تجسم دوباره‌ تاریخ دریا و دریانوردی در ساختمان قدیم بندر خرمشهر

یکی از اهداف موزه‌ها تحقیق در مورد شواهد و قرائن برجای مانده از انسان‌های پیشین و محیط زیست آنان و گردآوری و حفظ و ایجاد ارتباط بین این آثار به‌ویژه به نمایش گذاشتن آن‌ها به‌منظور بررسی و بهره‌وری معنوی است.

نقش موزه‌ها در این هدف، کاملاً آموزشی و علمی در نظر گرفته شده است که در این حالت ممکن است در توسعه جامعه نقش ارزنده‌ای داشته باشد. همچنین از گشوده بودن درب‌های آن روی مردم گفته شده، که این مورد تأکید بر این مهم است که باید به هر روشی مراجعه به موزه را برای مخاطبان و پژوهشگران فراهم کرد؛ اکنون که تکنولوژی پیشرفت کرده، می‌توان از هر جای کره زمین به موزه‌ها سفر و از ان‌ها استفاده کرد و از همین‌رو باید زیرساخت‌های چنین موزه‌هایی بر اساس تکنولوژی‌های روز فراهم شود تا امکان بازدید از دور و نزدیک برای همگان فراهم شود.

موزه‌های امروزی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه بر پایه یک سناریو و طرح از پیش تعیین‌شده شکل می‌گیرند که هدف اصلی آن‌ها پاسخ به نیازهای کنونی جامعه و سوال‌های مخاطبان است و برخلاف موزهای اولیه، صرفاً مختص به نمایش اشیای تاریخی نیستند.

این روش باعث ایجاد ارتباط دوسویه میان بازدیدکننده و کارکنان و محتویات موزه می‌شود و در واقع بخشی از سناریو، هدف و ایده‌های پویایی موزه را خود مخاطب با ارتباط صحیح برعهده می‌گیرد.

در دنیای مدرن امروز چگونگی حفاظت و معرفی میراث مادی و معنوی در قالب موزه اهمیت بالایی دارد. این‌که به چه روشی این معرفی صورت پذیرد تا در دسترس همگان قرار گیرد موضوع بسیار مهمی در موزه‌ها است. استفاده از تکنولوژی روز دنیا و دنیای مجازی و الکترونیک به این موضوع مهم کمک شایانی می‌کند.

کشورهای پیشرفته برای توسعه گردشگری در زمینه‌های مختلف، تلاش می‌کنند تا خود را با تکنولوژی روز همگام سازند؛ بر همین اساس، امروزه استفاده از انواع اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های مجازی با در دسترس بودن موبایل و شبکه اینترنت برای همه موضوعی آسان و امکان‌پذیر است. بنابراین لازم است یک برنامه کلی بصورت دو زبانه برای تمامی موزه‌های ایران طراحی شود و در دسترس همگان قرار گیرد؛ با این روش در کنار بازدید حضوری می‌توان در مواقعی که کشور دچار بحرانی پیش‌بینی‌نشده مانند ویروس کرونا می‌شود، همه گردشگران و مخاطبان علاقمند به موزه‌ها می‌توانند به راحتی تمامی اطلاعات خود را بصورت مجازی کسب و با موزه ارتباط برقرار کند. همچنین این برنامه‌ها در زمانی که شرایط اقلیمی و یا موقعیت جغرافیایی مکان قرارگیری موزه امکان بازدید را برای گردشگران سخت می‌کند، می‌توانند پاسخگوی نیاز همه مخاطبان چه ایرانی و چه غیر ایرانی باشند و در مقابل، موزه نیز به حال خود رها نمی‌شود.

این روش ممکن است علاوه بر جلوگیری از قطع ارتباط دو سویه موزه و مخاطب و رضایت گردشگران، باعث جلوگیری از اتلاف وقت و کمک فراوان به پژوهشگران برای دستیابی سریع به اطلاعات خواهد شد. از این رو، رشد و توسعه گردشگری فرهنگی‌تاریخی و معرفی میراث‌فرهنگی هر منطقه یکی از مزایای الکترونیک‌سازی موزه‌ها خواهد بود.

واقعیت مجازی از دو کلمه «واقعی» و «مجازی» تشکیل شده که به بیان ساده، واقعیت مجازی با استفاده از فناوری شبیه‌سازی‌شده، تجربه‌ای واقعی یا به طور دقیق‌تر، تجربه‌ای که نزدیک به واقعیت است را برای افراد در یک فضای مصنوعی رقم می‌زند و حواس پنج‌گانه او را با یک یا چند موضوع درگیر می‌کند. این تجربه منجر به تعامل فرد با یک فضای مصنوعی می‌شود که در موزه‌ها به خوبی می‌توان از این حالت برای جذب مخاطب هم در بخش بازدید و هم در بخش آموزش، استفاده کرد.

یک واقعیت شبیه‌سازی‌شده در موزه‌ها، در واقع یک دنیای مصنوعی است که کاربر می‌تواند با کمک کامپیوتر، موبایل و تجهیزات فنی جانبی آن‌ها، خود را در آن محیط قرار دهد و به خوبی از طریق سناریو از پیش تعیین‌شده با موزه و بخش‌های مختلف آن ارتباط حسی و ادراکی برقرار کند.

موزه، نقش‌های اجتماعی متعددی را ایفا کرده است؛ از قبیل ارائه بازتابی از قدرت دولت یا مذهب، ارائه میدان گسترده‌ای در راستای پژوهش دانشگاهیان و محققان منفرد، ارائه تصویری از علائق متنوع قشرهای فرهیخته جامعه، ارائه نمادی از ثروت و پایگاه اجتماعی گردآورنده‌ها و ارائه یک بنیاد فرهنگی در تجلیل از یک شهر یا کشور. (ماریوبوتا Mario Botta) ).

اغلب موزه‌هایی که در فاصله سال‌های ۱۸۰۰ تا ۱۹۵۰م. به‌وجود آمدند درون بناهای موجود تاریخی جا داده شدند: از جمله لوور در پاریس، آرمیتاژ در لنینگراد، اوفیتزی در فلورانس، پرادو در مادرید و… اما نکته درخور توجه در این بناها این است که مجموعه‌هایی که در آن‌ها گردآوری و به معرض نمایش گذارده می‌شوند، باید با حالت بنا تناسب و مطابقت داشته باشد (ایکوم؛ شورای بین المللی موزه‌ها).

هر موزه می‌تواند نقش یک رسانه را بازی کند و علاوه بر انتقال تاریخ و هویت در فرهنگ‌سازی نیز موثر باشد. موزه‌ها به تناسب سناریو و اشیای دربرگیرنده می‌توانند در هر مناسبت حامل یک پیام اجتماعی و فرهنگی به جامعه باشند و بدین ترتیب مخاطبان متفاوتی را با خود همراه سازند، زیرا هر مخاطب پیام دریافتی را با احساس و اداراکات خود تحلیل کرده و نتایج و پیام‌های متنوعی به محیط خود منتقل می‌کند.

