جمهوری لتونی یکی از کشورهای شمال اروپا است که تا پیش از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۹۰، بخشی از این کشور بود.

لتونی از شمال با استونی، از جنوب با لیتوانی و از شرق با روسیه و بلاروس همسایه است. این کشور از غرب به وسیله دریای بالتیک از سوئد جدا می‌شود.

لتونی از سال ۲۰۰۴ میلادی به عضویت اتحادیه اروپا و پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) پیوسته است.

سیاست در لتونی

رئیس جمهور در این کشور قدرت اجرایی چندانی ندارد و بیشتر مسئولیت‌ها به عهده مجلس و نخست‌وزیر است.

مجلس لتونی ۱۰۰ کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مستقیم مردم برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب می‌شوند. همین نمایندگان رئیس جمهور را با رای‌گیری برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب می‌کنند.

رئیس جمهور نخست‌وزیر را معرفی می‌کند و این دو نفر اعضای کابینه را. کابینه باید از مجلس رای اعتماد بگیرد.

اقتصاد در لتونی

تولید ناخالص داخلی این کشور ۴/۴۰ میلیارد دلار است که در سال گذشته میلادی رشدی ۱۰/۳درصدی را تجربه کرده است.

یک میلیون و ۱۳۶ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در آن ۵/۹درصد است. نرخ تورم لتونی۹/۶درصد است.

محصولات صادراتی این کشور شامل چوب و محصولات چوبی، ماشین‌آلات و تجهیزات، فلزات، منسوجات و مواد غذایی است که از کشورهای لیتوانی،استونی، روسیه، آلمان، انگلیس، سوئد و دانمارک صادر می‌شود.

واردات این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی، سوخت و وسایل نقلیه است که از کشورهای آلمان، لیتوانی، روسیه، استونی، لهستان، فنلاند، سوئد و بلاروس وارد می‌شود.

مردم لتونی

جمعیت این کشور دو میلیون و ۲۵۹ هزار و ۸۱۰ نفر است که میانگین سنی آنها ۶/۳۹سال است. رشد جمعیت در این کشور منفی است.

امید به زندگی در بدو تولد در این کشور برای زنان ۱/۷۷سال و برای مردان ۳۹/۶۶ سال است.

بیشتر مردم این کشور مسیحی هستند. جمعیت این کشور مخلوطی از قوم‌های مختلف اتحاد جماهیر شوروی سابق است و نزدیکی زیادی با کشور لیتوانی دارد. زبان رسمی این کشور لتونیایی است.

ارتباطات در لتونی

در این کشور علاوه بر رادیو و تلویزیون دولتی، شبکه‌های خصوصی نیز فعال هستند. بعد از استقلال این کشور شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی خصوصی زیادی سر برآوردند اما در سال ۱۹۹۵ بعد از تصویب قانونی برای مطبوعات تعداد آنها کم شد.

لتونی در یک نگاه

مجموعه عظیم ارمیتاژ (Hermitage Museum, St. Petersburg, Russia) که بالغ بر 3 میلیون اثر است در 6 بنا به نمایش گذاشته شده است.

بنای اصلی قصر زمستانی نام دارد و در گذشته محل سکونت رسمی تزارهای روسیه بوده است. موزه ارمیتاژ شعبه‌هایی نیز در آمستردام، لندن و لاس وگاس دارد. آثار هنرمندانی چون میکل آنژ، لئوناردو داوینچی، روبنس، ون دایک، رامبراند، رودن، مونه، سزان، ون گوگ، گوگن و پیکاسو در این موزه به نمایش گذاشته شده است.

این موزه مجموعه آثار متعددی دارد که از جمله آنها می‌توان به نشان‌ها، البسه و جواهرات سلطنتی، مجموعه متنوعی از جواهرات ساخته فابرژه و بزرگترین کلکسیون موجود در جهان از طلای باستانی متعلق به اروپای شرقی و آسیای غربی اشاره کرد.

