بهره‌برداری از اولین هتل‌بوتیک سیستان و بلوچستان

به گفته معاون گردشگری سیستان و بلوچستان اولین هتل‌بوتیک استان به‌زودی در ارگ سردار محمدحسین‌خان نارویی در شهرستان زهک به بهره‌برداری می‌رسد.

به ‌گزارش ایلنا، مجتبی میرحسینی (معاون گردشگری سیستان و بلوچستان) گفت: اولین هتل‌بوتیک استان به‌زودی در ارگ سردار محمدحسین‌خان نارویی در شهرستان زهک به بهره‌برداری می‌رسد.

میرحسینی اظهار کرد: به ‌زودی اولین هتل‌بوتیک استان در ارگ تاریخی سردار محمدحسین‌خان نارویی واقع در روستای قلعه‌نو شهرستان زهک راه‌اندازی می‌شود.

او افزود: این بنا با اعتباری بالغ‌بر ۲۱میلیارد ریال از سال گذشته مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و قرار است تا پایان فروردین‌ماه امسال به بهره‌برداری برسد.

معاون گردشگری سیستان و بلوچستان اظهار کرد: اجرای دیوار محوطه، اجرای کف‌سازی و محوطه‌سازی پشت ساختمان، اجرای آلاچیق‌ها، سرویس‌های بهداشتی، جداسازی دیوارهای محوطه ارگ و اجرای پله دسترسی به طبقه بالا از جمله اقداماتی است که در عملیات مرمت این بنا انجام شده است.

او بیان کرد: تعمیر، مرمت و تجهیز داخل ارگ، تجهیز اتاق‌های اقامتی، آشپزخانه، اتاق مدیریت، اتاق‌های فروش صنایع‌دستی و همچنین نصب در و پنجره فضاها، مرمت راه‌پله داخلی و اصلاح ارتفاع پله‌ها، محوطه‌سازی و اجرای پارکینگ در فضای پشت ارگ و… از جمله اقدامات در دست انجام است.

میرحسینی خاطرنشان کرد: بوتیک‌هتل، مکان اقامتی است که تاریخ، سنت و فرهنگ غنی منطقه را به‌نمایش می‌گذارد. این هتل‌ها در میان گردشگران خارجی محبوبیت بیشتری دارند و به‌عنوان جاذبه‌های توریستی در نظر گرفته می‌شوند.

منبع:ایلنا

تماشای مارپیچ آثار هنری در «موزه گوگنهایم»

تماشای آثار هنری و تاریخی به جا مانده از جوامع گذشته برای هر فردی هیجان‌انگیز است. دیدن این آثار موجب آشنایی افراد با تفکر جامعه قبل از خود می‌شود و سفری در زمان برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد. موزه‌ها از مکان‌هایی هستند که این تجربه هیجان‌انگیز و سفر در زمان را برای بازدیدکنندگان خود به همراه دارند.

«موزه گوگنهایم» نیویورک از ابتدا به عنوان مرکز هنرهای جدید و ایده‌های نو شناخته می‌شد. این موزه توسط معمار مشهور و بزرگ «فرانک لوید رایت» طراحی شده است تا مکانی برای نمایش آثار هنری نوآورانه در محیط و فضایی منحصر به‌فرد باشد.

در خصوص معمار این موزه باید گفت که رایت در دوران کاری خود آثار بی‌نظیری طراحی کرده است و از پیشگامان سبک مدرن به حساب می‌آید. وی در اغلب آثارش از طبیعت و مصالح طبیعی بهره برده است، به طوری که معتقد بود طبیعت در کنار چوب، سنگ و بتن ترکیبی دل‌پذیر ایجاد می‌کند. رایت در طراحی‌های خود پلان‌ها را بدون دیوار و آزاد طراحی می‌کند و نور یکی از عناصر اصلی در سبک معماری اوست.

فرانک لوید رایت در سال ۱۹۴۳ نامه‌ای را از مشاور سالومون رابرت گوگنهایم دریافت کرد که در آن از او درخواست شده بود، ساختمانی جدید برای نمایش و نگهداری آثار هنری سالومون گوگنهایم طراحی کند و یکی از الزامات تعیین شده توسط او به این صورت بود که این موزه با سایر موزه‌های دنیا متفاوت باشد.

پس با وجود نیازها و الزامات مطرح شده فرانک لوید رایت بهترین و متفاوت‌ترین فضای ممکن برای دیده شدن نقاشی‌های زیبا را به وجود آورد. فرانک به واسطه طراحی این موزه در آن زمان به عنوان یکی از برجسته‌ترین معماران قرن ۲۰ شناخته شده و طراحی موزه گوگنهایم نیویورک، موفقیت بزرگ دیگری را در زندگی شغلی او به وجود آورد.

رایت در طراحی بنای این موزه توانست از فلسفه شکل‌های ارگانیک در معماری که در ذهن خود داشت، استفاده کند؛ در نهایت طراحی این موزه با الهام از بنای زیگورات و شکل‌های ارگانیک اتفاق افتاد. در بازدید از این موزه علاقه‌مندان به وسیله آسانسور به بالاترین طبقه موزه منتقل می‌شوند و سپس از طریق سطوح شیبدار، در حالی که آثار هنری بر روی دیوار قرار گرفته‌اند به پایین ساختمان حرکت کرده و آثار را همزمان نیز تماشا می‌کنند که این ویژگی‌ را می‌توان اصلی‌ترین و جذاب‌ترین ویژگی این موزه دانست.

ساخت موزه گوگنهایم نیویورک ۱۶ سال زمان برده و در این بین بحث‌های مختلفی در مورد تضاد شکل طراحی شده موزه با فضای شهری نیویورک وجود داشته است. در همین راستا گفته شده است که هنرمندان نیز به شکل شیب‌دار دیوارها و راهرو موزه نیز اعتراض داشتند و این اعتراض‌ها به این دلیل بود که هنرمندان شکل شیب‌دار راهروها و دیوارها را برای نمایش آثار هنری مناسب نمی‌دانستند.

در طول سال‌های مختلف، مجموعه موزه گوگنهایم نیویورک توسعه پیدا کرد و بخش‌هایی از آن مورد بازسازی قرار گرفت. در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۲ ساختمانی توسط گواتمی سیگل و همکارانش طراحی شده و به این مجموعه اضافه شد، که این ساختمان دارای ۴ گالری هنری و ۲ طبقه مخصوص امور اداری بود. به علاوه در سال۲۰۰۱ نیز مرکزی دائمی و عمومی برای آموزش هنر به نام «مجموعه آموزشی هنر سکلر» به این مجموعه اضافه شد.

نمای ساختمان مدرن موزه گوگنهایم نیویورک از ۱۲ دیوار مارپیچ و فضای داخلی آن از سطوح شیبدار مارپیچ تشکیل شده و این طراحی، فضایی منحصر به‌فرد را به وجود آورده که شامل ۷۰ بخش برای نمایش آثار هنری است. ساختمان موزه گوگنهایم نیویورک دارای گنبد شیشه‌ای بزرگ با چهارچوب آلومینیومی است که سبب می‌شود نور طبیعی در طول روز، فضای داخلی موزه را روشن کند.

ساختمان این موزه با معماری دایره‌ای و بی‌ضلع در میان شلوغی و ازدحام جمعیت نیویورک و با المان‌های اختصاصی فرانک لوید رایت که در این موزه به کار رفته است،‌ یکی از بخش‌های اصلی توریستی این شهر محسوب می‌شود و به نوعی فضای معماری و شهری مکعب‌مستطیل ‌شکل نیویورک را تلطیف می‌کند.

فرم پیچشی این موزه که می‌چرخد و حرکت می‌کند را می‌توان به صدف و یا حلزون تشبیه کرد و اینکه همین طراحی مارپیچی این موزه را در فهرست ۱۷ اثر ماندگار رایت قرار داده است.

فرانک لوید رایت هدفش را از خلق گوگنهایم این گونه بیان کرده است «ساخت یک ارتباط غیر منقطع میان معماری و نقاشی به شکلی که قبلا هیچ وقت در دنیای هنر دیده نشده است».

جلال آل احمد نیز این موزه را اینگونه توصیف می‌کند، «موزه راحتی بود و دلباز و سرگرم کننده. همه چیز به جای خود قرار می‌گرفت و مارپیچ و دایره‌ای در بالا پهن و در پایین باریک شونده، عین دوکی، از راس پهن‌تر بر زمین و مضافاتش همه با هم جور. مثلا آسانسورش به جای مربع یا مستطیل، نیم دایره بود و قوس مانند و جمعا حال آدم را خوب می‌کند».