دو رکن اصلی در سناریو موزه‌ها، اول مخاطب و دوم نیازهای اوست تا بتواند ارتباط خوبی با جامعه برقرار نماید زیرا موزه‌ها علاوه بر نمایش اثار خود باعث بیدار کردن روح خلاق مخاطب و ایده‌سازی در او می‌شوند. فرآیند آموختن فقط مختص مدرسه و دانشگاه نمی‌شود، بلکه موزه‌ها هم وسیله‌ای برای آموزش و تجسم گذشته برای انسان‌های حال و آینده هستند.

موزه‌های پویا تمام امکانات خود را صرف آموزش و فرهنگ‌سازی می‌کنند و همواره بهترین ارتباط را با مخاطبان خود برقرار می‌کنند. بیشتر موزه‌ها تا به حال برنامه‌محور، مخاطب‌محور و شیء‌محور بوده‌اند اما با ورود ویروس کرونا و تغییر و تحولات فراوانی که در جهان ایجاد کرد، نیازمند موزه‌هایی مخاطب‌محور بر پایه امکانات دیجیتال هستیم که بتوان حس موزه‌ها را از طریق رسانه‌های مجازی منتقل کرد.

باتوجه به شرایط فعلی، لازم است چشم‌اندازی جدید برای موزه‌های موجود و در دست احداث درنظر گرفت که همه جوانب حتی اقلیم و موقعیت قرارگیری آن‌را مورد توجه قرار داد. بنابراین، با ورود موزه‌ها به دنیای دیجیتال، مشکل‌عدم استفاده از موزه‌ها در فصل‌هایی که شرایط آب و هوایی منطقه قرارگیری موزه، امکان بازدید را به مخاطبین نمی‌دهد، نیز فراهم خواهد شد.

ضرورت وجود موزه‌های مجازی در منطقه آزاد اروند با وجود فرصت‌ها و ظرفیت‌های مختلف گردشگری

وجود موزه مجازی در کنار بازدید حضوری، علاوه بر جذب مخاطب علاقه‌مند، باعث آشنایی تمام دنیا با نام منطقه‌آزاد نیز خواهد شد که این در جذب سرمایه‌گذار به سوی منطقه تأثیر بسزایی دارد.

منطقه آزاد اروند (آبادان و خرمشهر) به‌دلیل داشتن هوایی گرم و مرطوب در حدود پنج ماه از سال امکان حضور گردشگران و مسافران را با سختی مواجه می‌کند؛ لذا در صورت مجازی ساختن موزه‌ها، گردشگران می‌توانند در ماه‌های گرم سال نیز از موزه‌ها استفاده کنند؛ بنابراین باید از فرصت تکنولوژی‌های روز برای معرفی جاذبه‌های منطقه در هر زمان و حالتی استفاده کرد.

ایجاد موزه‌های مختلف باعث جذب گردشگر بیشتر و ایجاد اشتغال پایدار برای جامعه بومی خواهد بود؛ بناهای باقی مانده از جنگ در خرمشهر که بیشتر به‌صورت متروک و خالی رها شده‌اند، ظرفیت مناسبی برای ایجاد موزه‌های متنوع مجازی و حضوری (غیرمجازی) هستند که بر این اساس، ساختمان قدیم بندر و کشتیرانی خرمشهر که سال گذشته در آثار ملی دفاع‌مقدس خرمشهر نیز ثبت شده، یکی از بناهای مناسب برای ایجاد موزه در منطقه است.

بهترین پیشنهاد برای احیاء و باززنده‌سازی ساختمان قدیم بندر به‌دلیل موقعیت قرارگیری و پیشینه تبادلات تجاری شهرستان خرمشهر و آبادان (منطقه آزاد اروند)؛ موزه‌ی دریا و تاریخ دریانوردی است.

ضرورت ایجاد موزه دریا در بندر خرمشهر

ارتباط‌های نخستین میان مراکز جمعیت در تمدن‌های باستانی عموماً از راه رودخانه‌های آن سرزمین و در واقع از طریق سفرهای آبی و دریایی انجام می‌شده است. آسانی ارتباط از طریق راه‌های آبی نسبت به راه‌های زمینی موجب شد که در مراحل اولیه تمدن بشری در این مرز، پیدایش راه‌های خشکی و راه‌سازی جاده‌ای کمی دیرتر انجام پذیرد. بازرگانی‌های نخستین، ابتدا میان قبایل نزدیک به هم و سپس به‌گونه‌ی دادوستد بین مردمان قبایل متفاوت و دور از هم از طریق رودخانه‌ها نیازهای اولیه ارتباطی و باربری را تأمین می‌کرده است.

رودخانه‌های اروندرود (دجله) و فرات دو مجرای اصلی ارتباط در میان‌رودان را تشکیل می‌داده‌اند و همواره وسیله تبادلات تجاری و فرهنگی در بین‌النهرین بوده‌اند. در فرهنگ ایران، فن و دانش دریانوردی و کشتی‌سازی بسیار غنی و پربار است به همین دلیل مهارت‌های ساخت لنج و کشتی به‌عنوان هفتمین اثر ناملموس از ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

آبهای خلیج فارس و دریای عمان و رودخانه‌های واقع در جنوب ایران از سالیان خیلی دور صحنه دریانوردی اقوام مختلف در تمدن ایران بوده است، به‌طوری‌که به گفته هرودوت: «فنیقیان که از نخستین اقوام دریانورد جهان به شمار رفته‌اند، از خلیج فارس برخاسته‌اند. کهن‌ترین سند دریانوردی ایرانیان به‌صورت مهری مشتمل بر یک کشتی و سرنشینان آن، در چغامیش خوزستان بدست آمده است که مربوط به شش‌هزار سال پیش از میلاد مسیح است. این مساله مهم خود دلیلی محکم برای برپا کردن موزه‌ای با این محتوا در نزدیکی خلیج فارس است که در آن به معرفی تمام جوانب دریانوردی و لوازمات آن پرداخته شود.

انسان از آغاز آفرینش در طول تاریخ بر اساس نیاز خود از دریا و وسایل دریانوردی استفاده کرده است. اکنون نیز با پیشرفت تکنولوژی همچنان از این صنعت به منظور جابجایی و حمل کالا و بار بهره می‌گیرد. پویایی صنعت گلافی (لنج و کشتی‌سازی) و دریانوردی از هزاران سال پیش تاکنون یکی از ضروریات معرفی این صنعت برای کمک به تاب‌آوری و انتقال آن به نسل آتی است و از فراموش شدن این صنعت ارزشمند و باستانی جلوگیری خواهد کرد.

