردی که سبب شده این تالاب در سطح جهان مشهور شود این است که آب آن شیرین است و در یک کیلومتری دریا قرار دارد. تالاب امیرکلایه زیست‌گاه انواع پرندگان، خزندگان، ماهیان و دوزیستان محسوب می‌شود.

در این تالاب امکان قایق سواری و ماهیگیری نیز وجود دارد.

حمام گلشن لاهیجان

این بنا نیز در دوره فتعلی شاه قاجار احداث شده است و جزو یکی از حمام های تاریخی و سنتی بسیار زیبای ایران به شمار می رود. حمام از تعداد زیادی حوضچه و خزینه با معماری مخصوص قجری بنا شده که امروزه اثری از آنها نمی باشد.

روستای گلرودبار

این روستا در شرق شهرستان لاهیجان و در محاصره  کوه ها قرار دارد. به دلیل اینکه در زمان های گذشته رود آن باعث به وجود آمدن گلزار های فراوان می شد به این نام مشهور شد. نیمی از محله ها در یک طرف رود و نیم دیگر در طرف دیگر آن قرار دارد. این رود به «شنرود» معروف است.

روستای یوسفده

روستای سرسبز و قدیمی یوسفده در استان گیلان و شهرستان لاهیجان قرار دارد و یکی از قدیمی ترین روستاهای منطقه رودبنده است.

از جاذبه های سفر و زیبایی های روستای یوسفده باید به دشت ها و مزارع سرسبزش اشاره کنیم، به خصوص که در دشت های سرسبز آن منظره می توان به مناظر کوه های سرسبز لاهیجان و لنگرود و تله کابین لاهیجان نیز دید داشت.

تالاب سوستان لاهیجان

سوستان یکی از روستاهای دهستان لیل در بخش مرکزی شهرستان لاهیجان است که به خاطر تالابی که در نزدیکی این روستا واقع شده، معروف است.

تالاب سوستان از تالاب‌های آب شیرین است که در فصول پاییز و زمستان پرآب بوده و در فصل تابستان از آب آن کاسته می‌شود. دور تا دور تالاب را نیزار فرا گرفته است، همچنین در داخل و کناره‌های تالاب گیاهان مردابی و درختان جنگلی وجود دارد. این تالاب همانند سایر تالاب‌های آب شیرین محل زندگی آبزیان و پرندگان می‌باشد.

تالاب سوستان - لاهیجان

برای رفتن به تالاب سوستان چندین مسیر وجود دارد که کوتاه‌ترین مسیر از میدان دانشگاه آزاد در شهر لاهیجان به سمت روستای سوستان است. همچنین مسیر میدان تربیت به سمت روستای سوستان نیز مناسب است.

لوتوس یا همان نیلوفر آبی، یکی از گیاهان آبزی ست که به طور شناور در تالاب‌ها و آب‌های کم تلاطم می‌روید. این گل به کمک ریزوم‌هایش که همان ساقه‌های زیر زمینی ریشه مانند است، توانایی زندگی در تالاب‌ها و مرداب‌ها را پیدا می‌کند.

لوتوس را می‌توان در رنگ‌هایی چون صورتی و سفید مشاهده کرد. نیلوفر آبی به هنگام صبح و طلوع خورشید باز شده و به هنگام غروب خورشید بسته می‌شود. نیلوفر آبی به هنگام بهار و در ماه اردیبهشت در پهنای آب این تالاب می‌روید. بوی نیلوفر آبی به نحوی است که عطر خوشش تمام منطقه را پر می‌کند.

نیلوفر آبی - تالاب سوستان - لاهیجان

روستای زیبای لیالمان

روستای زیبای لیالمان در شرق استان سرسبز گیلان، از توابع شهرستان لاهیجان و دهستان آهندان در فاصله حدود ۴ کیلومتری لاهیجان واقع شده است. روستای لیالمان یکی دیگر از گزینه ها در بین لیست زیباترین روستاها و جاهای دیدنی لاهیجان است.

روستای  چی چی نی کوتی 

معنی نام این روستای زیبا که چشم اندازهای زیبایی دارد، لانه گنجشک می باشد. با گشت و گذار در جنگل های کوهپایه ای روستای چی چی نی کوتی معنای اصلی طبیعت بکر را درک خواهید کرد.