منبع:ایسنا

شهرداری بافت تاریخی؛ یک عنوان یا بیشتر؟

پیچ‌وخم‌هایی که طرح تشکیل شهرداری بافت تاریخی تاکنون برای اجرایی شدن در کشور طی کرده، موضوعی است که معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، دربارۀ آن توضیحاتی را بیان می‌کند.

محسن طوسی ثانی به ایسنا می‌گوید: شروع موضوع شهرداری بافت تاریخی به دهه ۷۰ برمی‌گردد و بند «ج» ماده ۱۶۶ قانون برنامه سوم توسعه که در آن از تشکیل مدیریتی مختص بافت تاریخی در شهرداری‌ها سخن به میان آمده بود. در بند «الف» و «ب» این قانون نیز سازمان میراث فرهنگی موظف شده بود محدوده‌ای را تعیین کند و وزارت کشور به‌اندازه آن محدوده، مدیریت مختصی را در شهرداری‌ها شکل بدهد.

او ادامه می‌دهد: در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته مسئولیت حفاظت، حراست و مدیریت بافت تاریخی مجموعه‌های شهری با شهرداری‌هاست. در واقع شهر، سیستم یکپارچه‌ای از محلات تاریخی قدیمی و معاصر است که شهروندان ساکن در این محدوده‌ها، زندگی روزمره خود را دارند و بابت دریافت خدمات شهری، عوارض پرداخت می‌کنند. ارتقای کیفیت‌ شهر و احیای ساختار گذشته شهر هم مأنوس با مرمت، نوسازی و بهسازیِ سطح کالبدی و اجتماعی آن بوده و همه این موارد، مرتبط با شهرداری است.

این کارشناس ارشد رشته مرمت شهری، خاطر نشان می‌کند: به جرأت می‌توان گفت بیشترین ضربه‌ای که به مراکز تاریخی شهرها وارد شد، به‌تبع تلقی‌های ناصحیح و اطلاق عناوینی چون بافت فرسوده به بافت تاریخی به وجود آمد.  

طوسی توضیح می‌دهد: شهرداری‌های فاقد بدنه تخصصی، در مواجهه با بافت‌های تاریخی با تعاریف شاخص‌های سه‌گانه و غلط مصوب سال‌های ۱۳۸۷ شورای عالی شهرسازی و معماری، بسیاری از محدوده و محورهای تاریخی شهر را مورد تخریب قرار دادند و بعضاً ساکنان آن‌ها را بیرون راندند. (رجوع شود به طرح‌های بهسازی و نوسازی شرکت عمران و بهسازی دهه شصت و هشتاد و بعضاً طرح‌هایی تحت عنوان ساماندهی بافت فرسوده که توسط کمیسیون‌های ماده ۵ استان‌ها مصوب شد و مراکز شهری را تخریب و به ویرانه‌هایی پر از معضلات شهری تبدیل کرد.)

به عقیده معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، بر اساس قانون برنامه سوم توسعه، باید شهرداری بافت تاریخی شکل پیدا می‌کرد و مسئولیت تخصصی حفاظت و احیا به مدیریت شهری داده می‌شد تا مدیریت شهری در قالب یک حوزه تخصصی مدیریتی به مدیریت عرصه‌های تاریخی ورود پیدا کند.

او می‌افزاید: میراث فرهنگی وقت، بر اساس بند «ج» ماده ۱۶۶ و ماده ۱۱۵ قانون برنامه چهارم توسعه، موضوع تعیین محدوده بافت‌های تاریخی را به جد در دستور کار خود قرار می‌دهد و تا سال ۱۳۸۸، محدوده‌های تاریخی ۱۶۸ شهر کشور را به استناد بند ۶ ماده ۳ قانون اساسنامه خود، به‌عنوان یکی از فهرست‌های ذی‌ربط آثار ملی ایران مصوب و به وزارت کشور و شهرداری‌ها و شورای های شهرها و چهار دستگاه مدیریت شهری ابلاغ می‌کند تا ملاک عمل تشکیل شهرداری بافت تاریخی توسط وزارت کشور قرار بگیرد، اما متأسفانه وزارت کشور وقت، تحقق قانون را پیگیری نمی‌کند.

طوسی می‌گوید: علی‌رغم تفاهم‌نامه‌ای که میان سازمان میراث فرهنگی و سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها وجود داشت،  متأسفانه اجرای آیین‌نامه بند «ج» ماده ۱۶۶ مصوب هیأت وزیران نیز مورد بی‌مهری دستگاه‌های متولی قرار گرفت و در آن زمان حتی وزاری وزارت راه و شهرسازی و وزارت کشور، خواهان فرسوده خواندن این بافت‌ها،  تخریب و نوسازی و ایجاد مسکن مهر در مراکز تاریخی شهرها شدند. این امر تناقضی صریح با مصوبه هیئت محترم وزیران (آیین‌نامه بند «ج» ماده ۱۶۶) و وظایفی که برای شهرداری و وزارت کشور و سازمان‌های متولی تعیین‌شده بود داشت؛ آیین‌نامه‌ای که به‌موجب آن شهرداری‌ها و دهیاری‌ها موظف شدند در محدوده‌های تعیین‌شده کلیه اقدامات خود را با میراث فرهنگی هماهنگ کنند و مجری ضوابط این سازمان باشند.

معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در پاسخ به این سؤال که چرا تشکیل شهرداری بافت تاریخی به‌صورت جدی پیگیری نشد و تداوم پیدا نکرد، اظهار می‌کند: در برنامه سوم توسعه، شهرداری افزون بر تکالیف اجرایی قبلی خود، موظف به مدیریت و احیای شهرهای تاریخی شد. شهرداری‌ها، به‌واسطه کاستی‌هایی همچون نداشتن ساختاری سازمانی متناسب، نداشتن ظرفیت کارشناسی و مدیریتی، امکان پیگیری و تحقق  تکالیف افزوده‌شده را نداشتند که بتوانند طرح شهرداری بافت تاریخی را پیاده کنند و برای مسائلی همچون جذب و استخدام نیرو و هزینه‌های زیرساختی آن نیز مطالباتی را طرح کردند.

این دانش‌آموخته رشته مرمت شهری تصریح می‌کند: در زمان تصویب آیین‌نامه بند «ج» ماده ۱۶۶، وزارت کشور و سازمان میراث فرهنگی، از سازمان‌ برنامه‌وبودجه و سازمان اداری و استخدامی کشور مسئله استخدام و تأمین مالی و تجهیز شهرداری‌ها و دهیاری‌ها را مورد پیگیری قرار دادند، اما متأسفانه به دلیل تداوم نداشتن پیگیری‌های وزارت کشور و بعضاً رغبت نداشتن شهرداران و شوراهای شهرها، اعتبارات متناسب جذب نشد و تخصیص نیافت و طرح تشکیل شهرداری بافت تاریخی مسکوت ماند. البته در شهرهایی مثل نراق، شیراز، سبزوار، مشهد، لار و… تشکیل شد، اما در برخی شهرها مثل اصفهان نه.

طوسی یادآور می‌شود:  با پیگیری وزارت میراث فرهنگی، امر مغفول مانده تشکیل شهرداری بافت تاریخی و مدیریت شهری مختص بافت تاریخی، در بند ۱۶ قانون حمایت از احیای بافت‌های تاریخی سال ۱۳۹۸ مصوب شد و شوراهای  شهر نیز موظف شدند برای حفاظت و احیای  بافت تاریخی در بودجه عمومی شهر رقمی را ببیند و هر سال برای محدوده تاریخی آن شهر و یا ده، از اعتبارات عمومی، بخشی را به‌منظور حفاظت در نظر بگیرند.

او ادامه می‌دهد: در این قانون، سازمان‌ برنامه‌وبودجه و سازمان اداری و استخدامی کشور مکلف به اصلاح ساختار سازمانی شهرداری‌ها شده‌اند و شهرداری نیز موظف است با همکاری وزارت کشور، تشکیل شهرداری بافت تاریخی را در دستور کار قرار بدهد.

معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، در پاسخ به این سؤال که «ساختار اداری شهرداری بافت تاریخی باید چگونه باشد تا شهرداری بتواند وظایف خود را در این حوزه تخصصی تمام و کمال انجام بدهد؟» می‌گوید: انجام این کار مستلزم جذب نیروی متخصص در رشته‌هایی مثل مرمت و مرمت شهری است تا اقداماتی مثل صدور مجوز و نوسازی و بهسازی که شهرداری در بافت تاریخی انجام می‌دهد توسط این تیم تخصصی کنترل و پیگیری شود.