در این راستا وجود بندر خرمشهر در خوزستان و در کنار اروندرود، یکی از شاخه‌های ارتباطی خلیج فارس و استفاده از این بندر طی سالیان سال در راستای مبادله کالاهای مختلف و حمل بار از ایران به کشورهای حاشیه خلیج فارس و بالعکس، باتوجه به اسناد تاریخی بدست آمده، در ضرورت ایجاد موزه دریا و دریانوردی در این شهر نقش مهمی را ایفا می‌کند.

سخن پایانی

از مهم‌ترین عوامل مؤثر در پیشرفت یک جامعه، آموزش افراد آن جامعه از راه‌های گوناگون است. با آموزش انسان توانمند می‌شود و در این توانمندی‌های رشدیافته است که تخصص شکل می‌گیرد. این تخصص در رشد و خلاقیت انسان و همچنین افزایش بهره‌وری، کیفیت و کمیت مطلوب در فرآیند ایجاد موزه‌ها و تدوین سناریو و برنامه محتوایی برای آن‌ها، سهم بسزایی خواهد داشت و موزه به عنوان یک مرز فرهنگی و آموزشی در راستای ارتقاء علم و دانش مردم جامعه در خصوص موضوع و محتوای موجود خواهد بود.

امید که شاهد برپایی موزه‌های متنوع در آینده‌ای نزدیک در منطقه آزاد اروند باشیم. زیرا که این خلاء در زیرساخت‌های ایجاد گردشگری پایدار در منطقه باتوجه به وجود جاذبه‌های متنوع و پتانسیل‌های موجود در منطقه، احساس شده و برای رشد و توسعه این صنعت ارزآور و بدون دود موضوعی ضروری تلقی می‌شود.

عوامل مؤثر در انتخاب مکان استقرار موزه دریا در بندر خرمشهر عبارتند از:

۱. عوامل فیزیکی

– مجاورت با کاربری‌های فرهنگی و صنعتی

– عدم مزاحمت برای کاربری‌های همجوار

– دسترسی مناسب از تمام نقاط شهر

– دسترسی مناسب به پارکینگ و معابر بدون مشکل ترافیکی

– نزدیکی به امکانات شهری

– ایمنی و امنیت

– سکوت

– ارتباط باساحل اروندرود و دید مناسب و مستقیم نسبت به رودخانه

– امکان توسعه

– وجود پایانه مسافربری بین‌المللی دریایی و جاده اهواز – خرمشهر در مجاورت آن

– هماهنگی مکان قرارگیری موزه با محتوای در نظر گرفته‌شده برای موزه

– دید و منظر مناسب

۲. عوامل زیرساختی

– تأسیسات و تجهیزات شهری موجود در محوطه بندر

– ایجاد ارتباط آبی با موزه جنگ خرمشهر به کمک تاکسی آبی برای بازدیدکنندگان

۳. عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی

– پویایی اقتصاد منطقه از طریق رونق و توسعه صنعت توریسم و ایجاد اشتغال پایدار

– خوشنام بودن محل در ذهن جمعی جامعه و حس تعلق خاطر شهروندان به این بنا

– پایداری بنا در هشت سال دفاع‌مقدس و نشانه‌ها و خاطرات نهفته در آن

– وجود آثار و نشانه‌های جنگ روی بنا

منبع:میراث آریا

شاشه، قایق بومی جزیره قشم

واژه «شاش» 

این قایق در منطقه باطنه عمان و فجیره امارات متحده عربی «شاش» خوانده می‌شود. ماهیگیران جزیره قشم نیز این قایق را «شاش»، «شاشَ» و گاهی هم «شاشک» می‌نامند؛ البته به نظر می‌رسد در جزیره قشم به نوع بزرگ این قایق (دو نفره در حدود ۳ متر طول) شاش و به نوع کوچک آن (تک‌نفره و حدود ۱/۵ متر طول)،َشش، شاشَ و شاشک اطلاق می‌شود.

سدید السلطنه در مورد این قایق چنین می‌گوید: «شاش کشتی بسیار کوچکی را گویند که از چوب خرما سازند، چون مجوف است غرق نمی‌شود.»

نوربخش نیز درباره آن چنین می‌گوید: «شاشه در ساحل باتینا (باطنه) در عمان نیز استفاده می‌شود و عبارت است از تعدادی چوب خرما که آن‌ها را پهلوی یکدیگر بسته و روی آن را باپوست نخل و الیاف درخت نارگیل می‌پوشانند.»

در روستای زیارت جنوبی در نزدیکی شهر پارسیان در استان هرمزگان، به این قایق «وَرجی» گفته می‌شود. برخی از اهالی جزیره قشم بر این باورند که چون این قایق نیمه شناور بود و لباس ماهیگیر در آن خیس می‌شد، به این نام خوانده می‌شود.

خاستگاه قایق شاش

بدون شک این قایق باید در منطقه‌ای تولید شود که ازلحاظ جغرافیایی دو ویژگی داشته باشد: نخست وجود نخلستان وسیع و دیگری، فقدان درختان بزرگ تنه و الوار بزرگ. این قایق در جزیره قشم، عمان و امارات متحده عربی ساخته می‌شود؛ به همین سبب، باید در شرح آن به پراکندگی درخت خرما در مناطق مختلف خلیج‌فارس و دریای عمان توجه کرد.

قدیمی‌ترین گزارشی که در مورد قایق شاشک وجود دارد، به دیوید فایرچیلد در سال ۱۹۰۲ میلادی برمی‌گردد. او در گزارش کوتاه خود، به گستره استفاده از شاشک از جزیره پمبا یا خضرا در کشور امروزی تانزانیا تا بندر جاسک ایران در ساحل شمالی خلیج عمان اشاره‌کرده است. ناگفته نماید در عمان نیز به این نوع قایق شاشَ گفته می‌شود.

آنچه از گزارش‌ها برمی‌آید، این قایق در عمان به دو صورت پارویی و بادبانی است و از آن تنها برای ماهیگیری استفاده می‌شود. در فجیره امارات متحده عربی نیز گزارش‌هایی در مورد ساخت و استفاده از این قایق مشاهده می‌شود. این قایق در فجیره، شاش یا شوش است که معمولاً در پارو دارد و دو تا چهار نفر و گاه پنج نفر می‌توانستند در آن بنشینند؛ البته ناگفته نماند سازندگان اصلی این قایق در فجیره امارات، نیاکان خود را از عمان و جنوب ایران می‌دانستند. مواد اولیه ساخت این قایق نیز درختان خرمایی بود که از باطنه عمان آورده می‌شد.

در اواخر قرن هجدهم میلادی نیز گزارش‌هایی درزمینه‌ی شباهت ساخت شاش با نمونه‌هایی از قایق ساخته‌شده در جزیره سوکوترا یمن در شاخ آفریقا ارائه‌شده است.