موزه آرمیتاژ اخیرا بیش از پیش توسعه یافته و خارج از کشور نیز پروژه‌های بزرگی در اختیار گرفته است که موزه آرمیتاژ گوگنهایم در لاس وگاس، اتاق‌های آرمیتاژ در عمارت سامرست در لندن و آرمیتاژ آمستردام در هلند از آن جمله هستند.

مقامات موزه در ماه جولای سال 2006 اعلام کردند که 221 فقره آثار کوچک مانند جواهرات، شمایل‌های ارتودوکس، ظروف نقره و اشیائی با میناکاری فراوان از موزه به سرقت رفته است. ارزش این اشیاء 543 هزار دلار برآورد شده است.

در این موزه آثار هنری ایرانی نیز نگهداری می‌شوند. مجموعه ی قابل توجهی از کتیبه‌ها، نقش برجسته‌ها، قطعات کوچک مجسمه و هنرهای کاربردی تمدن و فرهنگ سومر، پایه گذاران تمدن بین النهرین و جانشینان آنها اکد و بابل که امپراتوری قدرتمند آشور را به وجود آوردند و مردم مدیترانه باستان در این موزه نگهداری می‌شوند. نمونه‌های قدیمی‌تر مربوط به اوایل هزاره ی سوم پیش از میلاد شامل مجموعه‌ای از سفالینه‌های منقوش به دست آمده از یک گورستان در شوش است که مهارت صنعتگران عیلامی را نشان می‌دهد.مجسمه‌هایی که در خبارزم در قرون اول تا چهارم میلادی و در نزدیک سمرقند در قرون پنجم تا هشتم میلادی خلق شده‌اند. از افتخارات این مجموعه هستند.

منبع:همشهری

براساس آخرین پیش‌بینی‌ها هر‌ساله 2/3 درصد به جمعیت شهرنشین جهان افزوده می‌شود و تا سال 2030 تقریبا 84درصد از جمعیت کشورهای توسعه‌یافته در مناطق‌شهری سکونت خواهند داشت.

بیش از 23 شهر جهان در حال دست یافتن به جمعیت بالای 10میلیون نفر هستند؛ شهرهایی که عمدتا درکشورهای در حال توسعه جای گرفته‌اند. نکته جالب این است که بسیاری از شهرهای بالای 10میلیون نفر جمعیت دارای محدوده‌ای کم هستند.

در واقع تراکم جمعیتی این شهرها بسیار بالاست؛ موضوعی که باعث می‌شود امکان ارائه خدمات شهری به شهروندان کاهش یافته و کیفیت زندگی در این شهرها را تحت ‌تأثیر خود قرار دهد.

تنها مدیریتی توانمند می‌تواند در این گستره اندک، به جمعیت بالای 10میلیون نفر خدمات ارائه کند وگرنه کابوسی مانند لاگوس در تمام این شهرها به وقوع خواهد پیوست.

تهران

بر اساس پیش‌بینی سال 2006 صندوق جمعیت سازمان ملل، تهران تا سال 2020 ، 8میلیون و 860هزار نفر جمعیت‌خواهد داشت. از این رو در فهرست پیش‌بینی شده شهرهای پرجمعیت مقام 33 را به خود اختصاص داده بود. اما تهران با گذشت 5 سال از نخستین پیش‌بینی هم اکنون به جمعیتی معادل 8میلیون و 430هزار نفر دست‌یافته‌است.

جمعیت تهران در مساحتی در حدود 720کیلومتر مربع زندگی می‌کنند؛ این یعنی در هر کیلومتر مربع این شهر 11هزار و708 نفر در حال زندگی هستند.

کراچی

کراچی پاکستان در حال حاضر پرجمعیت‌ترین شهر جهان است. جمعیت این شهر در حدود 15میلیون و 500هزار نفر و جمعیت این شهر با حومه‌‌اش در حدود 18میلیون نفر است. این شهر در سال 2005 جمعیتی معادل 11میلیون و 800هزار نفر داشت و در عرض کمتر از 3سال در سال 2008 به جمعیت 13میلیونی دست یافت.