طوسی تصریح می‌کند: مطابق با قانون شهرداری‌ها، نهاد عمومی این دستگاه معطوف به انجام خدمات شهری و فاقد ساختار تخصصی و مختص مدیریت میراث شهری است؛ حال‌آنکه پیگیری امور و مسائل حفاظت و احیای میراث‌های شهری یک امر تخصصی است. بر همین اساس، شهرداری‌ها نخست باید به اصلاح جدی ساختار سازمانی خود بپردازند تا بتوانند برای این امور تخصصی تولی‌گری کنند. 

او شهرداری را نیازمند اصلاحات ساختاری و سازمانی همچون جذب پرسنل تخصصی، آموزش‌های تخصصی، درجه‌بندی و تغییر در چارت انتخاب و گزینش شهرداران مناطق تاریخی، ظرفیت‌سازی، سرویس‌دهی متنوع و داشتن تجهیزات مناسب می‌داند تا بتواند خدماتی متناسب با بافت تاریخی ارائه کند.

این دانش‌آموخته رشته مرمت شهری، یادآور می‌شود که در شرح تکالیف شهرداری‌ها چیزی تحت عنوان حفاظت، احیا، مرمت و نگهداری وجود ندارد و هر چه بوده ارائه خدمات شهری، مدیریت نحوه ساماندهی و بهسازی و نوسازی پلاک و سرویس و تجهیز شهری بوده است.

به گفته طوسی، لازم است واحد سازمانی و متولی امور احیا و مرمت شهری در شهرداری تعریف شود و برای این امر باید یک سازمان یا اداره کل تخصصی (معاونت تخصصی) در شهرداری‌ها همانند سازمان زیباسازی شکل بگیرد تا برنامه‌ریزی برای احیای بافت تاریخی توسط این واحد عملیاتی شود.

معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، در ادامه توضیح می‌دهد: برنامه‌ریزی برای احیای بافت تاریخی شهرها، نیازمند روش‌های توانمندسازی احیا، طرح محرک احیا و پروژه‌های ظرفیت‌سازی اجتماعی و اقتصادی است. برای نمونه مدیریت شهری بخش‌های تاریخی، نیازمند تزریق خدمات مختص گردشگری، تفرجی و نیز رفع موانع و معضلات و حتی بهسازی زیست‌محیطی و شهری است و این واحد تخصصی شهرداری‌هاست که باید تغییر کاربری و احیای خدمات برای زائرپذیری و جذب  انواع گردشگر در بخش اعظمی از پلاک‌های بافت تاریخی را به‌صورت مؤثر پیگیری کند.

او خاطر نشان می‌کند: کنترل و بررسی کیفیت اقداماتی مثل احیا، تغییر کاربری و ارائه خدمات به ساکنان بافت تاریخی نیز نیازمند یک گروه تخصصی و عملیاتی در حوزه مرمت شهری است؛ بنابراین یکی از الزامات طرح تشکیل شهرداری بافت تاریخی، جذب نیروی متخصص است.

طوسی می‌گوید: در قانون هم مشخصاً «مدیریت مختص» ذکرشده و این بدان معنی است که تشکیل شهرداری بافت تاریخی نمی‌تواند در حد تغییر عنوان باشد، بلکه باید امر تخصصی دیگری از جنس مرمت، حفاظت و احیای شهری در کنار سایر وظایف شهرداری با بدنه‌ای مختص به خود پیگیری شود.

به گفته معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، بافت‌های تاریخی موجود در مرکز شهر عمدتاً پر مسئله و کانون بحران‌ها و مخاطرات هستند و تصمیماتی که برای حل معضل ترافیک و حمل‌ونقل این محدوده‌ها گرفته می‌شود، نمی‌تواند مشابه سایر مناطق و با استاندارد شریان‌های شهری باشد، پس ضرورت دارد که یک اداره تخصصی مسئولیت بهسازی معابر گذرهای تاریخی و حمل‌ونقل آن را به انجام برساند.

او برای شرح بیشتر این مطلب، مثال می‌زند: در حوزه مدیریت ریسک و خطر، خدمات آتش‌نشانی بافت تاریخی با کوچه‌های تنگ و باریک آن، همچنین شیوه خاموش کردن حریق در این محدوده، باید متفاوت باشد. محدوده  تاریخی، آتش‌نشانی، پلیس، حمل‌ونقل، زیباسازی و دیگر موارد خاص خود را می‌طلبد. دولت هم موظف است که با کمک کردن، هدایت کردن و ضابطه‌مند کردن به تسهیل انجام این امور توسط شهرداری بافت تاریخی کمک کند.

«آیا در نظر گرفتن یکی دو منطقه در شهر اصفهان و تشکیل شهرداری بافت تاریخی برای آن کافی است یا گستره وسیع‌تری باید شامل این طرح شود؟» طوسی در پاسخ به این سؤال ایسنا می‌گوید: مسائلی مثل ناحیه و منطقه بندی، دارای ملاحظاتی جدی است که هنوز نهایی شده و در حوزه شهرداری و وزارت کشور است. ما نمی‌توانیم کاری کنیم که موجب ایجاد اغتشاش در خدمات شهری شود. سعی ما این است که مدیریتی منسجم در این رابطه شکل بگیرد؛  مانند سازمان زیباسازی که در مناطق مختلف زیرمجموعه خاص خود را دارد، شهرداری بافت تاریخی هم می‌تواند به‌تناسب هر محدوده، نیرو و کادر تخصصی حوزه خود را داشته باشد و متناسب باکیفیت هر بخش، این اجزا تغییر پیدا ‌کند. ما هنوز به آیین‌نامه معینی برای این مسئله نرسیده‌ایم و شورای شهر اصفهان در اقدامی ارزشمند پیگیر این مسئله است.

معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به دیگر سؤال ایسنا، درباره محاسن و معایب تشکیل شهرداری بافت تاریخی در شهرهای دیگر، این‌گونه پاسخ می‌دهد: وقتی موضوعی به‌تازگی شکل می‌گیرد و منجر به تجهیز یک بدنه می‌شود، این خودبه‌خود امری میمون است، اما اینکه چقدر می‌توان از توانایی موجود در این بدنه برای انجام وظایف کمک گرفت، نیازمند ساختاری اصولی است.

او ادامه می‌دهد: قانون حمایت از بافت تاریخی منجر به رفع خلأهایی شد که در این رابطه وجود داشت. اشکالات نیز احصا شده و ظرفیت ایجاد شهرداری بافت تاریخی شکل پیدا کرده است. اکنون باید این طرح اجرا شود و قطعاً بعد از اجرا نیز چالش‌های خود را خواهد داشت.

طوسی می‌افزاید: در گذشته، صرفاً شهرداری بافت تاریخی در یک شهر تشکیل می‌شد، اما به‌واسطه مشکل منابع و استخدام نیرو با مشکلاتی همراه بود. دوستان ما در شهرداری با تراکم و مازاد نیرو مواجه‌اند و بپذیریم، اینکه این نیروها تغییر کنند و نیروی جدید جذب شود و ساختار درستی شکل بگیرد، زمان‌بر است.

این کارشناس ارشد رشته مرمت شهری تصریح می‌کند: طرح‌ ویژه حمایت از احیای بافت تاریخی بر اساس قانون در دستور کار وزارت راه و شهرسازی است. مجری این طرح‌های ویژه حمایت و احیا نیز شهرداری‌ها هستند و تشکیل بدنه اجرایی متناسب این طرح‌های باید در دستور کار وزارت کشور قرار بگیرد.

معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، توضیح می‌دهد: وزارت راه و شهرسازی ۱۵ طرح ویژه را در دستور کار قرار داده که باید ظرف پنج سال طراحی و تهیه شود. بحث احیای بافت‌ها در طرح تفصیلی تهیه‌شده نیز باید در دستور کار شهرداری قرار بگیرد. تا آن زمان باید مدیریت تخصصی آن در شهرداری‌ها شکل پیدا کرده باشد که مسائل محدوده‌های تاریخی از این طریق پیگیری شود و وزارت میراث فرهنگی نیز در اینجا به‌عنوان یک هماهنگ‌کننده و ناظر در کنار شهرداری خواهد بود.

او یادآور می‌شود که در سال ۱۳۹۸، با همکاری سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها، برای دهیاری‌ها و شهرداری‌های دارای بافت تاریخی، از منابع بازآفرینی اعتباری در نظر گرفته‌شده تا به شهرداری‌ها و دهیاری‌های کم‌بنیه برای پیگیری این امر کمک شود.

طوسی می‌گوید: در گذشته این ظرفیت‌ها کمتر بود به همین خاطر طرح شهرداری بافت تاریخی موفقیت چندانی نداشت، اما تجربه‌های خوبی را هم در شهرداری تهران و شیراز داشته‌ایم که ما را امیدوار می‌کند.

