استقبال بازدیدکنندگان ژاپنی از “ماه فرهنگی ایران در ژاپن”

ماه فرهنگی ایران در ژاپن” در آستانه برگزاری المپیک ۲۰۲۰ توکیو از سوی رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن، با همراهی آژانس همکاری های بین المللی ژاپن (Japan International Cooperation Agency) و اداره کل همکاری های فرهنگی و امور ایرانیان خارج از کشور سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، از ۷ تیر تا ۸ مرداد (۲۸ ژوئن تا ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۱ ) در محل این آژانس و با استقبال علاقه مندان ژاپنی و برخی هموطنان ایرانی برگزار شد.

به گزارش ایسنا، در این رویداد مهم فرهنگی، نمایشگاه عکس با عنوان “ایران زیبا” در طبقه دوم، نمایشگاه صنایع دستی، کتب و منشورات رایزنی فرهنگی و … در محل میدان کره زمین و معرفی و عرضه غذاهای ایرانی در محل رستوران مجموعه در معرض بازدید و بهره مندی علاقه مندان قرار گرفت ضمن آن که بازدیدکنندگان می توانستند علاوه بر مشاهده فیلم های معرفی ایران و موسیقی ایرانی، از سه نوع غذای ایرانی استفاده نمایند و بیش از ۵۰ تابلوی معرفی جاذبه های گردشگری، طبیعت و … از ایران برای نمایش در این رویداد با ترجمه و درج توضیحات به زبان ژاپنی نیز از سوی رایزنی فرهنگی آماده سازی گردید.

بر اساس گزارش دریافتی از آژانس همکاری های بین المللی ژاپن (جایکا)، ضمن ارائه ارزیابی مثبت از مراجعه کنندگان و بر اساس آمار تقریبی ثبت شده، تعداد بازدیدکنندگان در دوره یک ماهه برگزاری این نمایشگاه بیش از ۲۰۰۰ نفر بود و حدود ۳۲۰ نفر نیز در رستوران جایکا غذای ایرانی دریافت کردند.
همچنین در گزارش ارسالی آژانس همکاری های بین المللی ژاپن (جایکا) به برخی از اظهار نظرات فرهنگ دوستان ژاپنی و علاقه آنان برای سفر به ایران به ویژه با مشاهده تصاویر و فیلم های پخش شده در این نمایشگاه اشاره شده است.

یکی از بازدید کنندگان اهل شهر کیوشو با اشاره به این که این نمایشگاه تاریخ و فرهنگ ایران را نشان می دهد و برای من جذاب بود نوشت: “متوجه شدم تاریخ و فرهنگ ایران عمیق است. در این نمایشگاه متوجه شدم مراکز و اماکن بسیار زیادی از ایران در تاریخ جهان ثبت شده است و نام سلسله های ایرانی نیز چندین بار تغییر یافته و به طور ویژه عکس نصیر الملک بسیار زیبا بود. در این شرایط نمی توان به ایران سفر کرد، اما این نمایشگاه برای من بسیار خوب بود.”

فرد ژاپنی دیگری هم با توجه به سفر چند باره خود به ایران در گذشته، “عکس های این نمایشگاه را جذاب دانست که احساس دلبستگی را در وی ایجاد کرده است و دیگری هم تصریح نمود: چند عکس را در نمایشگاه دیدم که قبلا در سفر به ایران آن ها را بازدید کرده بودم و دلم بسیار تنگ شده و می خواهم دوباره به ایران بروم اما اوضاع کرونا اجازه نمی دهد” و یا مخاطب دیگری “تصاویر مساجد را بسیار زیبا دانست و از علاقه خود برای سفر به ایران نوشت”
بازدید کننده دیگری با “درخواست برگزاری نشست معرفی خط ایرانی و فارسی، به دشواری خواندن این خط اشاره کرد”، مخاطب دیگر تاکید کرد: تمام عکس های این نمایشگاه بسیار زیبا هستند”، دیگری هم نوشت: ” ایران اولین کشوری است که می خواهم به آن سفر نمایم” و علاقه مند ژاپنی دیگری اشاره کرد:” من به ایران علاقه مند هستم و بعد از دیدن این نمایشگاه علاقه دارم به ایران سفر کنم و نمی دانستم ایران آنقدر زیباست و آثار ثبت شده در یونسکو دارد. علاقه دارم تا فرش های ایرانی را هم ببینم. بعد از کرونا می خواهم به ایران بروم”

چد نمونه دیگر از این اظهار نظرات به این شرح است:
۱. تصاویر امپراطوری ایران، پرشیا و هخامنشی بسیار زیاد بود و در ژاپن آن را با تاریخ باستانی می شناسند و موضوعات و تصاویر مدرن از عکس های تهران و پل طبیعت خیلی جذاب بود.
۲. من ۳ سال در ایران زندگی کردم و عکس هایی که در نمایشگاه بود بسیار زیبا بودند و ارزشمند هستند و کشور ایران خیلی خیلی زیباست و دوباره می خواهم به ایران بروم و ممنونم از نمایشگاه شما
۳.اولین بار است که به جایکا آمدم و این نمایشگاه بسیار عالی بود. لطفا تعداد تصاویر را بیشتر نمائید. بهتر بود به ایران بروم و می خواهم خودم مساجد را از نزدیک ببینم.
۴. نماهنگ رایزنی فرهنگی بسیار جذاب بود و آهنگ ملی هم بسیار جالب بود و اولین بار غذای ایرانی را هم خوردم و از توضیحات رستوران متوجه شدم این غذاها توسط رایزنی فرهنگی ایران آماده شده است و نمایشگاه هم بسیار عالی بود.
۵.از ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ در تهران زندگی کردم و توسط کارشناس جایکا برگزاری این نمایشگاه را مطلع شدم و آمدم. طبقه اول آثار هنری و صنایع دستی ایرانی و طبقه بالا نمایشگاه عکس بود و هر دو بسیار جذاب بودند. متاسفانه بعد از تمام شدن غذای رستوران رسیدم و نتوانستم غذای ایرانی را بخورم. ایران بهترین کشور جهان است و ایرانی ها مهربان ترین در جهان هستند و به غذای ایرانی بسیار علاقه دارم.
۶. نماهنگ ایران و نیروگاه بادی را دیدم و تصاویر و فیلم ها بسیار جذاب بود.
۷. من تاکنون به ایران سفر نکرده ام ولی علاقه به ایران دارم و در این نمایشگاه شرکت کردم که بسیار زیبا بود.
۸. تابلوهای معرفی ایران و عکس ها بسیار زیبا بود.
۹. من به موضوعات منطقه خاورمیانه علاقه دارم و به این نمایشگاه آمدم که توسط فیس بوک رایزنی فرهنگی از آن اطلاع پیدا کردم. همه تصاویر بسیار زیبا بود و صنایع دستی هم بسیار جالب بود. باز هم علاقه دارم از این نمایشگاه ها در مورد ایران بازدید کنم.
لازم به ذکر است رایزنی فرهنگی ایران، علاوه بر ماه فرهنگی ایران در ژاپن، به مناسبت برگزاری المپیک ۲۰۲۰ توکیو، برنامه های دیگری از جمله نمایشگاه نقاشی تبادلات فرهنگی ایران و ژاپن با حضور ۸ هنرمند برجسته ژاپنی و … را نیز به اجرا در آورده است.

منبع:ایسنا

راه هایی برای نجات هاستل ها در دوران کرونا

هاستل‌ ها بعد از مدتی تعطیلی در بسیاری از کشورها به روی گردشگران باز شده اند اما برخی از آنها تغییرات اساسی در پذیرش مهمان اعمال کرده اند یا کارهای دیگری را نیز در دستور کار قرار داده اند.

خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛هاستل ها به عنوان یکی از مهمترین اقامتگاه‌های ارزان که به عنوان خوابگاهی برای معاشرت در کشورهای مختلف ساخته شده‌اند. بیشتر مشتریان یا مهمانان این خوابگاه‌ها افرادی هستند که با کوله پشتی سفر می‌کنند به دنبال یک مکان ارزان قیمت هستند یا در پی تعامل با اهالی سفر از دیگر کشورها می‌گردند. بر اساس آمار کنفدراسیون سفر WYSE ، سالانه ۴۵ میلیون سفر با کوله پشتی انجام می‌شود که متوسط هزینه هر سفر در سال ۲۰۱۷ حدود ۴۰۰۰ دلار است. جنوب شرقی آسیا یکی از محبوب‌ترین نقاط برای چنین مسافرانی است به خصوص تایلند.