طبیعتی که هنوز از گزند ما آدمیان آسیبی ندیده است و هنوز گونه های جانوری مختلف از جمله خرس قهوه‌ای، شغال و روباه و کفتار و نوعی خوک خاکستری در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند.

تقریبا در پایان فصل بهار و آغاز فصل تابستان نوعی خاص از تمشک وحشی در بیشه زارهای این روستا می‌روید که قطعا طعم آن را جایی دیگر نچشیده اید. باشد که این طبیعت بکر و زیبا پاک و بکر و زیبا باقی بماند.

روستای سرچشمه و کوه عطاکوه

روستای سرچشمه در فاصله ۱۰ کیلومتری لاهیجان و در دامنه‌های عطا کوه واقع شده است.

سرچشمه ۴۷۵ نفر جمعیت و ۱۴۷ خانوار دارد. شغل اصلی مردم در این روستا چای کاریست. سرچشمه لاهیجان از امکانات برق و تلفن برخوردار بوده و آب آشامیدنی آن از چشمه تأمین می‌شود.

روستای آهندان و آبشار ماهی موشه

مسیر منتهی به این آبشار از روستای آهندان می‌گذرد. ارتفاع آبشار ماهی موشه حدود پنج متر است.

بعد از روستای چهل ستون و مقبره‌ی امام زاده سیدابراهیم و روستای نارنج لنگه و طی کردن بخشی از مسیر با پای پیاده به این آبشار خواهید رسید. از معنی دقیق این اسم اطلاع زیادی در دست نیست ولی بزرگان و ریش سفیدان روستا اعتقاد دارند که این نام به معنای رودخانه ایست که ماهی ندارد یا ماهی نمی‌تواند در آن باشد.

حیواناتی همچون گراز، خرس، پلنگ و گرگ در این منطقه دیده شده است.

روستای گردکوه

گردکوه یک روستای کوهپایه‌ای جنگلی است که در آن درختان کهنسال افرا و بلوط و توسکا وجود دارد.

منبع:ایرنا

مقالات مرتبط:

جاذبه‌های گردشگری رودبار ؛ از دریاچه عروس تا درفک

با رامسر عروس شهرهای ایران بیشتر آشنا شوید

جاذبه‌های گردشگری تنکابن تا رامسر

جاذبه های گردشگری و دیدنی های خطه سرسبز شمال

بسطام سرزمین گنبدهای فیروزه‌ای

مجموعه تاریخی بسطام در شهرستان شاهرود نمایشگاهی از آثار به جا مانده از دوره های تاریخی گوناگون است که با سقف های گنبدی فیروزه ای خود همچون نگینی در دیار شاهوار می درخشد.

به گزارش ایرنا، بدون شک نخستین مقصد گردشگرانی که شاهرود را برای سفرهای نوروزی خود انتخاب می کنند، مجموعه تاریخی واقع در بسطام در پنج کیلومتری شمال این شهر است. این مجموعه ترکیبی از تاریخ، هنر، فرهنگ و معنویت است. جایی که برای گروه های مختلف از زائران حرم فرزند امام صادق (ع) گرفته تا گردشگران تاریخی و عرفانی جاذبه دارد. گویی نیرویی در این نقطه از زمین خداوند متمرکز شده است تا عابرانش را برای یک بار هم که شده به سوی خود بکشاند.

مجموعه تاریخی بسطام که آثاری از دوران سلجوقی به بعد را شامل می شود، مرقد و خانقاه متعلق به ابویزیدطیفوربین عیسی بن سروشان بسطامی ملقب به سلطان العارفین و از عرفای نامی و مشهور ایران در قرن دوم و سوم هجری قمری را در خود جای داده است. آرامگاه بایزید بسطامی در وسط مجموعه و در شمال آرامگاه امام زاده محمد(ع) در گوشه ضلع شرقی و جنوبی صحن  و در همسایگی گنبد و ایوان غازان خان در محوطه ای بدون سقف وقع شده است. گفته می شود که پس از دفن بایزید در این محل در قرن سوم هجری هیچ گاه بنایی بر فراز آن برپا نشده است تا اینکه در قرن هشتم هجری به دستور غازان خان همزمان با بنای مزار امامزاده محمد(ع)، بقعه ای نیز برای آرامگاه بایزید ساخته می شود تا بازمانده جسدش را به آن جا منتقل کنند که گویا به دلایلی این انتقال انجام نمی شود.