به باور معاون دفتر حفاظت بافت‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، شهرداری تخصصی نیازمند جذب نیروی تخصصی است و حتی شهردار بافت تاریخی نیز باید متخصص و دارای تحصیلات مرتبط با این حوزه باشد تا بتواند سطح خدمات و مسائل دیگر بافت را از مجاری و سازو کارهای تخصصی کالبدی، اجتماعی و اقتصاد میراث شهری پیگیری کند. برای تحقق این امر نیز بی‌شک نیازمند ایجاد درجه‌بندی‌های تخصصی  و جدی گرفتن بحث ارتقا، میان شهرداران شهرهای تاریخی هستیم.

او با اشاره به اینکه شهر ارومیه یکی از شهرهای پیشتاز در زمینه تشکیل شهرداری بافت تاریخی بوده و اکنون نیز در حال تکمیل مراحل کارهای مربوط به این حوزه است، خاطر نشان می‌کند که تدوین آیین‌نامه مربوط به این طرح توسط وزارت کشور و سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها با همکاری وزارت میراث پیگیری می‌شود و شهرهای دارای شهرداری بافت تاریخی ملزم به اجرای آن هستند.

منبع:ایسنا

صنعت گردشگری تا کی دندان روی جگر بگذارد؟

رئیس جامعه هتلداران خراسان رضوی گفت: به جای قدردانی از همراهی تاسیسات گردشگری با مسئولین و دلجویی از صاحبان مراکز اقامتی به دلیل از دست دادن سرمایه‌های خود، مواجه شدن با این جمله که تاسیسات گردشگری دندان روی جگر بگذارند، عجیب و تعجب‌آور است.

امیر سزاوار در گفت‌وگو با ایسنا از وضعیت اسفناک تاسیسات گردشگری خبر داد و اظهار کرد: زمانی ‌که انجام دادن یا ندادن یک کار از طریق رسانه ملی در میان مردم تبلیغ شود، طبیعتا مردم هم تحت تاثیر آن قرار خواهند گرفت. درچنین شرایطی و با وجود این هجمه منفی که علیه سفر در رسانه ملی مطرح می‌شود، طبیعی است که مردم سفر نکند و این وضعیت تفاوتی با منع سفر در کشور ندارد.

رئیس جامعه هتلداران خراسان رضوی با بیان این‌که متأسفانه وزارت بهداشت زمانی‌که قادر به حل یک مسئله نیست صورت مسئله را پاک می‌کند، ادامه داد: اگر وزارت بهداشت پروتکل‌هایی را بر اساس علم، منطق و تجربه برای سفر و تاسیسات گردشگری ابلاغ کرده بود که پروتکل‌های مورد نظر نیز رعایت می‌شدند، چه دلیلی وجود داشت که این همه تبلیغات منفی علیه سفر انجام شود.

حفط جان مردم اولویت است و به همراهی با دستورات وزارت بهداشت ادامه خواهیم داد

سزاوار با بیان این‌که اولویت ما حفظ سلامت هموطنان‌مان است و بدون توجه به چنین اظهار نظرهایی، همچنان به همراهی با دستورات وزارت بهداشت ادامه خواهیم داد، اضافه کرد: پیشنهادم به معاون وزیر این است که در مرحله اول فکری به‌ حال خطر بالقوه کرونا در صف‌های مرغ و روغن کنند و سپس از تأسیسات گردشگری بخواهند که دندان روی جگر بگذارد.

وی با گلایه از حمایت‌های انجام شده از تأسیسات گردشگری، تصریح کرد: طبق گفته‌های معاون وزیر بهداشت، گردشگری در تمام کشورها متضرر شده و شرایط خوبی ندارد، اما لطفا این ‌را هم ببینند که دولت‌مردان آن کشورها چگونه با بسته‌های حمایتی قوی، پشت صنعت گردشگری کشورشان ایستاده‌اند و آن‌هارا حمایت می‌کنند.

رئیس جامعه هتلداران خراسان رضوی با بیان این‌ که تبلیغات منفی علیه سفر در مرحله اول، پروتکل‌های ابلاغی خودشان را زیر سوال می‌برد، خاطرنشان کرد: معتقدیم سفرهای ایمن باید تبلیغ شود و درجریان باشد، اما باید مقابل سفرهای نا ایمن و غیرمجاز که هیچ پروتکلی در آن رعایت نمی‌شود و مربوط به مراکز غیرمجاز گردشگری است را نیز بگیریم؛ چراکه در غیر این ‌صورت، تر و خشک با هم خواهند سوخت.

سزاوار ضمن اشاره به بدتر شدن وضعیت گردشگری مشهد، نسبت به روزهای قبل از سال نو گفت: طبق آمار و اطلاعاتی که داریم از حدود ۲۴۰ هتل موجود در مشهد تنها ۱۱۲ هتل فعال بوده‌اند و درصد اشغال این هتل‌ها نیز  به طور میانگین حدود ۴۵ درصد بوده است. این در شرایطی است که یک هتل تا زمانی‌که به ۵۰ درصد اشغال ظرفیت خودش نرسد زیان‌ده خواهد بود و از ۵۰ درصد به بالاست که یک هتل به سوددهی می‌رسد.

تاسیسات گردشگری با نرخ کمتر از آنچه که مصوب است، فعالیت می‌کنند

وی با اشاره به کاهش ۷۰ درصدی خدمات اقامتی هتل‌های مشهد نسبت به نوروز ۱۳۹۸ و شرایط عادی سفرها در کشور، اظهار کرد: در حال ‌حاضر تمام تأسیسات گردشگری با نرخ کمتری از آن‌چه مصوب است، کار می‌کنند؛ چراکه حتی نرخ قانونی خودشان را هم نمی‌توانند به فروش برسانند، پس دیگر صحبت از افزایش نرخ به هیچ موضوعیت ندارد. با این ‌حال طبق قوانین سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ما در نیمه دوم سال ۱۳۹۹ اجازه افزایش ۳۰ درصدی قیمت خدمات‌مان را داشتیم، اما عملا این کار غیرممکن بود.

رئیس جامعه هتلداران خراسان رضوی با بیان این‌که امسال هیچگونه منع سفری اعلام نشده بود و برخورد ما با کنسلی رزروها، مطابق آیین‌نامه مصوب وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بوده‌ است، ابراز کرد: در خصوص مسافرانی که بعد از اعلام وضعیت نارنجی شیوع ویروس کرونا در مشهد مجبور به خروج از شهر شدند باید گفت که طبق مقررات کنسلی رزرو با آن‌ها برخورد شده ‌است و دستورالعمل خاصی برای این شرایط ابلاغ نشده بود، اما طبیعی است که اگر کسی پنج شب اتاقی را رزرو کرده و پس از دو شب مجبور به ترک هتل می‌شود، هزینه همان دو شب برای او محاسبه خواهد شد.

سزاوار ضمن اشاره به نظارت‌های کرونایی انجام شده در طول این سفرها، گفت: در اسفندماه سال گذشته طبق همکاری جامعه هتل‌داران و دانشگاه علوم پزشکی مشهد، کارکنان تمام هتل‌های مشهد در چند مرحله تست کرونا دادند و آمار ابتلا تقریبا نزدیک به صفر بود.

وی ادامه داد: با این‌حال در مورد مهمانان هتل‌ها، به هیچ مورد قطعی کرونا برخورد نکردیم؛ اما باید بپذیریم که ممکن است افرادی بدون این‌که حتی خودشان مطلع باشند مبتلا به کرونا بوده‌اند، همانگونه که این افراد در شهر هم حضور دارند. با این‌ وجود اگر به مورد مشکوک به کرونا برخورد کنیم، قطعا از پذیرش آن مسافر امتناع خواهیم کرد.

منبع:ایسنا

ویزای توریستی ایران بلاتکلیف است

یک سال پس از توقف صدور ویزای توریستی ایران، هنوز برای شروع دوباره سفر گردشگران خارجی به کشور پیش‌بینی‌ای وجود ندارد. رییس جامعه تورگردانان می‌گوید قرار است طرحی را به وزارت خارجه ارائه دهند تا درباره ازسرگیری صدور این ویزا تصمیم گرفته شود.