اما این هاستل ها در پی شیوع ویروس کرونا در امان نبودند و خیلی از آنها برای مدت‌ها تعطیل بوده‌اند به خصوص هاستل های کوچک‌تری که دارای تخت‌هایی با فاصله‌های کم بودند. این بدان معناست که گردانندگان این خوابگاه‌ها درست مانند هتلداران، باید با تجدید نظر در فعالیت‌ها، خود را برای جهان واکسن پس از کووید ۱۹ آماده کنند.

پس از باز شدن هاستل ها و رعایت بسیاری از مسائل بهداشتی در آنها، رسانه‌های خارجی فاصله گذاری اجتماعی یا محدودیت در پذیرش مسافر در این خوابگاه‌ها را شبیه به پوشیدن لباس برفی در سواحل میامی دانستند! چون اصل اقامت در هاستل ها داشتن روابط اجتماعی با افرادی است که تا به حال با آنها معاشرتی نداشته‌اید یا غذا پختن های دسته جمعی و شرکت در رویدادها در کنار هم بوده است.

هاستل ها با همه‌گیری کرونا سازگار می‌شوند

این رسانه‌ها به مردم اعلام کرده‌اند که بهترین سناریو این است که مردم از اشتیاق برای تعامل انسانی و تجربیات جدید بیرون بیایند. آنها پس از بیش از یک سال حبس شدن در خانه‌های خود، متوجه می‌شوند که دنیای بدون ماجراجویی و ملاقات با افراد جدید تغییر کرده است و به دنبال تجربیات سفرهای اجتماعی هستند چیزی که هاستل ها در آن تخصص دارند.

خوابگاه‌ها باید با دنیای پس از همه‌گیری کرونا سازگار شوند. مدیریت این مراکز باید در مورد ایمنی مهمانان تجدید نظر کنند و در فضاها تغییراتی ایجاد کنند تا سلامتی افراد در اولویت پذیرش آنها باشد. به عنوان مثال ممکن است مسافران بخواهند که در طول روز در یک مکان مشترک بزرگ با مهمانان معاشرت کنند، اما ترجیح می‌دهند شب‌ها برای خواب به یک اتاق خصوصی بروند. یا اینکه در وعده‌های غذایی دسته جمعی و فضاهای آشپزی عمومی تجدید نظر کنند و در عوض، غذای بیرون را انتخاب کنند.

تلاش‌ها برای زنده ماندن خوابگاه‌ها متفاوت و زیاد است. یکی از این راه‌ها آن است که می‌توان گفت هاستل ها می‌توانند جایی برای قرنطینه مهمانانی باشند که مجبورند دو هفته اول سفر خود را در قرنطینه بگذرانند آنها توانسته‌اند به دلیل ارزانی هاستل ها نسبت به هتل‌ها این اماکن را به مهمانان خارجی اجاره بدهند.

آنها از تعداد مهمانان خود کم کرده یا تدابیری اندیشیده‌اند تا بتوانند به فعالیت شأن ادامه دهند. برخی از هاستل ها در رم اعلام کرده‌اند که بیش از سه نفر نمی‌توانند همزمان در آشپزخانه یا فضاهای بسته هاستل حضور داشته باشند.

هاستل ها در این مدت کارهای دیگری نیز انجام دادند به عنوان مثال اقدام به برگزاری کلاس از طریق رسانه‌های اجتماعی کردند پس از بازگشایی نیز با مهمانان خود ارتباط گرفتند و اعلام کردند که با چه شرایطی اقدام به بازگشایی کرده‌اند این اقدام در واقع تعاملی با مخاطبان و مسافران همیشگی خود بوده است.

هاستل هایی که به خوابگاه دانشجویی تبدیل شدند

روماس پولانسکی، دانشجوی ۲۳ ساله دانشگاه اسلواکی که در هلند مشغول به تحصیل بوده از جمله افرادی است که به زندگی در خوابگاه باز می‌گردند. او گفته که ترم گذشته سخت‌ترین دوران زندگی اش بود. او در خوابگاه خود به سر می‌برد و روز و شب درس می‌خواند. پس از اتمام امتحانات، وی قبل از سفر به آمستردام برای تعطیلات به آلمان سفر کرد تا با یکی از دوستانش دیدار کند. او قبلاً همیشه در خوابگاه‌ها اقامت داشته و گفته؛ به طور معمول، اگر به اتاقی بروم که ۱۲ یا ۱۴ نفر آنجا هستند، برایم خوب بود اما به دلیل شیوع ویروس، او می‌خواست یک گزینه امن تر پیدا کند.

تعدادی از این هاستل ها به دنبال اقامت‌های طولانی مدت هستند و از مسافران خود می‌خواهند که اگر برای کار یا تحصیل به این مراکز مراجعه می‌کنند به ازای مدت اقامت زیادی، تخفیف بگیرند حالا برخی از این هاستل ها کاربری خوابگاه محصلان و دانشجویان شده است.

او گفت: وقتی به هاستلی در نیمه شب مراجعه کرده در یکی از اتاق‌هایی که ۶ تخت داشته تنها یک نفر بود و بسیاری از اتاق‌های دیگر نیز خالی بودند به همین دلیل کارکنان هاستل من را به اتاقی هدایت کردند که با وجود تخت‌های بسیار جز من کسی دیگری نبود.

تشویق برای اقامت زیاد و ارزان‌تر از همیشه

ارائه کارت هدیه و یا حذف ارزش افزوده در مدت زمان طولانی برای اقامت در هاستل ها در نظر گرفته شده است. همچنین اگر مسافران زودتر از موعد اقدام به پرداخت هزینه اقامت کنند از تخفیف‌های خوبی برخوردار خواهند شد.

مهمانان هاستل ها تشویق می‌شوند که با نصب پلتفرم یا اپلیکیشن‌هایی از پشت میزشان غذا سفارش دهند و همانجا پولش را پرداخت کنند یا اینکه منوی دیجیتالی را با استفاده از آن ببینند در واقع فرایند دیجیتالی شدن بسیار از این تعاملات در هاستل ها افزایش پیدا کرده است. آنها رویدادهای خود را مدیریت شده و با رعایت فاصله گذاری اجتماعی انجام می‌دهند به عنوان مثال فضای باز بیشتری را در اختیار مهمانان قرار داده یا رویدادها را تکرار می‌کنند تا افراد کمتری در هر رویداد حضور داشته باشند اما بتوانند همگی انها از آن رویداد استفاهد کنند به عنوان مثال اگر هر روز در یک سانس فیلمی در فضای عمومی هاستل پخش می‌شد در حال حاضر این فیلم‌ها در چندین سانس با حضور تعداد کمتری از افراد حاضر در هاستل پخش می‌شود.

کارکنان در فاصله یک و نیم متری از مهمانان قرار دارند. از پرداخت پول نقد تا حد ممکن خودداری کرده و استفاده از کارت اعتباری را در اولویت قرار می‌دهند. در فضاهای بسته مانند آشپزخانه‌های مشترک باید افراد از ماسک استفاده کنند.

پذیرش در رستوران‌ها هنوز با فاصله انجام می‌شود و ساعت کار آنها متفاوت از قبل شده است به عنوان مثال ساعت صبحانه در هاستل ها طولانی‌تر از قبل است تا افراد بتوانند در فاصله زمانی بیشتری به رستوران رفته و از ازدحام جلوگیری شود.

برخی از هاستل ها اعلام کرده‌اند که تنها اتاق‌های دارای دوش و سرویس بهداشتی اختصاصی را برای مهمانان خود باز می‌کنند. در همین اتاق‌ها نیز به صورت محدود افرادی که با هم نیستند پذیرش می‌شوند به عنوان مثال در اتاق‌های چهار تخته از دو نفر پذیرش می‌شود.

نظافت اضافه بر قبل وجود دارد و ژل های ضد عفونی کننده در همه مناطق و اتاق‌ها و سرویس‌های بهداشتی وجود دارد همچنین صابون در همه اتاق‌ها به صورت رایگان گذاشته خواهد شد. استفاده از ماسک در اماکن عمومی اجباری نیست.

با ظرفیت کامل اتاق‌ها را پر نمی‌کنیم

مدیر یکی از هاستل های مشترک در کشور هند گفته است که خوابگاه‌ها همیشه در زندگی اجتماعی مسافران بسیار مهم بوده‌اند. اتاق‌های مشترک ما همیشه با در نظر گرفتن اتاق‌های نشیمن درخانه طراحی شده‌اند. پس از بازگشایی هاستل ها در این دوران ما بیشتر از قبل به مسائل ایمنی و سلامت توجه خواهیم کرد. ضد عفونی ها را منظم تر و بیشتر کرده و پرداخت‌ها و رزروها به صورت دیجیتالی انجام می‌شود. این را هم در نظر می‌گیریم که مثل قبل با ظرفیت کامل پذیرش انجام نمی‌دهیم.