برای مشخص شدن خاستگاه اولیه ساخت این قایق بومی باید به دو موضوع توجه کرد؛ نخست مهاجرت انسانی در خلیج‌فارس و دریای عمان و دوم منطقه جغرافیایی پراکنش درختان خرما که برای ساخت این نوع قایق مناسب است.

با نگاهی گذار بر سازندگان این قایق متوجه می‌شویم که فناوری ساخت این قایق در منطقه فجیره امارات متحده عربی، از عمان آورده شده است؛ چون درخت خرمای مناسب برای ساخت شاشک تنها در باطنه عمان وجود داشت. البته سازندگان فجیره‌ای خود را از اهالی جنوبی ایران می‌دانند. آنچه روشن است بلوچ‌های ماهیگیر در منطقه باطنه عمان، جمعیت قابل‌ملاحظه‌ای دارند و به علت نزدیکی جغرافیایی و روابط فرهنگی و تجاری بسیار زیاد، امکان انتقال فناوری از جاسک و جزیره قشم به این مناطق نیز وجود داشته است. برای شناخت فناوری ساخت شاش، بایستی قوم بلوچ را به‌عنوان یک اصل در کنار سایر اقوام در خلیج‌فارس دانست. در پی آن ساخت شاش در جزیره قشم نیز حلقه‌ای از مبادلات فرهنگی و تجاری عمان، امارات و ساحل مکران است؛ البته برای روشن شدن این فرضیه بایستی به مهاجرت‌های انسانی در خلیج‌فارس نیز به‌صورت دقیق توجه شود. نکته دیگر آنکه در نزدیکی ساحل مَنجَلی در مجاورت روستای نقاشه جزیره قشم، خوری وجود دارد که در گویش محلی «شاشون» می‌گویند که جمع «شاش» است.

سدید السلطنه کبابی از وجود قایق شاش در روستای بندری مِسِن (چهار عدد) و کاوونی (کانی) حکایت می‌کند.

نحوه ساخت

ساقه‌های درخت خرمای مرسلی – که ضخیم‌تر است – برای ساخت این نوع قایق مناسب‌تر است. به‌طورکلی برای ساخت این قایق نخست شاخه‌های درخت خرما را با داس می‌برند، خارها و برگ‌ها را جدا می‌کنند تا ساقه کاملاً لخت شود. سپس ساقه‌های بریده‌شده را دربسته‌های بیست‌تایی به هم متصل می‌کنند و آن را به مدت یک ماه در ساحل دریا، زیرآب قرار می‌دهند. این کار باهدف نرم کردن ساقه درخت خرما صورت می‌گیرد.

در بندر جاسک برای نرم کردن ساقه درختان خرما، آن‌ها را به مدت پانزده روز در زیرخاک قرار می‌دهند. سپس قسمت‌های انتهایی ساقه درخت خرما (کوکور به گویش قشمی) را باریک می‌کنند و گُردها را محکم کنار هم قرار می‌دهند؛ البته برای این کار سوراخ‌هایی در ساقه ایجاد و با ریسمان ابریشمی سفیدرنگ، گُردها در کنار هم چیده می‌شوند.

به گفته ماهیگیران قدیمی روستای کانی، درگذشته این بند را از سیس (قسمت الیاف گونه درخت خرما) درست می‌کردند.

در بندر جاسک نیز از چیلَک (نوعی طناب از درخت خرما) برای محکم کردن ساقه‌ها استفاده می‌شود. البته برای استحکام لبه قایق از چوب درخت انبهو (سه پستان) – که بسیار سبک است – استفاده می‌شود. در روستای کانی به این چوب «غَس» می‌گویند.

بعد از ساخت بدنه قایق از ساقه درخت خرما، درون کف قایق تعداد زیادی تَفتوک (قسمت انتهایی ساقه درخت خرما) قرار می‌دهند؛ این امر به این دلیل است که تفتوک بافت سبکی دار و به کاهش وزن قایق و جلوگیری از غرق شدن آن منجر می‌شود. البته ماهیگیران روستای مختلف جزیره می‌گویند که برای افزایش سبکی تفتوک، آن را برشته (بر روی آتش) می‌کنند.

برای افزایش استحکام، درون محوطه قایق نیز چوب‌هایی قرار می‌دهند. پارو یا رسته قایق نیز از چوب درخت کنار و به طول حدود دو متر ساخته می‌شود.

کاربرد شاش

بر اساس مطالعات انجام‌شده در سواحل باطنه عمان و فجیره امارات متحده عربی و بندر جاسک، ماهیگیران مهم‌ترین گروهی هستند که از این نوع قایق استفاده می‌کنند. این قایق تنها برای ماهیگیری در مسافت‌های کوتاه نسبت به ساحل، مناسب بوده است.

کاربری این قایق بومی در جزیره قشم، متأثر از وضعیت زمین‌ریخت‌شناسی ساحل است. جزیره قشم سواحل گلی، ماسه‌ای و سنگی دارد. ساحل جنوبی آن بیشتر ماسه‌ای و سنگی و ساحل شمالی آن بیشتر گلی است. بر اساس گفتگوهای مردم‌نگاری مشخص شد که قایق شاش به سواحل ماسه‌ای اختصاص داشته است؛ چون این قایق در ساحل گلی گیر می‌کند و در ساحل سنگی نیز پهلوگیری آن دشوار است و احتمال شکستن و از بین رفتن آن افزایش می‌یابد.

در جزیره قشم به‌جز روستای گوران، از این قایق نخست برای ماهیگیری برخی مواقع برای رسیدن به لنج و حمل بار بسیار سبک استفاده می‌شد.

ماهیگیری با این قایق با کُلگَر (قفسی ساخته‌شده از ساقه درخت خرما)، گرگور یا با نوعی تور (لیخ به گویش محلی) انجام می‌شود.

در حدود ۶۰ سال پیش، در روستاهای گوران و هفت رنگو در ساحل شمالی جزیره قشم – که در مجاورت جنگل‌های حرا قرار دارند – برای حمل سرشاخه‌های این جنگل از قایق شاش استفاده می‌شد. اهالی روستاهای مذکور در زمان مد دریا وارد خوره‌ای جنگل می‌شدند و پس از پیاده شدن در جنگل، برگ‌های سرشاخه‌ها و شاخه‌های درختان حرا را می‌بریدند. مردم محلی از برگ‌های سرشاخه برای تهیه علوفه حیوانات و از شاخه‌های آن برای تهیه سوخت استفاده می‌کردند. آن‌ها به‌اندازه یک بغل (به وزن تقریبی ۲۰ کیلوگرم)، سرشاخه را با قایق به ساحل روستا حمل می‌کردند. گاه نیز در خورهای جنگل حرا با قایق شاش به ماهیگیری با قلاب می‌پرداختند.