آرامگاه امامزاده محمد (ع) به عنوان یکی از فرزندان امام صادق (ع) در جنوب صحن مجموعه است. بنای آن شبیه گنبد غازان خان و قرینه آن است. درباره گنبد غازان خان می توان گفت این بنای مربع شکل در مقبره بایزید و در کنار صحن مجموعه قرار دارد. بر فراز آن گنبدی زیبا و مخروطی شکل با پوششی از کاشی های فیروزه ای قرار گرفته است.

و اما ساخت بنای اولیه امامزاده مربوط به غازان خان و تعمیرات آن متعلق به دوره الجایتو است. البته در زمان قاجار نیز مرمت شده است. حرم امامزاده مربع شکل به ابعاد ۴.۵ متر است. ایوان بلندش دارای تزئینات آجری در نمای خارجی است و دری از چوب مشبک ساده دارد. در قسمت بالای ایوان کتیبه ای با گچبری های ظریف و یک ردیف مقرنس ساده به چشم می خورد. سقف ایوان نیم گنبد و دارای ۲ گوشواره شامل نقاشی هایی به شکل ستاره هایی ۶ پر است. ازاره حرم نیز از کاشی های ۶ ضلعی لاجوردی و فیروزه ای با حاشیه ای از کاشی های گلدار پوشیده شده است.

۲ مسجد بر روی هم

یکی از بخش های مهم این مجموعه مسجد بایزید است. مسجد نخست بایزیدمتعلق به سال های  ۵۰ تا ۲۰۰ هجری قمری است. بنایی مستطیل شکل که فضای کوچکی دارد و حاوی کهن ترین آثاری است که تا به حال در این مجموعه کشف شده است. این بنا در عمق تقریبی یک متر پایین تر از کف فعلی مسجد دوم بازید قرار دارد. این مسجد یک محراب دارد که بایزید در آن نماز می خوانده است.

مسجد دوم بایزید در کنار امامزاده محمد(ع) قرار دارد و از آثار جالب توجه قرن های ششم و هفتم هجری قمری است. این مسجد دارای محراب گچبری نفیس با نقش های هندسی، گیاهی و اسلیمی است و بالای محرابش با کتیبه هایی به خط ثلث و نستعلیق به جا مانده از دوره های ایلخانی و قاجاری آراسته شده است. یکی از کارهایی که در دوره صفویه در مجموعه تاریخی بسطام انجام شد هم  تبدیل حیاط بین مسجد دوم بایزید و آرامگاه امامزاده به یک فضای مسقف است که رواق نامیده می شود.

همچنین در غرب مرقد بایزید خانقاه یا همان صومعه وی شامل سه اتاق بسیار کوچک متصل به هم با سقف های کوتاه قرار دارد. در بخشی از این بنا محرابی با گچبری زیبایی وجود دارد که همراه گچ بری دیوارها و سقف های صومعه به همت معماران دامغانی تزئین شده است. بر بالای کتیبه ورودی به اتاق دوم هم تاریخ ۷۰۲ هجری قمری به چشم می خورد.

ایوان های مجموعه تاریخی بسطام

ایوان غربی صحن با ارتفاع ۱۷.۵ متر در کنار گنبد غازان خان قرار دارد و در سال ۷۱۷ هجری قمری ساخته شده است. این ایوان که متعلق به دوره ایلخانی است دارای سردابی است که در سال ۱۳۵۴ تعمیر شد. محوطه ایوان کوچک و به صورت بن بست دارای تزئیناتی شبیه سردر ورودی و دالان الجایتو است و آجرچینی آن شبیه نقش دالان ورودی است با این تفاوت که در این ایوان از سفال بی لعاب استفاده شده است.

جلوی در شرقی مجموعه هم دالان و ایوان الجایتو به چشم می خورد که درواقع از معماری دوران سلطان الجایتو است. این بنا شامل دو قسمت است که یکی سردر آن و دیگری دالان ورودی به صحن امامزاده است. ایوان الجایتو در اصل به عنوان ورودی مجموعه ساخته شده بود که به علت تغییراتی که در محوطه ایجاد شد، امروزه کاربرد نخست خود را از دست داده است. کاشی های معرق فیروزه ای در بالای آن به کار رفته است و بر روی بعضی از کاشی ها، چهار مرتبه کلمه “علی” به شکل خاصی در قالب طرح مربع دیده می شود. سطح همه دیوارها به جز مقرنس های گچی سقف ایوان هم با طرح های سفالی لعابدار پوشیده شده است.