مدیرعامل یکی از کروه‌های هاستلی نیز گفته است که ما نظارت مستمر بر سلامت کلیه کارکنان و مهمانان خود را داریم. بسته‌های ایمنی به مسافران از جمله دستکش و مواد ضدعفونی کننده داده می‌شود و استفاده از آنها را اجبار کرده‌ایم. همچنین ما مسافران خود را در هاستل بیمه درمانی کرده‌ایم.

مدیر یکی دیگر از این کروه‌های هاستلی گفته است که ما اجازه نمی‌دهیم افراد به صورت مشترک وارد آشپزخانه‌های عمومی هاستل شوند کارکنان ما همه کارهای مربوط به آنها را در آشپزخانه انجام خواهند داد. ما به مهمانان خود بیشتر مسیرهای طبیعت را پیشنهاد می‌کنیم تا آنها بیشتر پیاده روی کنند و مجبور نباشند از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند.

برخی از این خوابگاه‌ها تورهایی را تعریف کرده‌اند تا مسافران خود را جابه جا کنند. این اقدامی برای افزایش فعالیت‌های هاستل هاست. چون نمی‌توانند مسافر بیشتری بگیرند بنابراین راههای دیگری را برای درآمد بیشتر به مهمانان خود پیشنهاد می‌کنند. تورهای گروهی یکی از این پیشنهادات است که به خدمات برخی از هاستل ها در کشورها اضافه شده است.

منبع:خبرگزاری مهر

گنبد سلطانیه؛ دانشنامه‌ای از معماری اسلامی

احیای نقش‌ها، کتیبه‌ها و رنگ‌ها در مرمت «گنبد سلطانیه» مورد توجه ویژه قرار می‌گیرد.

گنبد سلطانیه، به‌عنوان «بزرگ‌ترین گنبد آجری جهان» را می‌توان از مهم‌ترین آثار تاریخی استان زنجان و حتی ایران دانست که درحدود 700 سال قبل و به‌دستور سلطان «محمد خدابنده» ساخته شد و در شهر سلطانیه، واقع در 43کیلومتری جنوب‌شرقی زنجان قرار دارد.

این اثر که یادگاری ارزشمند از دوره ایلخانیان در ایران به‌شمار می‌رود، در سال1384 به‌دلیل برخورداری از ارزش‌های تاریخی قابل‌توجه، در شهر «دوربان» آفریقای‌جنوبی به‌عنوان هفتمین اثر تاریخی ایران در فهرست میراث‌جهانی یونسکو به ثبت رسید؛ اثری که علاوه بر شکوه و عظمت معماری بی‌نظیرش، دانشنامه‌ای از نقش و طرح در تزئینات معماری آن روز را نیز به نمایش گذاشته‌است.

اگرچه گنبد 8ضلعی سلطانیه ازنظر تزئینات آجرکاری، کاشی‌کاری و معماری جزو منحصربه‌فردترین آثار دوره اسلامی محسوب می‌شود، اما این روزها حال و روز خوشی ندارد و علاقه‌مندان به آثار تاریخی از وضعیت این بنا ابراز نگرانی می‌کنند و امیدوارند هرچه زودتر رسیدگی‌های لازم به این بنا انجام شود.

کاستی‌های موجود

یک شهروند سلطانیه دراین باره می‌گوید: با وجود اینکه گنبد سلطانیه سبب شگفتی گردشگران می‌شود و یک گنجینه ارزشمند از تاریخ این منطقه به‌حساب می‌آید، اما به‌نظر می‌رسد اقدام‌های لازم برای نگهداری این بنا آن‌گونه که باید به‌صورت مستمر انجام نمی‌شود و نقش‌های رنگ و رو رفته و دیوارهای نمور این بنا، دل دوست‌داران تاریخ و میراث‌فرهنگی کشور را می‌آزارد.

«داود داداشی» می‌افزاید: با توجه به اینکه این بنا در فهرست میراث‌جهانی یونسکو نیز ثبت شده‌است، انتظار داریم مسئولان استان همه تلاش خود را برای حفظ جایگاه این بنا به‌کار گیرند، اما علاوه بر غفلت از نگهداری، درمعرفی این بنای تاریخی نیز کوتاهی‌هایی مشاهده می‌شود.

وی عنوان می‌کند: فراهم کردن امکانات رفاهی و خدماتی در جوار این بنا، کم‌ترین و ساده‌ترین کار ممکن است که البته آن‌هم به‌درستی انجام نشده و کاستی‌های زیادی دراین زمینه مشاهده می‌شود.

این شهروند ادامه می‌هد: وقتی گردشگری دراین مکان حضور می‌یابند، با وجود اینکه محوطه بزرگی در جوار گنبد وجود دارد، اما امکاناتی برای نشستن و تماشا کردن نمای بیرونی گنبد برای آنها فراهم نشده‌است، درحالی‌که این مکان ظرفیت‌های زیادی برای جذب گردشگر دارد. وی ابراز امیدواری می‌کند با رسیدگی به این بنا و رونق حضور گردشگران، اقتصاد اهالی سلطانیه نیز بهبود یابد.

آغاز مرمت

با وجود گلایه شهروندان از وضعیت گنبد سلطانیه، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع ‌دستی زنجان از مرمت مستمر این بنا خبر می‌دهد و می‌گوید: مرمت تزئینات، ایوان شمالی و شمال‌غربی گنبد سلطانیه از سال‌گذشته آغاز شده‌است و امیدواریم درسال‌جاری به پایان برسد.

«امیر ارجمند» با بیان اینکه این بنا یک مجموعه کامل از هنر و معماری بی‌نظیر تاریخ ایران است، اظهار می‌کند: در مرمت این بنای تاریخی سعی می‌کنیم نقش‌ها را خواناتر، کتیبه‌ها را لکه‌گیری و طرح و رنگ‌ها را موزون‌تر کنیم.

وی با بیان اینکه اجرای مستمر مرمت با هدف بازگرداندن شکوه تاریخی گنبد سلطانیه با معماری بی‌نظیر به گردشگران داخلی و خارجی انجام می‌شود، می‌افزاید: برنامه‌ریزی کرده‌ایم تا عملیات مرمت و احیای برج و باروی ضلع جنوبی بدون هیچ وقفه‌ای ادامه داشته باشد.

ارجمند با بیان اینکه کارفرمای طرح تکمیل گنبد اداره‌کل راه و شهرسازی است، تصریح می‌کند: امیدواریم با هماهنگی و همکاری‌های بیشتر، این طرح هرچه سریع‌تر تکمیل شود.

این مسئول با اشاره به ارزش تاریخی این بنا اضافه می‌کند: گنبد سلطانیه یادگار دوره ایلخانیان است و به‌دست سلطان محمد خدابنده و در قرن هشتم هجری‌قمری ساخته شده‌است.

چالش احیای ورودی‌ها

یکی از مشکلات مرمت این بنا، احیا ورودی‌ها گنبد است که مدیرکل میراث فرهنگی زنجان دراین باره معتقد است که احیای ورودی دروازه شمالی جزو برنامه‌های اصلی این اداره‌کل در مرمت این بنای تاریخی است.

این درحالی‌است که یک‌پژوهشگر حوزه تاریخ دراستان درباره مشکلات مرمت و احیا ورودی‌های این بنا اظهار می‌کند: مطالعات تاریخی انجام شده نشان می‌دهد ورودی اصلی گنبد در ضلع شمالی بنا قرار داشته‌است، اما در دوره قاجار با ساخت یک مسجد این ورودی مسدود شده‌است.

«لیلا قسوریان‌جهرمی» ادامه می‌دهد: با توجه به قوانین و منشورهای بین‌المللی در حوزه حفاظت و مرمت آثار تاریخی، احیای این ورودی غیرممکن است، چراکه این مسجد، خود به یک بنای تاریخی تبدیل شده‌است و نمی‌توان آن را تخریب کرد.

وی تصریح می‌کند: تنها گزینه باقی‌مانده، ورودی شرقی است که این ورودی، به «ورودی شاهی» معروف است و با توجه به شرایط، بهترین گزینه برای ورودی گنبد به نظر می‌رسد.

قسوریان‌جهرمی اضافه می‌کند: با توجه به این تغییرات، مسیر بازدید از ارگ و گنبد نیز تغییر خواهد کرد و بازدیدکننده می‌تواند قسمت‌های مختلف ارگ را ببیند و سپس وارد گنبد شود و از ورودی کنونی نیز می‌توان به‌عنوان در خروجی استفاده کرد.