امتیازات استفاده از قایق شاش

شاید مهم‌ترین امتیاز این قایق، فراوانی مواد اولیه آن است که همان ساقه درختان خرما است. دومین امتیاز، سرعت ساخت این قایق است. البته در کنار آن، حمل قایق نیز بسیار آسان است؛ به صورتی که یک یا دو نفر می‌توانستند آن را حمل کنند و به‌راحتی بر روی پایه‌ای چوبی بر روی ساحل ماسه‌ای قرار دهند. بسیاری از ماهیگیران قشمی و سایر نواحی تنگه هرمز، نحوه ساخت شاش را می‌دانستند؛ چون برگرفته از فن سوند بافی است. سوندبافی و گرد بافی در ساخت سقف خانه‌ها و گفاره (نوعی تخت با پایه‌های بلند) نیز به کار می‌رفت. نکته آخر اینکه اگرچه آب به درون این قایق وارد می‌شود، اما هیچ‌گاه غرق نمی‌شود.

دلایل از رونق افتادن قایق شاش

قایق شاش با ورود نوعی قایق دیگر به نام «هوری» رونق خود را از دست داد. این قایق که از تنه درخت مانگو (مانجو) ساخته می‌شد، از ملیبار کالکوت در هند به جزیره قشم آورده شد.

تقریباً در شصت سال پیش، آرام‌آرام قایق شاش رونق خود را در جزیره قشم از دست داد؛ البته حجم کم و فقدان استحکام قایق در حمل سرشاخه‌های بیشتر جنگل‌های حرا یا ماهیگیری در مقابل با قایق چوبی محکم هوری را نیز نمی‌توان ازنظر دور داشت. نکته دیگر آنکه، سرعت این قایق در مقابل هوری بسیار کمتر بود و این قایق ضد آب نبود و اگرچه به‌سرعت ساخته می‌شد، اما عمر کوتاهی داشت.

به‌طورکلی، شاش در مقابل هوری یا قایق زاروگه – که اندازه بزرگ‌تر و سرعت و ماندگاری بیشتری داشت – آرام‌آرام رونق خود را از دست داد.

منبع:میراث آریا

سرمایه‌گذاری هواپیمایی ماهان در بناهای تاریخی کرمان‌

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمان از حضور مشاوران اقتصادی شرکت هواپیمایی ماهان در بناهای تاریخی این استان به منظور سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری خبر داد.

“فریدون فعالی” امروز 9 خردادماه در حاشیه بازدید مشاوران اقتصادی شرکت هواپیمایی ماهان از بناهای تاریخی استان کرمان اظهار کرد: این مشاوران ایرانی و خارجی برای به انجام‌رساندن مسوولیت‌های اجتماعی در حوزه گردشگری از باغ موزه هرندی، خانه اوشیدری، خانه بانک‌توکلی و لطفعلی‌زاده کرمان، باغ شاهزاده و خانه هنرمند ماهان، ارگ راین، خانه عامری و کارخانه حناسایی بم و عمارت موسی‌خانی شهربابک و … بازدید کردند.

وی افزود: مرمت و احیای بناهای تاریخی، ماندگاری گردشگران، ظرفیت‌سازی در حوزه گردشگری، تعریف محورهای جدید گردشگری و همچنین کمک به افزایش ظرفیت اشغال هتل‌ها از دیگر اهداف این بازدید بوده ‌است.

فعالی به منطقه ثبت جهانی شهداد اشاره کرد و گفت: بیشترین سرمایه‌گذاری شرکت هواپیمایی ماهان در منطقه شهداد بوده که خوشبختانه این شرکت در این زمینه موفق عمل کرده و مشاوران شرکت مذکور در تلاش هستند که این تجربه را به دیگر مناطق استان تسری دهند.

وی بیان کرد: با توجه به وجود بناهای منحصربه فرد تاریخی در استان کرمان و نبود اعتبارات کافی در حوزه مرمت این بناها، بهترین گزینه برای حفظ و احیای این بناها استفاده از بخش خصوصی قدرتمند است که خوشبختانه در استان کرمان این ظرفیت خوب وجود دارد.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمان تاکید کرد: تعداد زیادی از بناهای تاریخی این استان آماده سرمایه‌گذاری از سوی معین‌های اقتصادی و بخش خصوصی و حتی دستگاه‌های دولتی هستند که در این مسیر اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان با آنها همکاری خواهد کرد.

وی افزود: استان کرمان دارای هفت اثر ثبت جهانی، ۷۰۰ اثر ملی و 7000 اثر شناخته شده است که هرکدام از این آثار می‌توانند جاذبه‌ای برای سوق دادن گردشگران به سوی استان کرمان باشند.

فعالی در پایان خاطرنشان کرد: از معین‌های اقتصادی و علاقمندان به سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی درخواست می‌شود برای حفظ و احیای و همچنین سرمایه‌گذاری در بناهای تاریخی کرمان پیش‌قدم شوند.

منبع:ایسنا

مرزهای بلغارستان باز شد اما مشروط

بلغارستان مرزهای خود را فقط به روی مسافرانی که با «فایزر» یا «سینوواک» واکسینه شده‌اند، باز کرد.

به گزارش ایسنا، با سرعت گرفتن واکسیناسیون کووید در برخی کشورها و فرارسیدن فصل سفرهای تابستانی، اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر، مرزهای خود را به روی مسافران بیشتری باز کرده‌اند؛ البته این سفرها مشروط شده است. مثلا سفر به ۲۷ کشور عضو این اتحادیه به تزریق دو دوز کامل از واکسن‌های فایزر، مدرنا، بیون‌تک، آسترازنکا، سینوفارم و جانسون و جانسون منوط شده است. شبیه این سیاست در کشورهای دیگر به اجرا درآمده و مرزها فقط به روی مسافرانی که واکسن‌های مورد تایید آن‌ها را تزریق کرده باشند، باز شده است.

مهدی عباسی ـ کارشناس گردشگری ـ که مدت‌هاست به بررسی ضوابط و تغییر مقررات سفر کشورها در دوران کرونا، به انگیزه الگوگرفتن در داخل کشور می‌پردازد، به تصمیم تازه بلغارستان در این‌باره اشاره کرد و به ایسنا گفت: بلغارستان و ترکیه به تازگی توافق کرده‌اند افرادی که گواهینامه واکسیناسیون سینوواک و فایزر را دارند، بدون نیاز به آزمایش پی‌سی‌آر و یا قرنطینه به کشورهای یکدیگر سفر کنند. از همین‌رو مرز زمینی دو کشور فقط به روی این دسته از مسافران باز شده است.