در انتهای دالان اولجایتو لوحی سنگی دیده می شود و احتمال دارد صاحب قبر از نبیره های بایزید باشد. شعر زیر بر روی آن نقش بسته است:

شیخ طفور آنکه در بسطام   یافت رفعت ز خاک مقدم شیخ

رفت زین خاک پر فسانه دهر   شد به سر کمال محرم شیخ

دوش بودم به فکر تاریخش   یافتم سال فوتش از دم شیخ

گفتنی است در کنار مرقد بازید هم مقبره ای دیگر متعلق به آرامگاه شاهزاده ای افغان مربوط به سال ۱۲۸۶ هجری قمری وجود دارد. بر روی سنگ قبرش ابیاتی به نستعلیق و در رثای شاهزاده به همراه نام نویسنده و سنگ تراش حجاری شده است.

دیگر آثار دوره سلجوقی

منار بسطام در شرق مسجد بایزید و متصل به آن قرار گرفته است و تاریخ بنای آن به سال ۵۱۴ هجری قمری باز می گردد. تاج منار در قسمت بالای به وسیله چند ردیف آجرچینی هنرمندانه به وجود آمده است. پله های منار شکل مارپیچ دارد و به وسیله روزنه هایی که در بدنه منار تعبیه شده است، نور داخل آن تأمین می شود. این منار ۱۴ متری در قسمت بالایی خود شبیه منارجنبان اصفهان حرکت و جنبش محسوسی وجود دارد.

مسجد جامع بسطام هم در جنوب مجموعه تاریخی و توسط غازان خان در بین سال های ۷۰۰ تا ۷۰۶ هجری قمری ساخته شده است. این مسجد دارای صحن مستطیل شکل روباز و دو شبستان زمستانی و تابستانی است. در ایوان مرکزی محراب نوعی گچبری دیده می شود که دارای کتیبه های قرآنی است. تاریخ کتیبه های ایوان نیز به سال ۷۰۶ هجری قمری بازمی گردد. محراب مسجد جامع بسطام یکی از نمونه های منحصر به فرد و باارزش در گچبری است.

“کاشانه” عنوان برجی در جنوب شرقی مسجد جامع بسطام است. براساس کتیبه سر در ورودی تاریخ بنای برج سال ۷۰۰ هجری قمری است. در اطراف آن دالان کوچکی شبستان مسجد را به در وروی برج متصل می کند که با آیت الکرسی و حدیثی از پیامبر(ص) گچ بری شده است. در ضخامت دیوار ورودی برج راه پله ای قرار گرفته است که تا زیر گنبد داخلی ادامه می یابد. فضای داخلی برج ده ضلعی است که بر آن ها طاق نماهای تزئینی کم عمقی کار شده است. در قسمت بالای برج بر ۲ حاشیه از آجرهای بزرگ، نوشته ای به خط کوفی دیده می شود که در آن نام الجایتو و سال ۷۲۳ هجری قمری ثبت شده است. در زیر برج هم سردابه بزرگی وجود دارد که به وسیله روزنه مستطیل شکل وسط برج می توان وارد آن شد. ارتفاع برج حدود ۲۰ متر و نمای خارجی آن لبه دار و دارای ۳۰ ترک است. هرترک هم با زاویه ۹۰ درجه تا زیر گنبد ادامه پیدا می کند.

همچنین مدرسه شاهرخیه در سمت جنوب شرقی مسجد سلجوقی واقع شده است. این مدرسه ۲ طبقه با حجره هایی در اطراف صحن مستطیل شکل است و به دلیل ساخته شدن در دوران شاهرخ تیموری به این نام خوانده شده است. در بخش های شمالی و جنوبی آن ۲ ایوان قرار دارد. بخش شرقی مدرسه شامل پنج حجره با ایوانی کوچک در جلو است. در طبقه دوم بین ایوان ها درگاهی وجود دارد که تمام ایوان ها را به هم متصل می کند. نمای شمالی مسجد نیز دارای سه در بلند با طاق جناغی است. در اطراف سردر مدرسه هم د۲ طاق نمای عمیق به چشم می خورد و طاق نمای سمت چپ دارای مقرنس های گچی است.

این ها فقط بخشی اززیبایی و جاذبه بسطام برای گردشگران است. این خطه تاریخی و سرسبز دیدنی های بی شمار دیگری نیز دارد و از این رو هر ساله مقصد بسیاری از مسافران نورزوی به ویژه زائران بارگاه حرم مطهر رضوی است.