منبع:همشهری

بافت تاریخی همدان در انتظار مدیریت یکپارچه

ایجاد «شهرداری بافت مرکزی» در دوره گذشته مدیریت‌شهری همدان با انتقاد فعالان میراث‌فرهنگی این شهر مواجه شده و خواستار اصلاح این تصمیم هستند.

فاطمه کاظمی- همشهری آنلاین:

از سال‌ها پیش نام همدان درمیان ۱۸۶ شهری قرار داشت که براساس قانون به‌دلیل داشتن بافت تاریخی، می‌توانستند «شهرداری بافت تاریخی» داشته باشند، اما شورای‌شهرهمدان در دوره چهارم به این اتفاق صحه نگذاشت و موضوع در دوره پنجم پیگیری شد که البته دراین دوره هم به سرانجام روشنی نرسید.

فعالان و دوستداران میراث‌فرهنگی همدان معتقدند با تشکیل شهرداری منطقه بافت تاریخی، بخش باقی‌مانده این بافت که سال‌هاست درمعرض آسیب قرار دارد، حفظ می‌شود و حتی می‌توان به احیای بعضی از بخش‌های نابودشده این بافت هم امیدوار بود، اما مسئولان وقت در شهرداری همدان نام این منطقه را «شهرداری بافت مرکزی» گذاشتند و فقط رینگ نخست شهر را به‌عنوان «بافت تاریخی» به رسمیت شناختند.

این درشرایطی است که بخش زیادی از بافت تاریخی همدان که خارج از رینگ نخست شهر قرار دارد، در خطر تخریب و بلندمرتبه‌سازی قرار گرفته‌است، چراکه یکی از منابع مهم درآمدی شهرداری همدان تراکم‌فروشی است و احتمالا شهرداری همدان با خارج‌کردن رینگ دوم و برخی محله‌ها از محدوده بافت تاریخی، به فکر درآمدزایی از این نقاط است. با توجه به این موضوع، فعالان میراث‌فرهنگی همدان نگرانند مجموعه جدید ایجاد شده با نام «شهرداری بافت مرکزی» نتواند مرهمی بر زخم‌های بافت تاریخی شهر بگذارد و در سازوکارهای پیچیده اداری گرفتار آید.

ضرورت حفظ بافت تاریخی

معاون امورعمرانی استاندار همدان اما معتقد است نباید درگیر نامگذاری بود، بلکه این اتفاق می‌تواند قدم نخست برای حفظ، مرمت و احیای بافت تاریخی همدان باشد. «فرهاد فرزانه» دراین باره به خبرنگارهمشهری می‌گوید: اینکه روش شهرداری درست یا غلط است، موضوع دیگری است، اما درباره رینگ مرکزی تصورم این نیست که شهرداری کار اشتباهی انجام داده‌است.

وی می‌افزاید: اینکه شهرداری معتقد است رینگ مرکزی به مدیریت یکپارچه نیاز دارد، نظر درستی است، اما همه اینها باید به تأیید وزارت کشور هم برسد. نماینده وزارت کشور که استانداری است، می‌گوید همه اینها باید به کارشناس ارجاع داده شود و برسر حرف‌مان هم خواهیم ماند.

فرزانه پیرامون نگرانی‌ها درباره سرنوشت تک‌بناها و محله‌های قدیمی که خارج از رینگ نخست قرار دارند، عنوان می‌کند: همیشه باید نگران این محلات بود، اما احساس من این است که با وجود اصحاب رسانه، کارشناسان مجربی که در شهرداری مشغول فعالیت هستند و شبکه‌های اجتماعی و حساسیت‌هایی که دراین زمینه وجود دارد، اتفاق تلخ تخریب محله‌های قدیمی و تاریخی همدان تکرار نمی‌شود؛ اکنون این محله‌ها برای مردم ارزشمند هستند.

وی ادامه می‌دهد: حفظ بافت تاریخی باید به فرهنگ مردم تبدیل شود؛ نباید کاری کنیم شهروندانی که خانه قدیمی در بافت تاریخی دارند، احساس فقیر بودن کنند. آنان اتفاقا باید بدانند که زندگی در یک خانه تاریخی ویژگی ارزشمندی است. وقتی این حس را به مردم دادیم، به حفظ این‌گونه بناها متمایل می‌شوند.

درگیر نام‌ها نشویم

اینها درحالی است که شهردار سابق همدان، که شهرداری بافت مرکزی در زمان مدیریت وی ایجاد شد، اعتقاد دارد خیلی نباید درگیر نام‌ها شد، چراکه شهرداری فرایندی را آغاز کرده‌است که بر این اساس می‌خواهد به بخش مرکزی شهر توجه ویژه‌ای شود.

«عباس صوفی» می‌افزاید: هویت تاریخی همدان بیشتر در رینگ نخست متمرکز است. این درحالی‌است که در همه نقاط شهر نیز می‌توان بناهایی با ویژگی‌های تاریخی یافت. این موضوع نباید سبب شود ساختار شهرداری در مناطق دیگر تحت‌تأثیر قرارگیرد. علاوه‌براین باید حواس‌مان به ساختار درآمدی شهر نیز باشد.

نیاز به مدیریت یکپارچه

ازسوی دیگر مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان همدان این نامگذاری را قبول ندارد و معتقد است باید با نامگذاری منطقه جدید به‌عنوان «شهرداری بافت تاریخی»، هویت همدان حفظ شود. «علی مالمیر» دراین باره به خبرنگارهمشهری می‌گوید: درحال‌حاضر برای تعامل با شهرداری موظفیم با ۴ شهردار مناطق مختلف همدان، با سلایق و رویکردهای مختلف، تعامل کنیم که این موضوع کار را برای انسجام در برنامه‌ریزی برای حفظ و احیای بافت تاریخی شهر و رسیدن به راهبردی منسجم دشوار می‌کند.

وی می‌افزاید: با اضافه شدن منطقه جدید، در عمل به‌جای ایجاد یک وحدت‌رویه دراین زمینه، به تشتت آن افزوده خواهد شد. درحالی‌که اگر با ایجاد «شهرداری بافت تاریخی»، مدیریت جامعی برای بافت تاریخی کل شهر فراهم می‌شد، هماهنگی خوبی رخ می‌داد و اقدام‌های موثرتری نیز درراستای حفظ بافت تاریخی صورت می‌گرفت.

مالمیر ادامه می‌دهد: پیشنهاد ما این بود که نامی برای این مجموعه انتخاب شود که یادآور ارزش‌های تاریخی و فرهنگی شهر همدان باشد و «پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین» را در ذهن مخاطبان تداعی کند. این نام می‌توانست مزایای زیادی برای شهر و حتی استان به‌همراه داشته باشد، به‌ویژه در شرایطی که پرونده ثبت‌جهانی همدان با عنوان «منظر تاریخی و فرهنگی شهرهمدان» درحال آماده‌سازی است. رفع این نواقص در طرح شهرداری بافت مرکزی در تازه ایجاد شده، می‌تواند حائز اهمیت باشد.

خطر درکمین میراث ناملموس شهر

عضو هیأت‌علمی دانشگاه بوعلی‌سینا که پژوهش‌های زیادی درباره تاریخ همدان انجام داده نیز معتقد است اگر رینگ نخست شهر به‌عنوان محدوده بافت تاریخی تعیین شود، محله‌هایی مانند «بنه بازار»، «شالبافان»، «نظربیک»، «جولان»، «پای مصلی»، «کلپا»، «دوگوران» و «خیریه» بیرون از بافت تاریخی قرار می‌گیرند. «

صاحب محمدیان‌منصور» می‌افزاید: برخی نیز می‌گویند دراین محله‌ها بناهای شاخصی وجود ندارد، درحالی‌که این‌طور نیست و دراین محله‌ها هم بناهای شاخص و هم کوچه‌هایی که پر از خاطره وجود دارد؛ کوچه‌هایی که براساس مورفولوژی (ریخت‌شناسی) بافت، قرن‌هاست شکل و شمایل خود را حفظ کرده‌اند و هندسه این کوچه‌ها و خاطرات‌شان قابل ثبت است.

نیاز بافت تاریخی به مدیریت یکپارچه

یک پژوهشگر تاریخ شهر همدان نیز می‌گوید: اگر «شهرداری بافت‌تاریخی» نداشته باشیم، بهتر از آن است که فقط رینگ نخست شهر را به‌عنوان بافت تاریخی همدان معرفی کنیم، چراکه این موضوع آسیب‌های زیادی به بناهای تاریخی سراسر شهر وارد می‌کند. رویکرد شهرداری به بافت‌تاریخی علمی و کارشناسی نیست؛ روندی که در دوره جدید شورای‌اسلامی شهر همدان باید اصلاح شود.