او افزود: براساس این توافق که درحال حاضر بین بلغارستان و کشورهای هم‌مرزش انجام شده، شهروندان بلغارستان نیز در صورت داشتن گواهینامه‌های واکسیناسیون معتبر از مراجع پزشکی این کشور (دست‌کم ۱۴ روز پس از دوز دوم) برای ورود به ترکیه بدون نیاز به آزمایش پی‌سی‌آر و گذراندن دوران قرنطینه مجاز می‌شوند.

عباسی گفت: در این توافق، شهروندان بلغاری که به دلیل سن زیر ۱۸ سال واکسینه نشده‌اند، اگر با خانواده خود که گواهی واکسیناسیون معتبر دارند به ترکیه سفر کنند از آزمایش و قرنطینه معاف می‌شوند.

منبع:ایسنا

ورود کلیه خودروهای غیربومی به همدان ممنوع است

رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی شهرستان همدان گفت: ورود کلیه خودروهای غیربومی به همدان در ایامی که ستاد کرونا اعلام کرده، ممنوع است.

سرهنگ فرخ جمالی در گفت‌وگو با ایسنا، ادامه داد: خودروهایی که پیش از این تاریخ وارد شهر شده‌اند، اگر مجوز داشته باشند مشکلی ندارند اما اگر توسط دوربین‌ها رصد شوند ناچار به ارائه مدارک ‌هستند.

وی با بیان اینکه در تاریخ اعلام شده مناطق گردشگری و تفریحی همدان تحت کنترل صددرصدی هستند، افزود: علاوه بر ورودی‌های شهر، این مناطق نیز رصد می‌شوند و با خودروهای غیربومی برخورد خواهد شد.

جمالی با بیان اینکه خودروهایی که مجوز دارند نیز بهتر است در این ایام تردد نداشته باشند، اظهار کرد: این خودروها نیز در صورت رصد دوربین‌ها باید مدارک خود را ارائه کرده و فرآیند قانونی را طی کنند.

وی با تأکید بر اینکه ممنوعیت تردد شبانه همانند گذشته برقرار است، یادآور شد: به نظر می‌رسد مردم در مورد بیماری کرونا به عادی انگاری رسیده‌اند اما ترددهای شبانه همچنان اجرا و با متخلفان برخورد می‌شود.

رئیس پلیس راهور شهرستان همدان با اعلام اینکه ترددهای درون شهری نسبت به قبل افزایش زیادی داشته است، تصریح کرد: متأسفانه ترددها به حالت عادی برگشته و تردد عابران پیاده در گذرگاه‌ها و خیابان‌ها نیز سیر صعودی دارد.

وی با بیان اینکه در هفته اخیر تصادفات زیادی از عابران پیاده شاهد بودیم، خاطرنشان کرد: رانندگان دقت کافی را در این زمینه داشته باشند تا شاهد اینگونه اتفاقات نباشیم همچنین ترردها در میدان آرامگاه بوعلی و خیابان پاستور افزایش داشته است.

منبع:ایسنا

صرف اعتبار ۴۰ میلیارد برای روستای هدف گردشگری «ملحمدره»

بخشدار مرکزی اسدآباد گفت: از ابتدای سال تاکنون در راستای توسعه گردشگری و رونق اشتغال روستای ملحمدره از محل اعتبارات بنیاد مسکن، اداره میراث فرهنگی و گردشگری و دهیاری افزون بر ۴۰ میلیارد ریال برای این روستا هزینه شده است.

سلیمان نظری‌دوست در گفت‌وگو با ایسنا، از اتمام طرح روشنایی معابر روستای گردشگری ملحمدره خبر داد و اظهار کرد: اعتباری افزون بر دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال برای اجرای طرح روشنایی معابر روستای گردشگری ملحمدره معروف به ماسوله غرب کشور توسط توسط اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان هزینه شده است.

وی در رابطه با گردشگری بخش تصریح کرد: گردشگری روستایی منبع با ارزش اشتغالزایی و ایجاد درآمد است که می تواند وسیله مهمی برای توسعه اجتماعی و اقتصادی  جوامع روستایی باشد که به همین منظور با برنامه ریزی و حمایت از این مهم می توان کسب و جذب سرمایه، زمینه های اشتغال پایدار را با هدف شکوفایی جوامع روستایی و جلوگیری از مهاجرت روستائیان فراهم کرد.

نظری دوست همچنین خاطرنشان کرد: در حال حاضر عملیات جدولگذاری و بهسازی معابر روستاهای ولی آباد، حسن آباد، محمدآباد، چنارعلیا، آهوتپه و بادخوره واقع در بخش مرکزی شهرستان آغاز شده است و این پروژه ها در سایر روستاها نیز به زودی آغاز خواهد شد.

وی در ادامه در رابطه با شهر تازه تأسیس پالیز بیان کرد: انتظار است شهروندان پالیزی با مشارکت یکدیگر در ساختار هر چه سریع تر شهری نظیف و پاک و توسعه یافته با شهرداری شهر خود همکاری لازم را داشته باشند.

نظری دوست همچنین با اشاره به گام بلند و ارزنده بنیاد برکت در ورود به اشتغال روستایی در سطح شهرستان اسدآباد گفت: در دو سال گذشته بنیاد برکت در بحث اشتغال روستایی در شهرستان اسدآباد  به عنوان پایلوت ورود داشته که امسال هم در روستاهای بخش مرکزی شهرستان برخی دیگر از روستاها برای اشتغال هدف گذاری شده اند.

وی توانمندسازی زنان روستایی را مهمترین عامل توسعه روستایی برشمرد و یادآور شد: توجه به حضور زنان در عرصه های اقتصادی می تواند نقش مهمی در ارتقاء درآمد خانوارهای روستایی داشته باشد که به همین منظور از ارائه برنامه های اقتصادی و تولیدی در سطح شهرستان و روستاها برای خدمت رسانی به روستائیان حمایت خواهد شد.

منبع:ایسنا

مکان تاریخی مهم مکزیک در خطر

یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری و تاریخی مکزیک به دلیل ساخت و سازهای غیرقانونی در خطر قرار گرفته است.

به گزارش ایسنا و به نقل از رویترز، در آن سوی ساختمان‌های هرمی‌شکل منطقه‌ای که زمانی به عنوان بزرگ‌ترین شهر قاره آمریکا شناخته می‌شد، یک پروژه ساخت و ساز غیرقانونی نگرانی‌هایی از ایجاد صدمات غیرقابل جبران به بقایای معابد و سایر بناهای تاریخی «تئوتیئواکان» به وجود آورده است.

مالک این بخش از زمین که ساخت و ساز در آن اکیدا ممنوع اعلام شده در دو ماه اخیر دستورات قانونی موسسه آثار باستانی مکزیک برای متوقف کردن ساخت و ساز را نادیده گرفته و موجب ایجاد انتقاد نسبت به ناتوانی در محافظت از «تئوتیئواکان»، یکی از برترین مقاصد گردشگری مکزیک شده است.