منبع:ایرنا

سمنان، شهر کوچه باغ‌ها

سمنان در گذشته شهری میان‌باغ‌ها بوده است و به همین دلیل کوچه باغ‌های تاریخی متعددی دارد. بازآفرینی این باغ‌راه‌ها در سال‌های اخیر، فضای مطلوب و دلنشینی برای تفرج و گشت و گذار اهالی و گردشگران دوستدار این شهر تاریخی فراهم کرده است.

به گزارش ایرنا، کوچه‌باغ جان شعرگونه در خود دارد. حتی شعر «کوچه» فریدون مشیری هم بیش از هر چیزی تصویر یک کوچه‌باغ را در ذهن مجسم می‌کند و سهراب سپهری هم در شعرش کوچه‌باغ را  «سبزتر از خواب خدا» توصیف می‌کند.

انگار کسی که وارد کوچه باغ می‌شود، از هر حس و حال ناخوشایندی که دارد رها می‌شود و لذت طبیعت به جانش می‌افتد. در آنجا انگار اختیار زمان در دستان آدم است؛ می‌تواند به گذشته سفر کند و انسان‌های قدیمی و داستان‌هایی را ببیند که درست در همان مکان که اکنون ایستاده، در جریان است.

سمنان در گذشته شهری میان باغ‌ها بوده و کوچه‌باغ‌های متعددی داشته است که هرکدام نام مخصوص خود را دارند و داستانی که در پسِ این نام‌ها نهفته است. اِنجیلا، اسپی پُل، اِسپی اِستون، کُندنه، نی کیژَه، میان محله و مهر، از جمله این نام‌ها است.

با وجود مشکل کم آبی که از دیر باز تا کنون گریبان‌گیر سمنان بوده و هست، نظام تقسیم آب دقیق و منظمی آب را در روزهای خاصی از هفته به محله‌ای معین می‌برده و به این ترتیب باغداران این آب کم را دوستانه با هم شریک می‌شدند.

نظام سنتی تقسیم آب شهر سمنان که با شماره ۴۰۰ در تاریخ پنجم دی‌ماه ۱۳۹۰ در ردیف فهرست آثار ناملموس ملی به ثبت رسید، همواره به عنوان یک عامل پویا در شهر عمل کرده است و این تعادل، هویت شهری سمنان را شکل داده که حاصل آن منظر شهری یکپارچه با طبیعت و منظر فرهنگی شاخص است.

این فضای قدیمی و واقعی سمنان، امروز می‌تواند امروز گردشگران را از نقاط مختلف به این شهر بکشاند و دقایقی به آرامش و یک فضای دلنشین مهمانشان کند.

نی‌کیژه

یکی از کوچه‌باغ‌های زیبای سمنان که شهرداری سمنان در سال‌های اخیر آرا بازآفرینی کرد، «نی کیژه» نام دارد که نامی با گویش سمنانی است.

این کوچه باغ در ضلع غربی استخر تاریخی «کدیور» قرار دارد که این استخر نیز در  اردیبهشت ۱۳۸۲ با شماره ۸۶۱۳ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. قدمت استخر کدیور به دوران پس از اسلام می‌رسد و در ضلع جنوبی میدان «دریادار همتی» این شهر قرار دارد. این محل ذخیره آب کشاورزی، در سال‌های اخیر به عنوان آبراه و مکانی خوش‌منظر برای نشاط شهروندان بهسازی شد.

کندَنه

باغ‌راه «کندَنه» نیز  در ضلع جنوب غربی استخر تاریخی کدیور قراردارد. نام این باغ راه از گذشته نقل است و ریشه‌یابی آن نیاز به پژوهش بیشتر دارد اما در زبان سمنانی کنده درخت «کُندَه» تلفظ می شود. تصاویر مربوط به این کوچه باغ را اینجا ببینید.

مهر

کوچه باغ مهر نیز یکی دیگر از مسیرهای دلنشین شهر سمنان است که در نزدیکی استخر ناسار قرار دارد. این کوچه باغ از کوچه سعدی ۱۳ آغاز شده و به بلوار حکیم الهی ختم می شود. از ویژگی‌های این کوچه باغ این است که در نزدیکی مقبره حاج ملا علی سمنانی، معروف به «حکیم الهی»، قرار دارد.