«حسن سجادزاده» می‌افزاید: اصل موضوع، مدیریت یکپارچه شهر است؛ شهردارهمدان باید بتواند نهادها و سازمان‌های مختلف را با خود همراه کند، درحالی‌که در دوره گذشته مدیریت‌شهری چالش‌های زیادی میان شهرداری و اداره میراث‌فرهنگی وجود داشت و شاهد بلاتکلیفی در مدیریت بافت تاریخی شهر بودیم.

وی اضافه می‌کند: بعضا دیده می‌شد کارشناسان شهرداری با کارشناسان اداره‌ میراث‌فرهنگی همسو نبودند. ضمن اینکه رویکرد درآمدزایی در ذهنیت مدیران شهری پررنگ‌تر بود و به موضوع‌هایی مانند بازآفرینی، مرمت آثار تاریخی و رونق گردشگری کم‌تر توجه می‌شد.

منبع:همشهری

آدرنالین پارک، تفریح با چاشنی هیجان

در ضلع شرقی میدان بهرود مجموعه آدرنالین پارک خودنمایی می‌کند.

در نگاه اول فقط سازه‌های ۳۰، ۴۰ متری است که نگاه رهگذران را می‌دزد. سازه‌هایی سر به فلک کشیده که جرثقیل یا کرین تاور را به یادمان می‌اندازد. اینجا نخستین مجموعه بازی‌های هیجانی و ورزش‌های مهیج پایتخت است. ورزش و بازی‌هایی به شدت هیجان‌انگیز که آدرنالین خون را بالا می‌برد و یک تجربه به یادماندنی را برای ما باقی می‌گذارد. آدرنالین پارک بر بلندای شمال غربی تهران و در منطقه ۲ واقع شده ‌است.

برای آشنایی بیشتر با وسایل بازی این مجموعه خاص با «امیر بدری» مدیر آدرنالین پارک گفت‌وگو کردیم. در این گزارش هیجان‌انگیز با ما همراه باشید.

آدرنالین پارک نخستین شعبه پارک بازی و ورزش‌های هیجانی در پایتخت است. پرسش نخست از «امیر بدری» مدیر آدرنالین پارک را درباره علت نامگذاری این پارک به نام آدرنالین مطرح می‌کنیم. بدری می‌گوید: «انتخاب این نام بر این اساس است که حضور در این پارک و استفاده ازوسایل بازی و ورزشی باعث ترشح آدرنالین در بدن می‌شود.»

معمولاً در تماشای فیلم‌های ترسناک، پرش از صخره، مواجهه با خطر و عواملی از این دست در بدن ما به‌طور غیرارادی هورمون آدرنالین ترشح می‌شود و بعد از رفع خطر و بازگشت به شرایط عادی تا یک ساعت در خون باقی می‌ماند. «تجربه بازی‌ها و ورزش‌هایی که باعث ترشح آدرنالین در خون می‌شود، بسیار هیجان‌انگیز است.» ورزش‌های مهیج را بیشتر با بانجی جامپینگ می‌شناسیم. بانجی جامپینگ در مجموعه توچال، بوستان نهج‌البلاغه و بوستان ولایت هم مورد استفاده شهروندان قرار گرفته است. بدری می‌گوید: «در پارک آدرنالین مجموعه‌ای از ورزش‌های مختلف مهیج را کنار هم قرار دادیم. برای همین اسمی بهتر از آدرنالین پارک برای آن پیدا نکردیم.»

  • دومین آدرنالین پارک در برج میلاد

بدری در ادامه صحبت‌هایش خبر خوش دیگری می‌دهد و می‌گوید: «دومین شعبه آدرنالین پارک در برج میلاد ۲ ماه آینده راه‌اندازی می‌شود. آدرنالین پارک در میدان بهرود، نخستین مجموعه آدرنالین پارک در ایران است که راه‌اندازی شده و مجموعه‌ای به این وسعت در کشور با گردهمایی ورزش‌های هیجان‌انگیز نداریم.»

آدرنالین پارک یا شهربازی؟ 

بازی‌های هیجان‌انگیز را در شهربازی تجربه کرده‌ایم. اما تفاوت پارک آدرنالین با شهربازی چیست؟ بدری در پاسخ می‌گوید: «آدرنالین پارک به‌عنوان یک مجموعه ورزشی فعالیت می‌کند. ورزش‌هایی که در پارک آدرنالین کنار هم جمع شده‌اند برای استفاده بیشتر افراد مناسب است. شهربازی یک مجموعه تفریحی است. این مهم‌ترین تفاوت شهربازی با آدرنالین پارک است. به‌عنوان مثال بانجی جامپینگ یا سوئینگ به‌عنوان یک رشته ورزشی شناخته شده‌است و نه فقط یک سرگرمی برای تفریح.»

هیجان در آدرنالین پارک

  • ضریب ایمنی: ۸

وسیله‌های ورزشی مختلفی در آدرنالین پارک میزبان شهروندانی است که می‌خواهد لذت ورزش و هیجان را با هم بچشند. بدری می‌گوید: «یکی از وسیله‌های هیجان‌انگیز ورزشی در آدرنالین پارم سوئینگ است. سوئینگ یا همان تاب، وسیله‌ای است که افراد وقتی سوار آن می‌شوند با کمربند به صندلی محکم قفل می‌شوند. کمربندی که ایمنی آنها را تضمین می‌کند و از چهار طرف بسته می‌شود. وسایل ورزشی مجموعه آدرنالین ضریب ایمنی ۸ دارد که در نوع خود بسیار ایمن به حساب می‌آید. ضریب ایمنی ۸، یعنی همه تجهیزات آن وسیله از یک پیچ تا اسکلت فلزی دستگاه می‌تواند ۸ برابر ظرفیت وزن را تحمل و مقاومت کند.»

بانجی جامپینگ در آدرنالین پارک

  • عکس سلفی از ارتفاع ۴۰ متری

اسم ورزش‌های هیجانی در ذهن ما با بانجی جامپینگ گره خورده‌است. بانجی جامپینگ آدرنالین پارک میدان بهرود، سازه‌ای است با ارتفاع ۶۰‌متر که پرش از ارتفاع ۴۰ متری آن انجام می‌شود. بدری در توضیح بیشتر می‌گوید: «از ارتفاع ۴۰ تا ۶۰ سازه‌ای ایمن ساخته‌شده تا علاقه‌مندان بتوانند در ارتفاع و شرایطی ایمن عکس بگیرند. بانجی جامپینگ هم امکان پرش از دو سمت را دارد.»

  • تاب سواری در ارتفاع ۳۰ متری

ارتفاع سازه سوئینگ ۳۰‌متر است. هم تجربه پرش تک نفره و هم کابین با ظرفیت ۵ نفر را دارد. تا ۳۰‌متر بالا می‌رود و بعد رها می‌شود. نمونه این کار در کشورهای امریکا، کانادا، انگلستان، نیوزلند، چین، شیلی و سنگاپور نیز انجام شده است.

سویینگ در آدرنالین پارک

  • پرش آزاد

پرش آزاد روی تشک بادی یا همان ایربگ است. بلندترین سکوی پرش با ارتفاع ۴۰‌متر اینجاست. امیر بدری، مدیر مجموعه آدرنالین پارک می‌گوید: «۳، ۶ و ۹ متری سکوی پرش نیاز به تمرین دارد. بخشی هم برای بچه‌هاست که آنها هم بتوانند استفاده‌کنند. سازه‌ای هم برای پرش آزاد روی تشک بادی(ایربگ) بچه‌هاست که سکوهای ۲ متری و ۴ متری دارد.»

  • نردبان معلق

در آدرنالین پارک طناب‌های زیادی را خواهید دید که از سازه‌های آهنی آویزان شده‌است. بدری در توضیح می‌گوید: «فضای ادونچر» پارک هم اینجا فراهم شده که به معنای ورزش‌های طنابی است. یکسری طناب از سازه‌ها آویزان شده و مانند پل معلق است. نردبان‌های معلقی هم هست که از آن بالا می‌روند و هیجان را تجربه می‌کنند. دیواره سنگ‌نوردی معلق در ارتفاع ۹ متری است.»