مساحت این شهر در حدود 3هزار و 530کیلومتر مربع است و در هر کیلومتر مربع این شهر 5هزار و100نفر زندگی می‌کنند. در فهرست منتشر‌شده در سال 2006 کراچی با رشد 3/2درصدی جمعیت تا سال 2020 دهمین شهر جهان معرفی شده بود.

شانگهای

غول جمعیتی جهان تنها 2 شهر در جمع شهرهای بیش از 10 میلیون نفر دارد. نخستین شهر کشور چین شانگهای است که با جمعیت 14میلیون و 900هزار نفر جمعیت شهری شانه‌به‌شانه کراچی در حرکت است. جمعیت شهری و حومه شانگهای به 19میلیون و 200هزار نفر می‌رسد. اما مساحت شانگهای بسیار کم است.

این شهر 750 کیلومتر مربع مساحت دارد و در هر کیلومتر مربع از این شهر 25هزار و 600 نفر زندگی می‌کنند. در واقع شانگهای به لحاظ تراکم جمعیتی یکی از پرتراکم‌ترین شهرهای جهان است.

بمبئی

بمبئی(مومبای) سومین شهر پرجمعیت جهان است. این شهر با جمعیت 13میلیون و 900هزار نفر جمعیت شهری و 21میلیون و 200هزار نفر جمعیت کل شهر با حومه در مقام سوم شهرهای پرجمعیت قرار دارد. بمبئی در فهرست پیش‌بینی سال 2006 دومین شهر به لحاظ جمعیت معرفی شده بود.

مساحت این شهر 530کیلومتر مربع است و در هر کیلومتر مربع آن 40هزار نفر زندگی می‌کنند. به همین دلیل بمبئی یکی از بی‌کیفیت‌ترین شهرهای جهان به لحاظ خدمات‌رسانی شهر و امکانات زندگی قلمداد می‌شود و پرتراکم‌ترین شهر جهان به حساب می‌آید.

دهلی

دهلی، پایتخت هند، بعد از پکن با جمعیت 12میلیون و 100هزار نفر پنجمین شهر پرجمعیت جهان است. جمعیت کلانشهر دهلی شامل دو بخش قدیم و جدید 16میلیون و 713هزار نفر است. این شهر در حال حاضر هزار و 300کیلومتر مربع مساحت دارد که شامل شهر دهلی و دهلی‌نو است. در هر کیلومتر مربع این شهر جمعیتی معادل 12هزار و 856 نفر زندگی می‌کنند.

نیویورک

ابرشهر جهان که در 1950 به جمعیت افسانه‌ای یک‌میلیون نفر دست یافت، این روزها از دیگر ابرشهرها فاصله گرفته است. در حال حاضر نیویورک به لحاظ جمعیت شهری هفدمین شهر دنیاست. اگرچه جمعیت این‌شهر با شهرک‌های حومه‌‌اش به بیش از 21میلیون نفر می‌رسد، اما جمعیت شهری این شهر همچنان در حدود 10میلیون نفر است.

این شهر افسانه شهرنشینی جدید است و اگرچه در فهرست 10 شهر پرجمعیت جهان جای نگرفته اما همچنان بزرگ‌ترین شهر جهان به لحاظ مساحت است.

مساحت این شهر 8هزار و 683کیلومتر مربع است و در هر کیلومتر مربع از این شهر 2هزار و 418نفر زندگی می‌کنند. نیویورک همچنان اسطوره شهرنشینی جهان امروز است.

این شهر به‌لحاظ مقایسه همیشه مبنایی برای سنجش دیگر شهرهای جهان است و از الگوهای مختلفی از جمله کیفیت زندگی، خدمات‌شهری، زیست‌پذیری و بسیاری از موضوعات سرآمد دیگر شهرهای جهان است.

در عین حال نباید فراموش کرد که نیویورک در کنار جاذبه‌های مختلف زندگی شهرنشینی به‌عنوان یک کابوس بزرگ محسوب می‌شود، چرا که مشکلات متعدد مانند ترافیک، آلودگی‌هوا و ازدحام مردم همچنان گریبان این شهر را گرفته است و از آن به‌عنوان یک کابوس بزرگ شهرنشینی یاد می‌شود.