اِنجیلا

باغ راه «اِنجیلا» نیز یکی دیگر از باغ‌راه‌های سمنان واقع در نزدیکی استخر تاریخی شاهجوی است. اهالی، علت نامگذاری آن را وجود درخت های انجیر می دانند هر چند دلیل آن نیاز به پژوهش بیشتر دارد. استخر شاهجوی (شاهجوق) نیز یکی دیگر از استخرهای ۶گانه سمنان است که در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۸۶۲۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. تصاویر باغ راه انجیلا اینجا قابل مشاهده است.

اِسپی پل

کوچه باغ تاریخی «اِسپی پل» بالا واقع در محدوده محله مِلحی از کوچه حکیم الهی ۳۶ دسترسی دارد. نام این کوچه باغ در زبان سمنانی به معنای پل سفید است. باغداران نام جوی واقع در آن که قسمتی از نظام سنتی تقسیم آب سمنان است و اکثر مواقع آب در آن جریان دارد را «استاله جوی» می‌گویند که جریان آب آن به اسپی پل پایین و سپس به روستاهای جنوب شهر می رسد.  اسپی پل نیز در نزدیکی استخر تاریخی کدیور قرار دارد.

میان محله

کوچه باغ میان محله، در محله زاوغان و در نزدیکی استخری با همین نام قرار دارد. در مسیر این کوچه باغ، مسجد تاریخی جامع سمنان، ۲ آب‌انبار با نام‌های آب انبار بالای زاوغان و پایین زاوغان و در انتهای آن امامزاده اشرف (ع) و امامزاده زین‌الدین (ع) قرار دارد. تصاویر میان محله اینجا قابل مشاهده است.

از ویژگی‌های مهم این کوچه باغ‌ها، می‌تواند عطر دل انگیز آن باشد که در جریان هوا معلق است و از طریق شش‌ها به جریان خون وارد می‌شود. بسیاری از اهالی سمنان شهر، زادگاه خود را با همین عطر و بو در ذهن می‌سپارند و هرزمان هرجا که باشند، سمنان را همین‌گونه به یاد می‌آورند.

منبع:ایرنا

جنگل ابر شاهرود، بهشتی پر جاذبه از دوره هیرکانی

سهم شاهرود در شرق استان سمنان از جنگل‌های باستانی هیرکانی در شمال کشور «ابر» است. جاذبه‌های این جنگل به جا مانده از دوران سوم زمین‌شناسی، یا همان دوران دایناسورها، با آغاز فصل بهار گردشگران بسیاری را به سوی خود می‌خواند.

به گزارش ایرنا، ۴۰ کیلومتر بالاتر از شمال شرق شاهرود در بخش شرقی رشته کوه البرز، درست در مرز استان‌های سمنان و گلستان بخشی از جنگل‌های باستانی هیرکانی قرار دارد که از آن با نام جنگل ابر یاد می شود؛ جنگلی در ۱۲ کیلومتری روستای ابر واقع در بخش بسطام که راه دسترسی به آن همان راه قدیمی است که از پشت بسطام به علی آباد کتول و دشت گرگان ختم می‌شود.

آنان که حتی یک بار به شاهرود سفر کرده باشند می‌دانند که بخش‌های شمالی این شهرستان به دلیل قرارگیری در کوهپایه دامنه های جنوبی البرز دارای آب و هوایی معتدل و کمی سرد است. موقعیت جغرافیایی جنگل ابر نیز سبب شده تا این موهبت زیبای خدادادی در فاصله بسیار کوتاهی از مناطق کوهستانی، سرد، خشک و بیابانی و از سوی دیگر آب و هوای مرطوب خزری قرارگیرد.

تنوع آب و هوایی و پوشش گیاهی

این تفاوت آب و هوایی آن جایی جسم و روح هر بیننده ای را می نوازد که در پیاده روی در اعماق جنگل به میان‌آب (خط الرأس) معروف به چشمه مریم می رسیم. در این مکان گویا خداوند قلمی به دست گرفته و مرز دو ناحیه را با خطی از یکدیگر جدا کرده است، چرا که در شمال خط مراتع سرسبز و جنگل‌های انبوه و در جنوب آن بیابان و علفزار و کوه‌های خشک و باعظمت خودنمایی می‌کند. از این روست که گیاهان و جانوران منطقه نیز دارای تنوعی هستند که شاید در هیچ یک از جنگل‌های ایران نمونه نداشته باشد.