  • رکورددار بلندترین پرش دنیا

امیر بدری، مدیر آدرنالین پارک، از بدلکاران سینماست. می‌گوید: «این مجموعه خیلی به کار من یعنی بدلکاری سینما نزدیک است. رکورد بلندترین پرش در دنیا را دارم. در هلند از ۶۰ متری پرش آزاد روی ایربگ را انجام دادم.» او که بدلکاری در فیلم ۰۰۷ جیمز باند و رکورددار پرش روی ایربگ در دنیاست، تیر امسال به همراه افشین عراقی بدلکار حرفه‌ای، برای نخستین بار پرش بانجی جامپینگ را از ارتفاع ۲۸۰ متری برج میلاد، انجام دادند. بلندترین سکوی بانجی جامپینگ دنیا برج ماکائو با ارتفاع ۲۳۳‌متر بوده که برج میلاد تهران با ۲۸۰‌متر جای آن را گرفت. او طراحی سکانس‌های بدلکاری سریال نمایش خانگی «قورباغه» و «هم‌گناه» را نیز برعهده داشت.

پیشنهاد دیگر برای تجربه هیجان

اگر به دنبال تفریح و ورزش‌های مهیج هستید، بوستان نهج‌البلاغه هم می‌تواند انتخاب خوبی برای شما باشد. یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری بوستان نهج‌البلاغه که پای شهروندان زیادی را به این بوستان می‌کشاند، قدم زدن روی پل معلق آسمان به‌عنوان نخستین پل معلق کشور است که عرشه تخت دارد. پل معلق بوستان نهج‌البلاغه ۲۸۵‌متر طول، ۲‌متر عرض مفید و ۶۵‌متر از کف رودخانه ارتفاع دارد. از ظرفیت این پل نیز برای بازی‌های هیجان‌انگیز از جمله بانجی‌جامپینگ، راپل، سوئینگ و صعود استفاده شده‌است.

تفریحات هیجان انگیز در پارک نهج البلاغه

منبع:همشهری

 

مقالات مرتبط:

سافاری وحشت اگر از خون و تاریکی می‌ترسید نروید!

بوستان نهج‌البلاغه ،هیجان در ارتفاع ۶۵ متری

مجموعه تفریحی ورزشی توچال

سرزمین موج‌های آبی مشهد

خطرناک ترین و هیجان انگیزترین زیپ لاین های جهان

20 تفریح رایگان در دبی (قسمت اول)

شهر، شهر فرنگه…

  موزه سینمای ایران درباغ فرودس جایی است که شما می‌توانید با تاریخ سینمای ایران آشنا شوید و ازآثار به نمایش گذاشته شده بازدید کنید.

ساختمان موزه سینما از بناهای تاریخی شمیران است که قدمت آن به دوره قاجار می‌رسد. موزه سینما از سال ۱۳۸۱ فعالیتش را در این ساختمان شروع کرد. در روزهایی که موزه‌ها به دلیل شیوع کرونا تعطیل شده‌اند، «مریم میرزایی» کارشناس فرهنگی موزه سینما، چند بخش به نمایش گذاشته شده در تالارهای موزه را برایمان معرفی می‌کند.

  •  بیا و تماشا کن!

جعبه چهارگوش فلزی به نمایش گذاشته در موزه یکی از خاطره انگیزترین وسایل قدیمی است. شهرفرنگ، سینمای سیاری بود که از سوراخ‌های دیواره آن عکس‌های قدیم ایران و عکس‌های نقاط دیدنی و معروف جهان به نمایش درمی‌آمد. در روزگاری که سینما رونق نداشت و خبری از تلویزیون در خانه‌ها نبود، بازار شهر فرهگ حسابی داغ بود. نقال پشت این وسیله جادویی می‌ایستاد و ریسمانی را می‌کشید تا مردم به‌خصوص کودکان بتوانند تصاویر متحرک را از داخل محفظه‌ها تماشا کنند.

او با صدایی بلند می‌گفت: «شهر شهر فرنگه، بیا و تماشا کن…». شهر فرهنگ به نمایش گذاشته شده در موزه سینما، اهدایی شهرک غزالی است و در فیلم «حاجی واشنگتن» تولید ۱۳۶۱، ساخته زنده‌یاد علی حاتمی از آن استفاده شد.

  • قدیمی‌ترین سند

قدیمی‌ترین سند در دسترس سینمای ایران به تاریخ ۱۰ شوال ۱۳۱۷ هجری قمری بر می‌گردد که مطابق با و ۲۲ بهمن ماه ۱۲۷۸ هجری شمسی و ۱۱ فوریه ۱۹۰۰ میلادی است. در این سند به جا مانده از ۱۲۲ سال پیش می‌توان بخشی از اجناسی که شاه قاجار از فرنگ خواسته یا دریافت کرده بود را خواند. در پایین ورق سمت چپ این دستخط، دریافت سینماتوگراف و سی نو فتکراف قابل خواندن است.

  • یک، دو سه… حرکت

نمایش تجهیزات سینمایی بخش جذاب برای علاقه‌مندان به دوربین‌های فیلمبرداری است. دوربین فیلمبرداری ۱۶ میلیمتری اوریکون ساخت آمریکا ۱۳۲۹ یکی از دوربین‌های به نمایش گذاشته در تالار آغازگران است. نخستین فیلم رنگی ایران با نام گرداب در سال ۱۳۳۲ با این دوربین فیلمبرداری شد.

  • طعم گیلاس و نخل طلایی

دیوار قرمز در تالار بین‌الملل به نمایش همه جوایز بین‌المللی «عباس کیارستمی» اختصاص دارد. شاخص‌ترین جوایز، نخل طلایی از جشنواره کن برای فیلم طعم گیلاس است.

  • تماشاخانه و بخش‌های کودک و دفاع‌مقدس

موزه سینما بخش‌های جذابی هم برای کودکان دارد که نمایش تصاویر کودکان بازیگر، عروسک‌های برخی فیلم‌ها مانند گلنار و کلاه قرمزی گوشه‌ای از آثار به نمایش گذاشته شده است. در بخش دفاع‌مقدس تمام جوایز اهدا شده به حاتمی کیا و فیلمنامه‌های این کارگردان، دست نوشته‌های شهید آوینی، سردیس رسول ملاقلی‌پور و… به نمایش گذاشته شده است.

در تماشاخانه طبقه وسط موزه می‌توانید بخش‌هایی از فیلم‌هایی که توسط میزا ابراهیم خان عکاسباشی گرفته شده مانند سفرهای مظفرالدین شاه، قشون سواره نظام و پیاده نظام، سوارشدن خانم‌ها به ماشین دودی و… که در سال ۱۲۷۹ گرفته شده و نخستین فیلم‌های به نمایش درآمده تاریخ سینمای ایران به شمار می‌آیند. همچنین می‌توانید بخشی از فیلم سینمایی دخترلر(نخستین فیلم ناطق تاریخ سینمای ایران که در سال ۱۳۱۲ نمایش داده شده) را تماشا کنید.

  • نام‌آوران

برای بازدید از بخش نام‌آوران باید بر فرش قرمز قدم بگذارید. ماکت بازیگران، کارگردانان و چهره‌های سینمایی درست روبه‌روی شماست. این بخش به گونه‌ای طراحی شده که وقتی وارد می‌شوید تصور می‌کنید که در حال عکاسی از شما هستند. همزمان با ورودتان به این بخش، صدای خوش آمدگویی پخش می‌شود.

  • خانه فرهاد

در قسمت خروج موزه سینما فضایی پیش روی شما قرار دارد. در این قسمت که خانه فرهاد معرفی می‌شود، کتاب‌ها، گیتار، پیانو و حتی گلیمی که روی زمین پهن شده همه وسایل شخصی «فرهاد مهراد» است که با نام «فرهاد» خواننده کشورمان شناخته می‌شود. «پوران گلفام» همسر «فرهاد مهراد» در سال ۱۳۹۴ این وسایل را به موزه اهدا کرد.

منبع:همشهری

ارتباطات انسانی و گردشگری در دوره شیوع کرونا

با رفت و آمدهایی که در بین خانواده‌ه‍‌ا، محلات، کانون‌های جمعیتی، شهرها، استان‌ها و کشورها وجود دارد این آداب نیز گسترش پیدا می‌کند و سفر موجب توسعه آداب معاشرت می‌شود و این الزام را به وجود می‌آورد که برای رشد و پیشرفت گردشگری آداب معاشرت روزآمد را بدانیم و رعایت کنیم.

کسانی که آداب معاشرت با دیگران را نمی‌دانند نه تنها به خویشتن، بلکه به اطرافیان خود و جامعه نیز لطمه زده و صادرکننده نوعی فرهنگ و ارزش غلط و نامطلوب هستند. این در صورتی است که آدمی باید مصدر افعال مثبت و فرهنگ ساز باشد تا کیفیت زندگی در جامعه ارتقا یابد، البته آداب معاشرت در گردشگری و به ویژه تاسیسات گردشگری به همین دلیل از جایگاه بالایی برخوردار است.