به گزارش ایسنا، از زمان شیوع ویروس کرونا صدور ویزای توریستی ایران متوقف شده است، اما بیماران، تجار و اتباع خارجی که قصد سفر غیرتوریستی دارند، همچنان می‌توانند وارد ایران شوند. وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در میانه زمستان ۹۹ اعلام کرد که تاییدیه ازسرگیری ورود محدود گردشگران خارجی را از کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ملی کرونا گرفته و فقط مصوبه آن باقی مانده است. پیش‌بینی‌ها بر این بود که صدور ویزای توریستی ایران نهایت تا اواخر سال ۹۹ از سر گرفته شود، اما با شناسایی ویروس جهش‌یافته در برخی کشورها، از جمله انگلیس و عراق و توقف بعضی پروازهای بین‌المللی، این طرح بایکوت شد.

اینک ابراهیم پورفرج ـ رییس جامعه تورگردانان ایران ـ از مذاکرات تازه‌ای با وزارت امور خارجه به ایسنا خبر داد و گفت: در جلسه‌ای با آقای سجادی – معاون کنسولی وزیر خارجه – قرار شد ما یک‌سری اطلاعات و طرحی را برای صدور ویزا ارائه دهیم تا همان‌طور که ویزای ایران برای گردشگران سلامت صادر می‌شود، موضوع سفر سایر گردشگران به ایران نیز در ستاد کرونا از طریق وزارت خارجه پیگیری و شرایط آن تسهیل شود.

او به این سوال که آیا گروه‌های گردشگر، با وجود اعلام وضعیت پرخطر در بیشتر مناطق ایران، همچنان متقاضی سفر به ایران هستند، پاسخ داد: افرادی که واکسن کرونا تزریق کرده‌اند و یا کشورشان به لحاظ ویروس کرونا ایمن‌تر محسوب می‌شود و یا گردشگران طبیعت‌گرد، از جمله گروه‌هایی هستند که درحال حاضر شرایط سفر به ایران را دارند و اتفاقا متقاضی هم هستند. به هر حال کشور ما در جاده ابریشم واقع شده و گردشگرانی که با خودرو و یا هر نوع وسایل نقلیه شخصی دیگری سفر می‌کنند، همچنان مایل‌اند از این مسیر عبور کنند. بنابراین قرار شد در قالب طرحی که به وزارت امور خارجه ارائه می‌دهیم، همه جوانب و چگونگی سفر گروه‌هایی از گردشگران خارجی را بررسی و مشخص کنیم.

رییس جامعه تورگردانان ایران درباره پیش‌بینی‌هایی که برای شروع ورود گردشگر خارجی به ایران وجود دارد، با توجه به گذشت بیش از یک سال از توقف صدور ویزای توریستی، گفت: درحال حاضر نمی‌توان پیش‌بینی یا تخمین زمانی داشت. حتی نمی‌دانیم اگر وزارت امور خارجه طرح ما را بپذیرد و ستاد ملی کرونا تایید کند، حتما در موعد مقرر ویزا صادر می‌شود. اصلا نمی‌دانیم به آژانس‌ها و گردشگران متقاضی چه پاسخی بدهیم، درحالی که بیشتر کشورها دست‌کم یک برنامه پیش‌بینی‌شده‌ برای ازسرگیری سفر گردشگران خارجی دارند.

او با انتقاد از برخی سیاست‌های وزارت بهداشت و طرح این گله از طریق نامه با رییس‌جمهور و ستاد ملی مقابله با کرونا، اظهار کرد: دلیل این حجم از اظهارات و تبلیغات منفی که علیه ایران می‌شود و هجمه‌ای که به صنعت گردشگری وارد شده، چیست!؟ انگار بعضی آقایان بدشان نمی‌آید مدام خبر سیاه از ایران بدهند.

پورفرج افزود: سفرهایی که در نوروز انجام شده است با صنعت گردشگری ارتباطی ندارد. آژانس‌هایی که تور اجرا می‌کردند یک سال است بیکار شده‌اند و نیروهای متخصص‌شان را یا تعدیل کرده‌ و یا کامل از دست داده‌اند. ظرفیت بیش از نصف هتل‌ها خالی مانده است. راننده‌ها و راهنمایان گردشگری بیکار شده‌اند و ما (تورگردان‌ها) از آبان ۹۸ تعطیل شده‌ایم؛ حال چرا وضعیت کنونی کشور به نام صنعت گردشگری تمام شده است!؟

او ادامه داد: برای گردشگران خارجی ایمن بودن مقصد اهمیت زیادی دارد، آن‌ها سوال می‌پرسند چند درصد از مردم واکسن زده‌اند، اصلا برنامه واکسیناسیون در آن کشور آغاز شده است، آیا راهنما و راننده تور واکسن کرونا را کامل تزریق کرده‌اند. با توجه به پرسش‌هایی که مطرح می‌شود و اخباری که ما منتشر می‌کنیم، درحال حاضر ایران نه تنها مقصدی ناایمن معرفی شده، بلکه اخبار آن بسیار منفی و نگران‌کننده است. درحال حاضر گروه‌هایی به ویژه از گردشگران طبیعت‌گرد متقاضی سفر به ایران هستند، چون آن‌ها معمولا در فضای باز حضور دارند، کمتر وارد شهرها می‌شوند و با وسایل نقلیه شخصی یا کوچک سفر می‌کنند، اما با این شیوه از اظهارات برخی مسؤولان، این بار خودمان ایران را به عنوان مقصد ناایمن معرفی کرده‌ایم.

رییس جامعه تورگردانان ایران تاکید کرد: مسؤولان باید تلاش کنند راه درمان را سریع‌تر به ایران برسانند. اگر برای گرفتن راه درمان از کشورهای غربی مساله داریم، چرا از کشورهای دوست مثل روسیه و چین، آن را دریافت نمی‌کنیم؟ درحالی که همین کشورهای حوزه خلیج فارس و برخی کشورهای عربی سراغ واکسن‌های همین کشورها رفته‌اند.

پورفرج گفت: ما تابع نظر ستاد ملی مقابله با کرونا هستیم، اما آن‌ها بگویند برنامه مردمی که یک سال است بدون راه حل زندگی کرده‌ و خسته شده‌اند و مدام دستور تعطیلی کسب و کارشان را گرفته‌اند و از طرفی هم، مشکل معیشت دارند، چیست؟ راه حل این ستاد برای ادامه زندگی مردم چیست؟ بسیاری از شرکت‌های گردشگری از آبان‌ماه ۹۸ تعطیل شده‌اند، حتی شرکت‌های بزرگ که تا الان دوام آورده بوده‌اند، دیگر توان ادامه دادن ندارند. گردشگری حتی مثل سایر مشاغل نیست، چون هر هزینه‌ای که برای جذب گردشگر خارجی کرده بودیم از بین رفته است، چراکه علاوه‌بر کرونا با مشکل تحریم و انتقال ارز به کشور هم مواجه‌ایم. از طرفی، بعضی از شرکت‌های خارجی که با آن‌ها کار می‌کردیم در این دوران ورشکسته شده‌اند و امکان پرداخت هزینه‌ها را ندارند. با این شرایط و بدون هیچ راه‌حلی، صنعت گردشگری نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد.

منبع:ایسنا

ساکورای ژاپنی و بهارنارنج ایرانی؛تفاوت کجاست؟

در زبان ژاپنی به شکوفه های گیلاس می‌گویند ساکورا. چندی پیش در اخبار ژاپنی‌ها آمده بود که زودرس‌ترین فصل روییدن شکوفه گیلاس (ساکورا) در ژاپن در ۱۲۰۰ سال گذشته بی سابقه بوده است. دانشمندانِ ژاپنی می‌گویند، فصلِ شکوفه‌ گیلاس امسال زودتر از همیشه فرا رسیده است. در ۱۲۰۰ سالی که زمان به شکوفه نشستن درخت‌های گیلاس در ژاپن ثبت شده، این نشانه سنتی بهار هیچ‌وقت اینقدر زود فرا نرسیده بود.

به گزارش ایسنا، محمدرضا اسلامی، مدرس دانشگاه پلی تکنیک کالیفرنیا در ادامه یادداشتی که در کانال شبکه توسعه منتشر شده نوشته است: به نظرتان این خبر یک جایش ایراد ندارد؟ یک بار دیگر این خبر را بخوانید؟ ۱۲۰۰ سال گذشته؟؟!!
واقعیت آن است که به شکوفه نشستن درخت‌های گیلاس در کیوتو از سال ۸۱۲ میلادی در اَسنادِ دربارِ امپراتوری ژاپن ثبت شده است. یعنی از ۱۲۰۰ سال پیش به این سو، همه ساله روزِ شروعِ ساکورا در ژاپن به شکل مکتوب ثبت و ضبط می‌شده است.