بوینس آیرس

بوینس‌آیرس ششمین شهر پرجمعیت جهان با جمعیتی معادل 11میلیون و 655هزار نفر در فهرست شهرهای پرجمعیت جای گرفته است. این شهر که به شهر کولی‌سرگردان و شاد معروف است، از سال 2006 تاکنون تنها 400نفر افزایش جمعیت داشته است. مساحت بوینس‌آیرس در حدود 2هزار و 266کیلومتر مربع است و در هر کیلومتر آن 5هزار و 143نفر زندگی می‌کنند.

سئول

سئول نخستین شهر به لحاظ توسعه الکترونیک است. این شهر در طول سال‌های گذشته چنان توسعه‌یافته که کمتر شهری را می‌توان با آن مقایسه کرد. سئول با وجود آنکه در پیش‌بینی سال 2006 به لحاظ افزایش جمعیت شهرنشینی رشدی منفی را دریافت کرده بود اما با افزایش 3/5میلیونی هم اکنون به جمعیت 11میلیون و 153هزار نفر دست‌یافته است.

در واقع هشتمین شهر پرجمعیت جهان تنها شهری است که کشورهای توسعه‌یافته را نمایندگی می‌کند. در هر کیلومترمربع از این شهر 23هزار و 333 نفر زندگی می‌کنند.

مسکو

نمی‌توان از شهرهای بزرگ جهان نام برد و سخنی از مسکو به میان نیاورد. این شهر این روزها به فهرست شهرهای پرجمعیت جهان آمده است. اگرچه در طول سال‌های گذشته همیشه مسکو در فهرست آلوده‌ترین شهرهای جهان، مقام اول را به خود اختصاص می‌داد اما این‌بار این شهر به دهمین شهر با جمعیت بالای 10میلیون نفر تبدیل شده است.

جمعیت شهری مسکو در حال حاضر 10میلیون و 524هزار نفر است و جمعیت ابرشهر مسکو به 15میلیون نفر می‌رسد. این درحالی است که مساحت این شهر 2هزار و 150کیلومتر مربع است و در هر کیلومتر مربع آن 6976 نفر زندگی می‌کنند.

منبع:همشهری

لطف الله سیاهکلی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: اقتصاد نفتی در کشور در دهه‌های گذشته موجب شد تا از بسیاری از ظرفیت‌های ارزشمند خود که می‌توانست به اقتصاد و اشتغال و درآمدزایی کمک کند غافل شویم و تنها با فروش نفت که سرمایه‌های ملی است مدیریت کشور را پیش بردیم.

وی اضافه کرد: امروز که شرایط تحریم‌ها موجب شده از فروش نفت هم چشم پوشی کنیم بهترین فرصت برای اجرای اقتصاد مقاومتی و بهر ه گیری از سایر ظرفیت‌های مغفول مانده کشور مانند گردشگری است.

عضو کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: در استان قزوین با تنوع اقلیمی و منابع طبیعی خدادادی در همه شهرستان‌ها قادریم با یک برنامه ریزی اصولی و منطقی با کمک بخش خصوصی طرح‌های خوبی را اجرا کنیم و به دستاوردهای مطلوبی هم برسیم و مردم محلی را نیز از این طرح‌ها بهره مند کنیم.

وی یادآور شد: منطقه اوان با چشم انداز بسیار زیبای خود از مناطق نمونه گردشگری است که در صورت اجرای یک طرح اقامتی و گردشگری می‌توانیم چهره منطقه را متحول کنیم.

قرارداد سرمایه گذاری بخش خصوصی در دریاچه اوان بزودی امضا می‌شود

نماینده قزوین، البرز و آبیک در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: در روز جمعه هفته گذشته در سفر به الموت دیداری با مردم روستای اوان داشتیم و دغدغه‌های این اهالی را شنیدیم و با گفتگو به آنها اعلام کردیم تا مردم هم در اجرای طرح‌های سرمایه گذاری پای کار باشند و در فعالیت‌ها مشارکت کنند.