در اهمیت آداب معاشرت و الگوهای رفتاری، همین بس که می‌تواند ابزاری قدرتمند برای خلق اخلاق حرفه ای، تفاوت و برجستگی در افراد چه در محیط زندگی و چه در محیط کار از جمله تاسیسات گردشگری باشد و کسانی که بدان اهتمام کافی نداشته باشند، ترویج دهنده نوعی بی‌اخلاقی در جامعه خواهند بود و این یعنی تلاش در جهت به افول کشاندن ارزش‌های انسان‌ساز در جامعه که البته مورد تایید و مقبول نیست.

شیوع ویروس منحوس و چموش کرونا در دنیا و به ویژه کشور عزیزمان ایران و جا خوش کردن آن در طول دو سال اخیر، علاوه بر وارد کردن ضربات سهمگین مالی و اقتصادی بر پیکره خانواده‌ها، کسب و کارها و به صورت کلی جامعه ایرانی، اثرات و پیامدهای منفی و نامطلوب متعددی نیز در عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی داشته و در بسیاری از زمینه‌ها، الگوهای رفتاری را تحت تاثیر و تغییر قرار داده است که برخی از این اثرات عبارتند از :

فاصله گذاری‌های اجتماعی بین افراد و حتی نزدیک‌ترین اعضای خانواده هم‌چون پدر، مادر، فرزند و … ، تشدید افسردگی و درون‌گرایی به واسطه خانه‌نشینی در دوران قرنطینه و تبعات اقتصادی ناشی از قرنطینه، استفاده از آرنج برای دست‌دادن به ویژه در دیدارهای دیپلماتیک و خلق الگوی رفتاری جدید، کم رنگ شدن صله رحم و دید و بازدیدها، سفرها و گردشگری، کم رنگ شدن مراسم ازدواج ، عزاداری‌ها و شادی‌ها، کاهش نشاط اجتماعی، افزایش وزن به واسطه خانه‌نشینی‌ها و بسته شدن پارک‌ها و تفرجگاه‌ها، محدودیت‌های تردد شبانه، عدم امکان رفتن به سفر، افزایش مدت زمان استفاده از شبکه‌های اجتماعی الکترونیکی موبایلی و تماشای تلویزیون، تشدید وسواس های تمیزی، ترس و اضطراب در برخی افراد، تبدیل شدن ارتباطات حضوری به ارتباطات مجازی و از راه دور تلفنی و ویدئوی، رشد و توسعه گردشگری مجازی و تعطیلی برخی آئین‌های میراث‌فرهنگی که وابسته به تجمع مردم بوده است.

یکی از مهم ترین تاثیرات رفتاری در حوزه گردشگری بوده است، چون گردش و تفریح مردم را با چالش جدی مواجه کرده است و دیگر کمتر می‌توان شاهد سفرهای بود که افراد بدون توجه به پروتکل‌‌‌های بهداشت انجام می‌دهند، دیگر حتی تصور رفتار گردشگران و جامعه میزبان گردشگران بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی هم غیر ممکن است، چرا که رعایت پروتکل های بهداشتی به بخشی از رفتار گردشگران در سفر تبدیل شده است.

هرچند که در تاسیسات گردشگری پیش از پاندمی کرونا نیز شیوه‌نامه‌های بهداشتی مدون وجود داشت و مسائل بهداشتی به خوبی رعایت می شد اما با وجود تمام چالش‌ها و دردسرهای این ویروس چموش و لجباز که هر از چند گاهی با اشکال مختلف خود را نشان می‌دهد، اندک اثرات مثبتی هم برای ما به ارمغان آورده است،  که برخی از آنها عبارتند از :
افزایش سطح بهداشتی خانواده‌ها و جامعه، ضدعفونی کردن‌های مداوم دست‌ها با استفاده از اسپری‌ها، آب و صابون و مایع‌های ضد عفونی کننده، غرغره روزانه آب نمک، رعایت فاصله اجتماعی بین افراد به ویژه حرایم خصوصی که قبل از کرونا توسط برخی از افراد نا آشنا با آداب معاشرت اجتماعی رعایت نمی‌شد و علاوه بر احساس ناراحتی در ارتباط با این افراد، مجبور به تحمل رایحه ناخوش دهان آنها هم بودیم، پرهیز از دست دادن‌ها به ویژه دست دادن‌ها و روبوسی‌های غیر ضروری، ایجاد فرصت و مجالی برای نفس کشیدن و تخریب کمترزمین، برگزاری مراسم و رویدادها با رعایت پروتکل‌ها و در پاره‌ای از موارد و در زمان‌های اوج شیوع، تعطیلی این تجمعات، تقویت و رشد کسب و کارهای نوپا و اینترنتی و اهمیت بیش از پیش دیجیتال مارکتینگ در کسب و کارها به ویژه کسب و کارهای مرتبط با حوزه گردشگری و سفر که محدودیت های آن چه بسا بیشتر از کسب و کارهای  تولیدی است و در نهایت نهادینه شدن این نکته مهم که در این شرایط، جان مردم عزیز است و بافرهنگ، فردی است که آداب صحیح دوران کرونا را رعایت کند و رفتارهای ضد ارزش از وی سر نزند، چون محبتی که باعث شود دوستان و نزدیکان‌مان به خطر بیفتند و آنها را از دست بدهیم، نتیجه‌ای جز یأس، ناامیدی، افسردگی، غم، اندوه، پشیمانی و پسرفت فرهنگی نخواهد داشت.

درست است که مهربانی، توجه و احترام از مسائل و عناصر مهم آداب معاشرت و حسن رفتار با دیگران محسوب می‌شوند و همه دوست داریم که به سفر برویم اما در شرایط موجود جهان و ایران، ایمنی و بهداشت در اولویت امور بوده و باید تا مدتی با اینگونه شرایط، منطقی رفتار کرده و عواطف و احساسات خود را کمی کنترل و مدیریت نماییم، در خانه بمانیم، سفر نرویم و در تجمعات شرکت نکنیم و به حقوق هموطنان خود احترام بگذاریم تا اینکه انشالله سیاهی این دوران برود و سپیدی نمایان شود و با استمرار الگوهای رفتاری مثبت ، اصلاح شده و تجربه گرانبهای کسب شده، مسیر زندگی را محکم و استوار ادامه دهیم.

به طور یقین با بهبود شرایط و مهار پاندمی کرونا بار دیگر سفر و گردشگری که طی حدود دو سال اخیر به شدت کاهش یافته است بار دیگر مورد استقبال مردم قرار خواهد گرفت و بار دیگر ایران زیبا میزبان گردشگرانی از کشورهای دیگر و استان‌ها، شهرها و روستاهای پرجاذبه کشور نیز میزبان گردشگران داخلی خواهند بود و گردشگری با جهشی مواجه خواهد شد که از هم‌اکنون متولیان امر باید مهیای پذیرایی از گردشگران در پساکرونا باشند.

منبع:میراث آریا

چهاردهمی، آیین برآوردن مقصود و آرزو

این مراسم در هرمزگان بیشتر به‌منظور برآوردن مقصود و آرزویی خاص برگزار می‌شود؛ آرزوهایی چون برگشت لنج‌هایی که به سفر دریایی می‌رفتند و سلامتی شوهران و مردان لنج سوار، نیت تشرف به کربلا، حج و زیارت ائمه اطهار (ع)، اعطای فرزند و رفع مریضی و گرفتاری. عده‌ای نیز برای باز شدن بخت خود و ازدواج کردن، انگشتر یا النگویی را در ظرف خاصی که به همین منظور در این مراسم تعبیه کرده بودند، می‌انداختند.

مراسم چهاردهمی

مراسم چهاردهمی در هرمزگان، هرساله در چهاردهم ماه صفر (از ماه‌های قمری) از سوی از سوی خانم‌ها و به‌منظور برآورده شدن حاجات برگزار می‌شود. وجه‌تسمیه این مراسم هم، برگزاری آن در چهاردهم ماه صفر است.

در این مراسم، زنی که حاجتی دارد یا نذری داشته و نذرش برآورده شده است، مراسم چهاردهمی را در منزل خود برگزار می‌کند. برای این منظور چند روز پیش از برگزاری مراسم، از هفت خانه که اسم یکی از اعضای آن‌ها، فاطمه یا زهرا باشد، به نشانه تبرک و خوش‌یمنی چیزی طلب می‌کند. این درخواست شامل مواد خوشبویی مثل گلاب، بوزرد (ماده‌ای شبیه مشک بارنگ زرد)، هل، گل خشک محمدی، شاخه نبات، پارچه سبز، کاسه مسی، گشته و عود است.