حالا این را مقایسه کنید با رخداد دوم؛ عید امسال، شروعِ زودهنگامِ عطر بهار نارنج در کوچه‌های شیراز، باعث تعجب خیلی‌ها شد. همه ساله، سمفونیِ شکوفه‌ها اردیبهشت ماه رخ می‌داد و هوایِ اردیبهشت، هوایِ بهشت می‌شد. اما امسال، روزهای دوم یا سوم فروردین عطرِ بهار نارنج همه جا پخش شد. آیا ما از تاریخ ۱۲۰۰ سال گذشته بهار نارنج خبر داریم؟ از خیر آن بگذریم. حتی خبر نداریم ۷۰۰ سال پیش در همان شیراز، حافظ دقیقا در چه سالی متولد شده؟ و در چه سالی مُرده؟ معلمان حافظ چه کسانی بوده‌اند؟ با که ازدواج کرده؟ فرزندانش چطور بوده‌اند؟ هیچ! ما هیچ از حافظ نمی‌دانیم بجز «اطلاعاتی مبهم و کلی». «بجز غزلیات» هر آنچه از حافظ داریم مُشتی اطلاعاتِ حدودی و کلی است.

نکته حیرت انگیز دوم: دانشگاه کانسای مطالعه‌ای کرده و گزارش داده که “برند ساکورا” باعث درآمد گردشگری سیصدمیلیارد ین یا ۲.۷ میلیارد دلاری برای ژاپن می‌شود. در ایام ساکورا شاهد ۶۳ میلیون سفر (جابجایی) و ورود ۱۱ میلیون توریست خارجی برای مشاهده این رخداد هستیم. برای اینکه دردناک بودن این عدد را بهتر درک کنیم کل سود خالص هلدینگ معظم پاناسونیک با سیصد هزار کارمند در  بهترین سال ها حدود ۲.۷ میلیارد دلار است.

تحلیل و تجویز راهبردی:
به دلایل مختلف ما در ثبت و ضبط تاریخ، آمار و رخدادها مشکل داشته‌ایم و از این فرهنگ شفاهی نیز آسیب دیده‌ایم. ما ده‌ها شرکت موفق و کارآفرین الهام بخش، صدها گیاه دارویی، صدها جاذبه گردشگری و هزاران داستان تاریخی داریم اما در مستندسازی و معرفی جهانی آن و از آن مهم‌تر تبدیل آن به کسب وکارهای تولیدکننده ثروت، چقدر موفق بوده ایم؟
ژاپنی ها مردمانی آرام دارند. اما ساکورا در کشورِ سکوت و صنعت، با سروصدایِ تبلیغاتی بسیار می آید و براحتی هم نمی رود! چرا براحتی نمی رود؟ چون جغرافیایِ ژاپن به گونه ای است که مجموعه ای از جزایر باریک در امتداد گستردۀ شمال به جنوب قرار گرفته اند و مثلا وقتی که ساکورا در جنوب کشور در حوالی «کیوشو» و «هیروشیما» شروع می شود، بیش از یک ماه طول می کشد تا این شکوفه ها به «هوکایدو» در شمال (و در نزدیکی روسیه) برسند. در تمام این چهل-پنجاه روز، پیوسته تلویزیون از ساکورا گزارش می دهد و تصاویر شکوفه های صورتی و سپید به متنِ اخبار کشیده می شود. رسانه، ساکورا را به تعبیر حافظ زان سویِ هفت پرده به بازار می‌کشَد!
اما نه تنها شکوفه‌های گیلاس، بلکه اساسا سایرِ گلها هم در «جغرافیایِ ژاپن» عطر و بویِ چندانی ندارند. برخلاف جغرافیایِ ایران، که گاه چند غنچه گل محمدی، انفجار عطر به پا می‌کنند.
اما ما چه می‌کنیم؟ شکوفه‌های بهار نارنج در سکوت می‌آیند و می‌روند و ما هم به ادامۀ طبق روال گذشته مشغولیم! هر سال، ایام بهار نارنجِ ایران مقارن است با ساکورا در ژاپن، اما برخلافِ ساکورای ژاپن، بهار نارنج، ریالی درآمد توریستی خلق نمی‌کند!

علت آن است که ما جهان را نمی‌شناسیم. هر چقدر جهان را بیشتر بشناسیم، خود را بیشتر شناخته‌ایم. کسی می‌گفت اگر کسی فقط در لندن زندگی کرده باشند هیچ گاه لندن را نخواهد شناخت. شناخت جهان، سرآغاز شناخت ایران است. شناخت نقاط تمایز و مزیت‌های پنهان ایران. کسی که ساکورای بی بوی ژاپنی را دیده باشد می‌تواند منزلت عطر بهار نارنج ایران را درک کند.

و نکته آخر اینکه برای گذار از حسرت بزرگ به فرصت بزرگ؛ از خود بپرسیم چه چیزهایی در ایران هست که برای ما معمولی است اما برای جهان، جذاب، شگفت آور، متمایز و کمیاب است و چگونه می‌شود این شگفتی کمیاب را به کسب وکارهای میلیون دلاری تبدیل کرد. ایران سرشار از شگفتی‌های جذاب میلیون دلاری است. و سیاستگذاران نیز اندکی فضا را باز بگذارند تا جهان، ایران را کشف کند. درآمد میلیارد دلاری از توریسم دور از دسترس نیست به شرط اعتماد به خویش و ارتباط با دیگران.

منبع:ایسنا

آماده‌سازی دیزین با ۱۲ میلیون گل لاله برای یک رویداد بین‌المللی

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی البرز گفت: با هدف حمایت از فعالان حوزه گردشگری استان مجوز برگزاری رویداد بین‌المللی گردشگری لاله‌های دیزین به سرمایه‌گذار بومی اعطا شد.

فریدون محمدی در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: بر ‌این اساس مقرر شد رویداد بین‌المللی گردشگری از پانزدهم اردیبهشت ماه تا پانزدهم آبان ماه سال جاری در مجموعه فرهنگی، ورزشی و گردشگری دیزین واقع در محور کرج‌چالوس برگزار شود.

این مسئول در ادامه با اشاره به حضور سرمایه‌گذار بومی بیان کرد: با احتساب حجم سرمایه‌گذاری، مالکیت و ارزش مجموعه اقامتی، پذیرایی و گردشگری دیزین طی سالیان متفاوت تنها چهار ماه از سال از آن استفاده مفید می‌شده که با اجرای این طرح این‌ میزان حداقل به ۱۰ ماه افزایش پیدا خواهد کرد.

وی در ادامه اظهار کرد: در رویداد بین‌المللی گردشگری که از لحاظ وسعت در دنیا کم‌نظیر است ۱۲ میلیون پیاز گل لاله کاشته شده و برپایی غرفه‌های عرضه سوغات و محصولات صنایع‌دستی، جشنواره غذا، موسیقی محلی، مسابقه عکاسی و اجرای برنامه‌های فرهنگی با همکاری کارگروه جبهه فرهنگی البرز و با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی از دیگر اقدامات پیش‌رو است.

محمدی افزود: با توجه به رکود به‌ وجود آمده در اثر شیوع کرونا از جمله مزایای این طرح علاوه بر رونق صنعت گردشگری، جذب توریست خارجی، تولید پیاز گل لاله و خودکفایی در آن و جلوگیری از واردات پیاز لاله از هلند و تأمین نیاز مصرفی شهرداری‌ها و جشنواره‌های گل و گیاه در کشور است. تلاش ما این است حداکثر تا پایان سال جاری در حوزه صادرات پیاز گل لاله در بازارهای جهانی سهم داشته‌ باشیم.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی البرز با اشاره به تفاوت اقلیم در نقاط مختلف استان گفت: البرز از نظر شرایط آب‌وهوایی و جغرافیایی قابلیت برگزاری جشنواره گل لاله از اسفند ماه تا تیر ماه را داشته و برگزاری جشنواره طالقان، چهارباغ، آسارا، آتشگاه و نوجان از جمله برنامه‌های در دست اقدام است که از مهم‌ترین پتانسیل‌های جذب گردشگر محسوب شده و در رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال اثرگذار است.