وی بیان کرد: متأسفانه در سال‌های گذشته در گردشگری این منطقه سرمایه گذاری خوبی نشده و این دریاچه که می‌تواند به یک منطقه زیبای گردشگری ملی و حتی جهانی تبدیل شود به دلایل مختلف در پیچ و خم‌های اداری و گاهی همراهی نکردن مردم بومی رها شده است.

سیاهکلی اضافه کرد: خوشبختانه با همکاری و پیگیری مدیرکل میراث فرهنگی اخیراً سرمایه گذار توانمندی اعلام آمادگی کرده تا در منطقه اوان سرمایه گذاری کند و ما هم کمک خواهیم کرد تا این کار بسرعت عملیاتی شود.

نماینده قزوین، البرز و آبیک در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: یکی از دغدغه‌های منطقی اهالی محل این است که انتظار دارند در منافع طرح‌های سرمایه گذاری سهیم شده و یا روستای آنها از خدمات زیرساختی برخوردار شود که به نظر می‌رسد حرف درستی است و ما هم پیگیر هستیم و سرمایه گذار را مجاب کرده ایم که حداقل ۱۰ درصد منافع اجرای این طرح نصیب روستاییان منطقه شود.

سیاهکلی اظهار داشت: قرار است هیئت امنایی با حضور ۷ نفر در این زمینه شکل بگیرد که که سه نفر از آنها نمایندگان فرماندار، سازمان میراث فرهنگی و تعاونی روستایی اوان خواهند بود و ۲ نفر نیز از اعضای شورا و ۲ نفر هم از معتمدین محلی انتخاب می‌شوند تا با رفع موانع بتوانیم این طرح را عملیاتی کنیم.

وی گفت: در صورت امضای تفاهم نامه با سرمایه گذار بخش خصوصی اجرای طرح گردشگری در منطقه الموت آغاز خواهد شد و مردم روستا نیز از حداقل ۱۰ درصد منافع اجرای این طرح برخوردار خواهند شد و سایر روستاها نیز از مزیت‌های آن استفاده خواهند کرد.

سیاهکلی گفت: در کنار این منفعت زمینه اشتغال جوانان منطقه و عمران و آبادانی روستای اوان و تحول اقتصادی در این منطقه زیبای استان قزوین فراهم خواهد شد.

نماینده قزوین در مجلس شورای اسلامی از مردم منطقه خواست در اجرای این طرح همکاری لازم را صورت دهند تا شاهد اجرای یک طرح مهم در منطقه الموت و آبادانی روستاهای اطراف نیز باشیم.

سیاهکلی اظهار داشت: این مدل که مردم روستا هم در طرح‌های گردشگری و سرمایه گذاری نفعی داشته باشند تا همراهی محلی بیشتر شود در صورت موفقیت در روستای اوان می‌تواند در سایر نقاط کشور هم مورد توجه قرار گیرد.

اُوان دریاچه‌ای است با مساحت ۷۰ هزار متر مربع و عمق ۶.۸ متر است که در ارتفاع ۱۸۱۵ متری از سطح دریا و در میان چهار روستای اوان، وربن، زوار دشت و زرآباد در بخش رودبار الموت شرقی واقع شده است.

هیچ رودی به این دریاچه نمی‌ریزد و آب آن از چشمه‌های جوشانی که از کف دریاچه به بالا می‌آید تأمین می‌شود و از سرریز آب دریاچه، مزارع کشاورزی نیز اطراف تغذیه می‌شود.

دریاچه اوان به عنوان یکی از جاذبه‌های مهم طبیعی استان قزوین دریاچه اُوان، در ۸۸ کیلومتری شمال شرق قزوین واقع شده در بخش رودبار الموت شرقی شهرستان قزوین قرار دارد.

امیدواریم با اجرای این طرح شاهد تقویت زیرساخت‌های گردشگری و رشد جذب گردشگری در این منطقه زیبا باشیم.

منبع:خبرگزاری مهر