مدیر منطقه باستان‌شناسی «تئوتیئواکان» معتقد است با توجه به عدم موفقیت پلیس در وارد شدن به این مسئله می‌توان نتیجه گرفت مالک این زمین از مصونیت کامل برخوردار است.

پیش‌تر موسسه ملی تاریخ و انسان‌شناسی مکزیک شکایتی علیه مالک این زمین به جرم صدمه زدن به میراث تاریخی تنظیم کرده بود. این هفته اما این موسسه شواهدی از ادامه ساخت و ساز در این مکان با حضور ۶۰ کارگر را منتشر کرد.

«تئوتیئواکان» که در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی «مکزیکو سیتی» قرار دارد زمانی محل سکونت دست کم ۱۰۰هزار نفر بوده است. معماری و هنر به‌کاررفته در ساخت این شهر از دلایل شهرت آن به شمار می‌رود. «تئوتیئواکان» در سال ۱۹۸۷ توسط یونسکو در فهرست میراث جهانی قرار گرفت.

به گفته مدیر منطقه باستان‌شناسی «تئوتیئواکان»، مسوولان سال‌ها برای موقف کردن ساخت و سازهای غیرقانونی که اغلب در طول شب و آخر هفته‌ها انجام می‌شوند مبارزه و تلاش کرده‌اند.

در روزهای اخیر گروهی از کارشناسان برجسته نیز خواستار ورود دولت به این مسئله شده‌اند.

منبع:ایسنا

نباید تمام تخم‌مرغ‌ها را در سبد گردشگری می‌چیدیم

معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان گفت: تعطیلی صنعت گردشگری نشان داد که نباید تمام تخم مرغ ها را در سبد گردشگری بچینیم و باید با ایجاد توازن، شرکت های صادرات محور و دانش بنیان را توسعه دهیم.

حسن قاضی عسگر امروز (یکشنبه- ۹ خرداد ماه) در نشستی که با حضور تعدادی از مدیران صنعتی استان در جمع خبرنگاران برگزار شد، اظهار کرد: طی ۳۰ ماه گذشته به دنبال پیش گرفتن سیاست هایی برای توسعه پایدار استان بودیم اما به دلیل رعایت نشدن شاخص ها، امروز شاهد نتایج و مسایلی همچون تغییر اقلیم ‌و به دنبال آن خشکسالی و کاهش بارندگی هستیم.

وی افزود: به همین منظور ایده طرح های توسعه کم آب بر با ارزش افزوده بالاتر مطرح و اقداماتی انجام شد.

به گزارش ایسنا، معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان تاکید کرد: نگاه به توسعه استان از گذشته نشان می دهد که برخی شرکت ها در  استان نه تنها مصرف آب ندارند، بلکه با ارزش افزوده بالا، پاک هستند که شرکت های دانش بنیان از این دسته اند و با توسعه اقتصادی و گردش مالی بالا در استان موجب حفظ محیط زیست می شوند.

وی با بیان اینکه صنعت گردشگری نیز یکی دیگر از صنایع پاک استان است که متاسفانه به دلیل کرونا بخش های مختلف آن تعطیل شد، تصریح کرد: تعطیلی صنعت گردشگری نشان داد که نباید تمام تخم مرغ ها را در سبد گردشگری بچینیم و باید با ایجاد توازن، شرکت های صادرات محور و دانش بنیان را توسعه دهیم، به همین منظور منطقه ویژه علم و فناوری در استان اصفهان را ایجاد کردیم.

قاضی عسگر افزود: در این منطقه ایده های خوبی از جمله شهرک پوشاک، کیف و ‌کفش با توجه به پتانسیل اصفهان مطرح و قرار شد ۱۰۰ هکتار از شهرک بزرگ شمال اصفهان به این شهرک اختصاص یابد و در مجاورت آن برای اصنافی که در منازل و کارگاه های داخل منزل فعالیت دارند، در منطقه کمشچه، ناحیه صنفی پوشاک، کیف و کفش طراحی کردیم.

وی همچنین به احداث شهرک خصوصی طلا و جواهر با مسئولیت شهرداری اشاره کرد و گفت: شهرک خصوصی طلا و جواهر اصفهان مصوبه شورای برنامه ریزی را دریافت کرده و اکنون در حال طی مراحل تخصیص زمین به مساحت ۳۰ هکتار است، همچنین ۲۰ هکتار نیز به ناحیه صنفی طلا ‌و جواهر تخصیص یافته است.

معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان تاکید کرد: این نواحی و شهرک ها به طور قطع می تواند موجب ایجاد اشتغال بالایی برای استان شود.

وی همچنین با بیان اینکه برای توسعه اشتغال در استان کارگروهی برای فعال کردن کارگاه‌ ها و صنایع راکد تشکیل شد، تاکید کرد: افزایش مصرف برق صنایع نشان دهنده افزایش اشتغال استان است.

قاضی عسگر با بیان اینکه نرخ بیکاری در سه ماهه آخر سال ۹۹ به ۹.۸ درصد کاهش یافت، افزود: توجیه پذیر شدن تولید در اثر افزایش نرخ ارز، منجر به فعال شدن واحدهای تولیدی شد.

وی همچنین در پاسخ به سوال ایسنا، مبنی بر گلایه صنایع از قطعی برق و اجرای زودهنگام طرح مدیریت بار، اظهار کرد: در این خصوص چندین جلسه با ادارات برق استان برگزار کردیم تا صنایع بتوانند برنامه ریزی مناسبی برای اجرای طرح مدیریت بار داشته باشند، از سوی دیگر باید توجه داشت که قطعی برق برای برخی صنایع همچون صنایع شیمیایی باید از پیش برنامه ریزی شده باشد.

قاضی عسگر با اشاره به دلایل قطعی برق در کشور، توضیح داد: بخشی از دلایل قطعی سراسری برق به تحریم ها، بخشی سوءمدیریت و پرداخت نکردن بدهی شرکت های تولید برق برمی گردد، بنابراین از شرکت های برق خواسته ایم با مدیریت بار از میزان خاموشی ها کاسته شود.

وی همچنین به برنامه تدوین شده جدید اشاره کرد و گفت: کسانی که به دنبال تولید انرژی هستند، می توانند برق خود را به تولیدکنندگان رمز ارز بفروشند و شرکت برق منطقه ای نیز در این میان تنها حق ترانزیت برق را دریافت می کند و تاکنون تعدادی سرمایه گذار برای این کار اعلام آمادگی کرده اند.

معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان تاکید کرد: در شرایط امروز چاره ای به جز توسعه انرژی های سبز خورشیدی و بادی نداریم و در این میان وزارت نیرو باید قیمت خرید تضمینی انرژی های سبز را افزایش دهد و از سوی دیگر پول این انرژی ها را به تولیدکنندگانش در اسرع وقت پرداخت کند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه باید الگوی کشاورزی اقتصادی را در استان اصفهان توسعه دهیم و به سمت اصلاح الگوی کشت برویم، گفت: ما در استان اصفهان هیچ راهی به جز مدیریت مصرف آب نداریم و از طرف دیگر همان گونه که شبکه ملی توزیع برق در کشور وجود دارد باید هر چه سریع تر شبکه توزیع آب در استان اصفهان ایجاد کنیم.

منبع:ایسنا

داستان قلعه رها شده «یالدور»

قلعه یالدور در بخش شرقی شهر مرند سال‌هاست که رها شده و مرمتی در محدوده آن صورت نمی‌گیرد.

مرند شهری با 150 اثر تاریخی منحصر به فرد است که قدمت برخی آثار تاریخی آن به 6 هزار سال می رسد. در بخش شرقی شهر مرند تپه‌هایی وجود دارد که با کمی دقت هنوز هم برج و باروی قلعه‌های قدیمی «یالدور» در آن دیده می‌شود. قلعه‌ای یادگار زمان‌های دور که هویت شهری مرند است. این قلعه که دور تا دور را خانه و خیابان گرفته به گفته شهروندان این روزها به مکانی برای زندگی سگ‌های ولگرد و تردد افراد معتاد و اراذل و اوباش تبدیل شده است. فنس کشی ناقص اطراف قلعه هم مانعی برای تردد حیوانات و معتادان نیست.

وعده‌های بی‌سرانجام
اواسط سال 98 بود که مسئول نمایندگی میراث فرهنگی شهرستان مرند، اعلام کرد: این قلعه تاریخی در سال ۱۳۴۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده و بازسازی آن به زودی آغاز می‌شود.
امیر جدایی خاطر نشان کرده بود: با توجه به محدودیت اعتبارات و اولویت بندی سایر پروژه‌ها، در سال 98 و 99، بر روی ساماندهی این  تپه باستانی تمرکز خواهیم کرد. اما پیگیری‌های خبرنگار همشهری نشان می‌دهد که طی این سال‌ها هیچ اقدامی برای مرمت و احیای قلعه صورت نگرفته است.
از سوی دیگر علیرضا قوچی، معاون میراث فرهنگی آذربایجان شرقی از پاسخگویی به خبرنگار همشهری درباره این قلعه تاریخی و رها شده، شانه خالی کرد.
برنامه‌ای برای مرمت وجود ندارد
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان مرند با بیان اینکه طی سال‌های اخیر برنامه‌ای برای مرمت و احیا این قلعه تاریخی وجود نداشته است، بیان می‌کند: سال گذشته برای مرمت قلعه یالدور که در داخل شهر قرار دارد، دیدارهای زیادی با شهرداری و اعضای شورای شهر انجام داده‌ایم. در این زمینه برای ایجاد پیاده‌راه در محدوده قلعه و تبدیل آن به محلی برای گردشگری، تفاهم نامه‌هایی با شهرداری داشتیم اما با توجه به انتخابات پیش روی شورای شهر و احتمال تغییر شهردار، این تفاهم نامه‌ها به مرحله اجرایی نرسیده است.
عبدالعلی محمدی که به عنوان اولین رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان مرند منصوب شده به خبرنگار همشهری می‌گوید: هیج برنامه‌ای از سوی این اداره برای مرمت یا بازسازی قلعه در سال 1400 وجود ندارد و علت آن هم کمبود منابع مالی و ضرورت اولویت‌بندی‌های مرمتی است.
وی تاکید می‌کند: این قلعه تاریخی ظرفیت بالایی برای جذب گردشگر دارد و باید در این زمینه شهرداری کمک کند.
این مسئول درباره آسیب حفاری‌هایی که برای پیدا کردن اشیای تاریخی در این قلعه صورت می‌گیرد، اظهار می‌کند: سال‌های گذشته حفاری‌هایی وجود داشت که به قلعه آسیب می‌زد اما اکنون این حفاری‌ها متوقف شده است.

منبع:همشهری

خجیر، مجموعه‌ای بکر و وسیع

در جاده دماوند و بعد از اراضی سرخه‌حصار، تابلوی پارک ملی خجیر به چشم می‌خورد که مجموعه وسیعی است که قدمت دیرینه‌ای دارد.

رفت‌وآمد به این محل، خیلی راحت نیست و باید با ضوابط خاصی انجام شود. در واقع بیشتر کسانی برای رفتن به آن جا تمایل نشان می‌دهند که محقق یا دوستدار محیط‌زیست باشند. البته این به آن معنا نیست که هیچ‌گونه امکانات رفاهی و گردشگری در آن جا وجود ندارد، بلکه برعکس، زیبایی‌های این بوستان و طبیعت بکر آن چشمنواز و کم‌نظیر است.

وجودگونه‌های بومی و کمیاب جانوری و حیات وحش آن یکی از دلایل عمده‌ای است که باعث شده بوستان خجیر از سوی سازمان محیط‌زیست به خوبی محافظت‌شود. بز، قوچ، میش، گراز، کفتار، پلنگ، روباه قرمز، گورکن، مارپلنگی، شتر مار و افعی شاخدار حیواناتی است که در این خطه به چشم می‌آید. حیواناتی که آزادانه در اینجا زندگی می‌کنند و اگر کسی در عکاسی خبره باشد می‌تواند، تصویرهای زیبایی از آنها بگیرد. اما درباره تاریخچه پارک ملی خجیر، این‌طورکه در کتاب‌های تاریخ گفته شده، خجیر در برهه‌ای از زمان شکارگاه ناصری بوده است و شکل‌گیری‌اش به سال ۱۱۳۳ برمی‌گردد.

طبق برآورد شهرداری منطقه ۱۳، وسعت این منطقه ۵۰۰ هکتار می‌شود. اراضی جنگلکاری خجیر در کنار جنگل‌ترقیون و سعیدآباد واقع شده و بخواهیم محدوده‌اش را مشخص کنیم، از رمپ بزرگراه شهید بابایی شروع و تا بعد از رودخانه جاجرود ادامه پیدا می‌کند. جنگل خجیر، سرسبزی‌اش را مدیون گیاهانی چون بادام کوهی، ارس، چنار، سپیدار، زالزالک افرا زبان گنجشک اقاقیا تمشک، زرشک و شیرخشت است که جلوه خاصی به آن جا داده‌اند. از این‌رو گشت‌وگذار در خجیر با زیبایی‌های توصیف شده می‌تواند خاطره خوشی را برای دوستداران محیط‌زیست به جا بگذارد.

منبع:همشهری