منبع:ایسنا

قنات میراثی به یادگار از ایرانیان برای جهانیان

آب به‌عنوان یک عنصر منحصربه‌فرد، جایگاه حساسی در زندگی بشر دارد، به‌گونه‌ای که شالوده و عنصر ضروری تمام جامعه‌ها و پدیدآورنده‌ فرهنگ‌ها، از سپیده‌دم تمدن تاکنون بوده است. در میان سنت‌های کاربردی روستایی در مناطق خشک جهان و در میان بخش وسیعی از کشور ایران، سنت‌های مربوط به کشف و استحصال و مدیریت بر منابع آب است که سابقه‌ای بس کهن دارد.بزرگ‌ترین سهم ایران در تأسیسات آبیاری و فن آب‌رسانی، ابداع قنات و عرضه آن به نقاط دیگر جهان شمرده‌ شده است. ابداع قنات و کاربرد آن در زمینه آب‌رسانی به مراکز سکونتی و مزارع پیرامونی آن‌ها، عامل اصلی دگرگون کردن شرایط سکونت در قسمت‌های مرکزی نجد ایران بوده است. بدین‌سان این منابع تازه، موجب پیدایش سکونتگاه‌های جدیدی شدند که اندازه هر یک به وسعت این منابع بستگی تمام داشت و به دنبال آن، نحوه مکان گزینی سکونتگاه‌ها، نحوه شکل‌پذیری و پراکندگی خانه‌ها و مزارع، نحوه مالکیت و بهره‌برداری از زمین و شکل‌گیری شیوه‌های تولید جمعی تا اندازه چشمگیری متأثّر از چگونگی دستیابی به آب و منابع آن بوده است؛ بنابراین قنات به هر جا راه پیداکرده و به‌طور مناسب از آن بهره‌برداری شده، ایجاد سکونتگاه، سکونت دائم، رونق کشاورزی و دام‌پروری، عمران و آبادی و رونق اقتصادی با خود به ارمغان آورده است.

همگام با تغییرات ایجادشده در روابط اجتماعی ایران و نیز در نتیجه تغییرات در روابط تولیدی، نحوه مالکیت «تصرّف» و نیز روش‌های بهره‌برداری از عوامل طبیعی تولید، به‌ویژه منابع آب با دگرگونی‌هایی هم‌زمان با اجرای اصلاحات ارضی شدت گرفت. بیش از هر چیز، تغییر روابط مالکیت و در نتیجه اختصاصی‌تر شدن عوامل تولید از جمله آب، کاربرد روش‌های خصوصی تهیه و بهره‌برداری از منابع آب را ضروری ساخت. در این میان، بسیاری از کارشناسان روش‌های سنّتی استخراج و بهره‌برداری منابع آب را ابتدایی، نارسا و عاملی بازدارنده در راه افزایش تولید زراعی به شمار می‌آورند.

روی آوردن به احداث چاه‌های عمیق و نیمه عمیق و گسترش روزافزون آن‌ها به‌ویژه از دهه ۱۳۴۰ موجب تغییراتی شدید در نظام بهره‌برداری از منابع آب شد که پیش از هر چیز، موجب از بین رفتن روش‌های سنّتی استخراج و بهره‌برداری از منابع آب شد. در استان گلستان که از مناطق خشک و نیمه‌خشک کشور است تا پیش از اصلاحات ارضی و انقلاب اسلامی، قنوات نقش عمده‌ای در آبیاری بر عهده داشتند، اما پس‌ازآن با ورود چاه‌های عمیق و نیمه عمیق «دیزلی و برقی» به‌ویژه از دهه ۱۳۶۰ و نحوه تصرّف و بهره‌برداری آب، تحولات بنیادین در ابعاد گوناگون زندگی روستایی به وجود آمده است. هرچند این تحولات سبب افزایش و تنوع محصولات کشاورزی، شیوه‌های تولید، گسترش ادوات پیشرفته کشاورزی، افزایش سطح زیر کشت و در مواردی افزایش درآمد روستاییان شده است.

اما از طرف دیگر، رقابت بر سر بهره‌کشی از منابع آب، سبب پایین رفتن سطح آب‌های زیرزمینی، کم‌آبی و خشک شدن قنوات شده است. با توجه به بهره‌برداری چاه‌ها به فن‌آوری «به‌طور عمده شهری» یا تأسیسات زیربنایی چون مواد سوختی و برق، مشکلات خاص خود از جمله تأمین هزینه‌های نگهداری چاه را موجب شده است. چنین تحولات و جریان‌هایی، پیامدهای گوناگونی همچون وابستگی و مهاجرت بیشتر به شهر، کاهش همیاری‌های اجتماعی، افزایش هزینه‌های تولید و… برای روستاها به همراه داشته است. در نتیجه هم‌اکنون چاه‌ها و قنوات، مهم‌ترین منابع آب در دسترس هستند؛ بنابراین توجه و اهمیت دادن به این دو و استفاده درست و بهینه از آن‌ها می‌تواند راهکاری برای توسعه پایدار روستایی تلقی شود.

قنات، یکی از کارآمدترین روش‌های مدیریت آب است. یکی از عوامل به وجود آورنده و تشدیدکننده بحران آب در ایران، توجه نکردن به مدیریت و فرهنگ بهره‌برداری سنتی از منابع آب است زیرا موفقیت فرآیند برنامه‌ریزی مدیریت مدرن در یک کشور، به توانایی‌ها و ویژگی‌هایی که مدیریت از فرهنگ سنتی کشور می‌گیرد، وابسته است. هرچه مدیریت مدرن با مهارت‌ها و شرایط محلی انطباق داشته باشد، نتایج امیدوارکننده‌تری به دنبال خواهد داشت.

بدون تردید مدیریت و بهره‌وری بهینه از روش‌های سنتی دسترسی به منابع آبی، می‌تواند محور آموزش و ترویج روش‌های جدید قرار گیرد و این مگر با تدوین برنامه‌ای مدون در سیاست‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت آموزشی و فرهنگی کشور در زمینه قنات و آب و همچنین با ایجاد انگیزه در قشر تحصیل‌کرده و افکار عمومی برای همسو شدن در راستای حفظ و احیا میراث ملی میسر نخواهد بود.

بی‌شک هیچ تغییر و تحولی بدون زیربنایی محکم شکل نگرفته و نمی‌گیرد. برای قدم برداشتن در راه تحول رویکرد قنات‌ها و رابطه آن با صنعت گردشگری، توجه به دو عنصر آموزش و فرهنگ‌سازی، بسیار ضروری به نظر می‌رسد. دو عنصری که رابطه نزدیک و مستقیمی با یکدیگر دارند چرا که آموزش بدون وجود بستر فرهنگی لازم در جامعه و سامانه اداری کشور، کاری از پیش نخواهد برد و از سویی دیگر، فرهنگ‌سازی و آماده کردن بستر فکری جامعه بدون داشتن علوم، دانش و فنّاوری روز بی‌شک یا با شکست مواجه خواهد شد و یا مسیری بسیار طولانی را طی خواهد کرد.

از این ‌رو توجه بیشتر به پیشبرد هر دو عنصر به ‌موازات یکدیگر در این برهه حساس بسیار مهم به نظر می‌رسد. ضروری است مسئولین مربوطه با ایجاد تحول در نظام آموزشی کشور از یک‌سو و برگزاری دوره‌های ضمن خدمت برای کارکنان سازمان‌های ذی‌ربط، زمینه رشد علمی جامعه را فراهم آورده و از سوی دیگر با استفاده از وسایل ارتباط‌جمعی، بستر فرهنگی لازم را برای رویکردی متحول به احیای آثار تاریخی، به‌ویژه قنات‌ها فراهم آورند.

بی‌شک تأثیر این هم‌ راستایی در مدت‌زمانی نه‌چندان طولانی سبب رشد و شکوفایی صنعت گردشگری و متعاقب آن کمک به چرخه اقتصاد کشور، اشتغال‌زایی و کارآفرینی و زیبایی منظر شهری در نقاط مختلف ایران، به‌ویژه نقاط گرمسیر کشور که معمولاً با استقبال کمتر توریست مواجه‌اند، خواهد شد. این امر چندان دور از دسترس نیست و یکی از نمونه‌های بارز آن، می‌توان به کاریز کیش اشاره کرد که با احیایی به‌جا، به یکی از جاذبه‌های گردشگری کشور تبدیل ‌شده است.

همچنین نکته امیدبخش اینکه یکی از مهم‌ترین نهادهای یونسکو، “کمیته میراث جهانی” که در سال ۱۹۷۲ میلادی کار خود را آغاز کرده و مسئول انتخاب، ثبت، حفاظت و حراست از مناطق طبیعی و فرهنگی کشورهای عضو است. از آنجا که گنجینه‌هایی که به‌عنوان میراث جهانی انتخاب می‌شوند، نمونه‌هایی هستند که خط‌مشی ملی و بومی یک جامعه را به نمایش می‌گذارند، می‌توان امیدوار بود که با معرفی این میراث ارزشمند، هماهنگی ایرانیان با طبیعت را به جهانیان معرفی کرد.