هرچه بیشتر به سمت شمال حرکت کنیم، پوشش گیاهی بلندتر و انبوه تر و هرچه پایین تر بیاییم تُنُک می شود. درختانش را انواع گوناگونی همچون آزاد، برگ انجیری، توسکا، ممرز، نمدار، بلوط، بلند مازو، گردو، افرا، بارانک، شیردار و گلابی وحشی تشکیل می دهند اما نمونه های باارزشی چون اورس و گونه های نادری چون سرخدار وجه تمایز ابر با دیگر جنگل های کشور است. همچنین از درختچه های ازگیل، ولیک، آلو و زرشک خاص مناطق خزری، جنگلی و کوهستانی گرفته تا گونه قیچ و تاغ و شور که مخصوص مناطق بیابانی و کویری است در فاصله حدود ۱۰ تا ۲۰ کیلومتری از میان‌آب کوه ابر در ۲ جهت شمالی و جنوبی دامنه دیده می شود. این را نیز نباید فراموش کرد که این بازمانده جنگل‌های هیرکانی همچون گنجینه‌ای باارزش، گیاهان دارویی بسیاری را در خود جای داده است.

این گوناگونی ویژگی دیگری را هم در پی خود دارد و آن تنوع گونه‌های جانوری در جنگل زیبای ابر است. مکانی که هم گوزن و شوکا که مخصوص مناطق جنگلی است و هم آهویِ بیابان در آن گام برمی‌دارند. اینجا هم مأمن خرس قهوه‌ای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال و روباه و هم خرگوش و کل و بز است. جنگلی کوهستانی که پرندگانی چون کبک، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، فاخته و قرقاول در آسمانش به پرواز درمی‌آیند.

آبشارهای چهارفصل

اما اوج زیبایی جنگل ابر چشم اندازهای مختلف آن و رنگ‌های بسیار زیبایی است که خداوند در چهار فصل سال بر این تکه از بهشت زمینی خود می‌پاشد. جنگل ابر دارای بیش از ۳۰ چشمه است. چشمه سارهایی جوشان و روان مانند شاه‌پسند، چشمه ترش و قطری که برخی از آن ها محلی مناسب برای اقامتی کوتاه در دل جنگل برای طبیعت گردان است. آبشارها را نیز نباید فراموش کرد. آلوچال و هفت آبشار دره مرده شور و شرشر از جمله آن‌ها است.

آلوچال با ارتفاع ۲۵ متری از ۲ آبشار بزرگ تشکیل شده است که یکی از فاصله چندصدمتری بر دیگری می ریزد و با یک ساعت پیاده روی در جنگل نیز قابل دسترسی است. بخشی از مسیر رسیدن به این معروف‌ترین آبشار جنگل ابر را هم دالان بهشت تشکیل می‌دهد که سقفی سبزرنگ از درختان در هم تنیده دارد.

قلعه تاریخی در قلب جنگل ابر

جنگل ابر تنها یک جاذبه طبیعی نیست. گذشته از پیشینه چندمیلیون ساله این بازمانده دوران ژوراسیک، اما وجود یک قلعه بر فراز کوه که از دل جنگل پیداست، چشم اندازی تاریخی نیز به آن بخشیده است. قلعه ماران که گفته می شود از آثار دوره ایلامی هاست، از دید گردشگران همچون یک کشتی در میان اقیانوسی از ابرها شناور است.

اکنون دیگر زمان فکر کردن به همین اقیانوس است. جنگل بخش قابل توجهی از دارایی اش را، زیبایی و چشم نوازی، آب و هوای روح بخش و حتی نامش را وامدار این ابرهاست. ابرهایی که انگار از آسمان مأمور می شوند تا هر روز به پیکر کهنسالش جان ببخشند. کسی چه می داند شاید رازی در آن نهفته است که اینگونه در گذر سال ها و در دوران های مختلف دست نخورده باقی بماند و پیام آور مهر دیرینه خداوند به زمینیانش باشد.

حال نوبت ماست. باید سفر کرد و این هدیه الهی را از نزدیک دید. باید در هوایش نفس کشید و در مه آلودگی‌اش غرق رویا شد. باید نوای خوش طبیعت را از حرکت باد در لا به لای شاخ و برگ درختان و آواز پرندگان به گوش جان شنید. اینجا قلبی از زمین است که با هر تپش زندگی را در رگ های ساکنانش به جریان می اندازد.  

منبع:ایرنا