اینکه نیاکان ما در دل کویر، آب را بدون اینکه قطره‌ای از آن تبخیر شود، کیلومترها از زیرزمین هدایت می‌کردند و باغ سبزی را به نمایش در می‌آوردند، نه ‌تنها اعجاب‌آور است و هویتمان را احیا می‌کند، بلکه قادر است الگویی برای دنیای مدرن باشد و گردشگران کنجکاو را به سرزمینمان راهنمایی کند. این‌ها تنها گوش‌های از میراث صنعتی و فعالیت اقتصادی ایرانیان از دیرباز تاکنون هستند که آشنایی با آنان هم با اهداف گردشگری و هم با نیاز امروز جامعه بشری قابل انطباق است.

منبع:ایسنا

مسافران خارجی در فرودگاه مشهد تست پی‌سی‌آر می‌دهند

مدیر روابط عمومی فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد مشهد از کنترل و انجام تست فوری کرونا از مسافران خارجی در این فرودگاه خبر داد.

حسن جعفری در گفت‌وگو با ایسنا با اعلام این خبر اظهار کرد: دانشگاه علوم پزشکی مشهد یک آزمایشگاه تست کرونا در سالن پروازهای خارجی فرودگاه هاشمی‌نژاد برای پروازهای ورودی به مشهد مستقر کرده است. هر مسافری که از کشورهای خارجی وارد مشهد شود، در فرودگاه از او تست پی‌سی‌آر گرفته خواهد شد و در صورت مثبت بودن تست آن‌ها، دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراحل درمانی و قرنطینه آنان را انجام خواهد داد.

وی یادآور شد: با توجه به وضعیت حاد کرونا در مشهد و ایران، پروازهای خارجی به شدت کاهش داشته و حتی در چند روز گذشته یک پرواز قطری به دلیل کاهش چشمگیر مسافرانش، پرواز خود را لغو کرد.

جعفری در خصوص وضعیت کنترل پروتکل‌های بهداشتی مسافران ورودی به مشهد خاطرنشان کرد: رعایت پروتکل‌های بهداشتی در فرودگاه هاشمی‌نژاد با توجه به وضعیت قرمز کرونایی تشدید شده است. فاصله‌گذاری اجتماعی در سالن‌های پرواز به خوبی رعایت می‌شود. ناظران سلامت در تمامی سالن‌ها به افرادی که ماسک ندارند و یا فاصله‌گذاری‌ها را رعایت نکنند، تذکر می‌دهند.

مدیر روابط عمومی فرودگاه هاشمی‌نژاد مشهد ادامه داد: پلیس اجازه ورود مسافران بدون ماسک به سالن را نمی‌دهد. همچنین اگر مسافران پروتکل‌ها را رعایت نکنند خدماتی به آنان ارائه نخواهد شد. مسافران همچنین در ورود به سالن‌های فرودگاه‌ به وسیله دستگاه‌های تب‌سنج کنترل می‌شوند و اگر مسافری دارای علائم باشد به وسیله اورژانس به مراکز درمانی منتقل خواهد شد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا فرودگاه برای مسافران داخلی ورودی به مشهد درخواست آزمایشگاه تست فوری کرونا داده است یا خیر؟ گفت: تابع قوانین و ابلاغیه‌های ستاد کرونا هستیم. اگر قرار باشد آزمایشگاه تست فوری کرونا در فرودگاه مستقر شود، ستاد کرونا به تشخیص خود این آزمایشگاه را در فرودگاه مستقر خواهد کرد و مدیریت فرودگاه اختیاری در این زمینه برای استقرار آزمایشگاه تست فوری کرونا ندارد.

منبع:ایسنا

سفرهای مدیریت‌نشده، علت موج چهارم کرونا

این اظهار‌نظرها در حالی است که به گواهی بازرسان ستاد ملی مقابله با کرونا و بازرسان وزارت بهداشت در استان‌ها و شهرهای مختلف پروتکل‌های بهداشتی در تمام تاسیسات گردشگری از جمله هتل‌ها، رستوران‌های بین‌راهی، مجتمع‌های خدمات گردشگری و… به خوبی رعایت شده و بر اساس آمار از ابتدای شیوع این بیماری در ایران، حتی یک مورد مبتلا به کرونا در هتل‌ها و مراکز گردشگری ثبت نشده است.

اگرچه در نگاه اول می‌توان به این نگرانی مسئولان وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا حق داد، اما بد نیست مردم خوب کشورمان و مسئولان امر بدانند آنچه که وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به‌عنوان اصلی‌ترین متولی سفر در کشور نیز از آن گلایه و انتقاد دارد، سفرهای انبوده، بی‌ضابطه و بدون برنامه‌ریزی است.

در حقیقت آنچه باعث شیوع بیشتر کرونا و آغاز موج چهارم این بیماری در کشور شده، سفرهای مدیریت نشده، بدون ضابطه و غیرهوشمند است که این نوع سفر از ابتدا مورد انتقاد وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نیز بوده است، سفرهای مدیریت نشده، انبوه و بدون برنامه‌ریزی سفرهایی است که افراد خارج از تورهای گردشگری و بر اساس سلیقه و تصمیم شخصی خود آن را انجام می‌دهند که نه تنها هیچ نفعی برای صنعت گردشگری کشور ندارد بلکه می‌تواند خطراتی مانند  شیوع بیشتر کرونا را به دنبال داشته باشد.

متاسفانه در نوروز امسال شاهد این بودیم که تعداد بسیار زیادی از شهروندان بدون برنامه‌ریزی با انجام سفرهای انبوه و بدون ضابطه علاوه بر ایجاد مشکلات بیماری کرونا برای خود و خانواده‌هایشان، ناقل این ویروس به نقاط مختلف کشور نیز بودند و این دقیقا همان موضوعی است که وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نیز به آن شدیدا انتقاد دارد، به‌طور حتم زمانی که سفرها با برنامه‌ریزی و تحت نظارت این وزارتخانه انجام شود و در قالب تورهای مجاز سفر و گردشگری شکل گیرد، شیوع ویروس کرونا در دوران سفر کمترین خطر را خواهد داشت کما این که همانگونه که در بالا نیز ذکر شد بر اساس آمار حتی یک مورد به ابتلا به کرونا در تاسیسات و مراکز اقامتی و گردشگری تا کنون ثبت نشده است.

حوزه سفر و گردشگری در حالی به‌عنوان متهم اصلی شیوع کرونا در موج چهارم معرفی می‌شود که این حوزه تا کنون همراهی کامل و صد درصدی با ستاد ملی مقابله با کرونا داشته و در اجرای دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌های این ستاد همیشه پیشگام و همراه بوده است. استفاده از هتل‌ها به‌عنوان مراکز قرنطینه بیماران کرونایی و تبدیل آن‌ها به مراکز سلامت، گواهی روشن بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی در تاسیسات گردشگری و سلامت آن‌ها است.

این همه در حالی است که اگر سفرهای نوروزی و حوزه گردشگری باعث شیوع موج چهارم کرونا شده است، سوالی که پیش می‌آید این است که موج اول، دوم و سوم کرونا را چه عامل یا عواملی به وجود آورد؟ آیا در آن زمان نیز سفر انجام شد؟ بنابر این کاملا واضح است که صنعت پاک گردشگری عامل شیوع کرونا نیست بلکه سفرهای مدیریت نشده باعث گسترش این بیماری است و مقابله با این نوع سفرها نقطه اشتراک وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و وزارت بهداشت است.

البته این را نیز نباید فراموش کنیم که موج چهارم کرونا در حالی در کشور آغاز شد که از اواخر اسفند سال گذشته شاهد شلوغی بازار و هجوم تعداد زیادی از مردم برای خریدهای شب عید  بودیم و از همان زمان و البته تا کنون بسیاری از شهروندان در صف‌های شلوغ برای گرفتن مرغ زمان‌های زیادی را صرف می‌کنند. ضمن این که مترو، اتوبوس، بی‌آر‌تی، خطوط هواپیمایی و … همواره با ازدحام جمعیت روبه رو است و بی‌انصافی است که مقصر اصلی موج چهارم کرونا را صنعت پاک گردشگری معرفی کنیم.

گردشگری صنعتی پاک و دوستدار سلامتی است و به‌طور خاص حتی یکی از شاخه‌های مهم آن گردشگری سلامت است. حال سوالی که پیش می‌آید این است که این صنعت پاک که همواره در کنار وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا قرار دارد و در اجرای بخشنامه‌ها و تصمیمات آن همیشه پیشرو است چگونه می‌تواند عامل اصلی در شیوع موج چهارم کرونا باشد؟ از این رو باید بین سفرهای مدیریت نشده و صنعت پاک گردشگری تفاوت قائل شویم و در  موج چهارم کرونا تمام بخش‌ها و حوزه‌های گردشگری را به یک چشم نبینیم.

منبع:میراث آریا