پس از فراهم آمده مواد یادشده، زنان همسایه و آشنا به‌ویژه زنان خوش‌صدا و خوش‌مشرب برای حضور در شب اجرای مراسم فراخوانده می‌شوند.

شیوع دعوت مهمانان به این مراسم این‌گونه است که مجری مراسم قبل از بیان مطلب صلوات می‌فرستد و سپس صاحب‌خانه را از نیت خودآگاه می‌کند. صاحب‌خانه نیز با فرستادن صلوات و با خوش‌رویی خواسته او را برآورده می‌سازد و آرزو می‌کند که به‌حق محمد و آل محمد (ص) هر چه زودتر به آرزویش برسد و قول می‌دهد که در مراسم شرکت کند.

صاحب‌خانه شب اجرای مراسم خانه را معطر می‌سازد و با دود کردن اسپند و عود و گشته فضایی روحانی و معنوی را ایجاد می‌کند. هر کس که وارد خانه می‌شود صلوات می‌فرستد و حضار نیز با صلوات پذیرای او می‌شوند.

در آغاز مراسم مواد خوشبو را در ظرف مسی می‌ریزند و سپس مقداری گلاب و آب به همراه برگ‌های تازه هفت درخت بی‌خار و گل‌های خوشبو را به آن اضافه می‌کنند. به این مواد برگ مورد و حنا نیز می‌افزایند و پارچه سبزی را بر روی کاسه می‌کشند. آنگاه دختری ۶-۵ساله را که نامش فاطمه یا زهرا است و از قبل استحمام کرده، لباس تمیز و مرتبی می‌پوشانند و او را کنار سطل یا کاسه مسی بزرگ می‌نشانند تا محتویات درون ظرف مسی را هم بزند. همه گرد او حلقه می‌زنند. به خواسته بزرگ‌تر مجلس هر کس حاجتی دارد نشانه‌ای از خود را در ظرف می‌اندازد. در این هنگام حضار که همگی خانم هستند، نیت می‌کنند و انگشتر، النگو، گوشواره، پلاک، ساعت، گیره مو، خلخال و مهره‌های تزئینی را درون آن سطل می‌اندازند. قبل از خواندن نشانه‌ها دقت می‌کنند که آن‌ها مشابه نباشند و در ضمن مشخص می‌شود که هر یک از اشیاء متعلق به چه کسی است. آنگاه با فرستادن صلوات، مجلس آماده برگزاری مراسم می‌شود. زنانی که خوش‌صدا هستند، به درخواست صاحب‌مجلس به‌نوبت هرکدام یک‌دو بیتی می‌خوانند. گاه از پیرمردان آشنا نیز برای حضور و دوبیتی خوانی در مجلس دعوت می‌شود. این دوبیتی‌ها معمولاً از فایز، محیا، یا دیگر سرایندگان بومی هرمزگان هستند و می‌توانند عاشقانه یا عارفانه باشند.

پس از خواندن هر دوبیتی از کودک می‌خواهند تا یک نشانه از وسایل درون ظرف را بیرون بیاورد. تفسیری که از دوبیتی می‌شود، مبنی بر خو یا بد بودن مفهوم آن، وضعیت تفأل صاحب نشانه را نیز مشخص می‌کند. معمولاً فردی صاحب دل و باتجربه و آگاه، شعر را برای صاحب آن شیء تفسیر می‌کند که اگر آن شعر عاشقانه باشد، معمولاً خنده خانم‌های حاضر را در پی دارد. این مراسم با بذله‌گویی و نشاط تا درآوردن آخرین نشانه ادامه می‌یابد و از میهمانان با چای و شیرینی و شربت پذیرایی می‌شود.

چهاردهمی در طول سال سه مرتبه و آن‌هم در شب سیزدهم ماه صفر و در عصر چهارشنبه ماه صفر و در شب آن برگزار می‌شود. در برخی از مناطق هرمزگان ازجمله بندرکنگ در ظرفی چینی که به آن «شربتی» می‌گویند، حنا و گلاب می‌ریزند و مراحل چهاردهمی را انجام می‌دهند. این مراسم در این منطقه بیشتر به این منظور انجام می‌شده است که جهازهایی که به سفر دریایی می‌رفتند، تأخیری در بازگشت نداشته باشند و شوهران و مردان آن‌ها به‌سلامت برگردند. عده‌ای نیز به نیت تشرف به کربلا، حج و زیارت ائمه اطهار (ع)، عده‌ای با نیت اینکه خداوند فرزندی به آنان عطا کند، بعضی‌ها برای رفع مریضی و گرفتاری و عده‌ای نیز برای باز شدن بخت خود و ازدواج کردن، انگشتر و النگو به داخل ظرف می‌اندازند.

اشعار را بعضی از حفظ و بعضی هم از روی کتاب می‌خوانند و بیشتر در وصف ائمه اطهار (ع) و پیامبر (ص) و از کتاب‌هایی مثل دیوان حافظ است؛ ابیاتی که مضمون آن وصف اولیای الهی و درخواست از خداوند متعال است و یا متناسب با نیت شرکت‌کنندگان و خواستن آن حاجات از خدای تبارک است؛ مثل توفیق زیارت ائمه معصومین (ع) رفع گرفتاری و مریضی، بچه‌دار شدن، شاغل شدن و باز شدن بخت. در قدیم اشعار فقط در باب ائمه هدی (ع) بوده است. اگر وسیله متناسب با نیت کسی از ظرف بیرون آمد و شعر خوانده‌شده هم به‌منظور او سازگار بود و تا قبل‌زا ۱۴ ماه صفر سال آینده به حاجت خود رسید، مراسم سال بعد در منزل او برگزار می‌شود.

پس از پایان مراسم شرکت‌کنندگان قصد بردن مقداری از محتویات درون سطل را می‌کنند و به نشانه تبرک آن را بر سروصورت خود می‌مالند و آنگاه صلوات می‌فرستند و آرزو می‌کنند که حاجت همه اهل مجلس، به‌ویژه صاحب‌خانه برآورده شود.

منبع:میراث آریا

توسعه گردشگری مذهبی در جاده کرج – چالوس در دستور کار

معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی،‌گردشگری و صنایع دستی البرز با بیان اینکه جاده کرج – چالوس از ظرفیت گردشگری مذهبی برخوردار است ، گفت: توسعه گردشگری روستایی و مذهبی در این جاده در دستور کار قرار گرفت.

مرتضی نیکرو روز شنبه به خبرنگاران گفت: براین اساس نشستی  با حضور دهیار روستای تکیه سپهسالار در محل معاونت گردشگری اداره‌ کل میراث فرهنگی،‌گردشگری و صنایع دستی استان برگزار و توافقاتی حاصل شد.

معاون گردشگری البرز اظهار داشت:با توجه به موقعیت جغرافیایی و مناسب روستا واقع در جاده کرج – چالوس و وجود بقعه متبرک امامزاده ابراهیم(ع) سالانه پذیرای گردشگران و زائران بسیاری از نقاط مختلف کشور است.

وی افزود: بر این اساس در سال های گذشته به همت شورای اسلامی و دهیاری روستا برای رفاه حال مسافران عبوری با همکاری نهادهای مربوطه اقداماتی در خصوص دیوارکشی و احداث پارکینگ انجام شده است.

وی بیان داشت: عدم وجود سرویس بهداشتی مناسب در نقاط گردشگری روستا از جمله عمده معضلاتی است که مشکلات عدیده‌ای را برای اهالی، زائران و گردشگران ایجاد کرده و همین امر زمینه لازم به منظور رفاه حال مسافران، جلوگیری از آلودگی‌های زیست‌محیطی، رودخانه، آب شرب مصرفی را فراهم می‌کند.

نیکرو گفت: مقرر شد بازدید میدانی و جلسات مشترک ویژه‌ای به منظور تأمین و تخصیص اعتبارات مورد نیاز برای طراحی و ساخت سرویس بهداشتی با همراهی شورای اسلامی و دهیاری روستای سپهسالار برگزار شود.

روستای سپهسالار از توابع بخش آسارا در ۴۳ کیلومتری شمال کرج و به فاصله پنج کیلومتری غرب جاده کرج- چالوس قرار گرفته و تاتی زبان مادری اهالی است.

به گفته متولی و خادم امامزاده وجه تسمیه نام این روستا بر گرفته از نام امامزاده‌ای است که از نوادگان مولا علی(ع) و سپهسالار حضرت معصومه (س) بوده که در راه زیارت امام رضا(ع) در جنگی شکست خورده و کشته می‌شود.

منبع:ایرنا

حیات دوباره در خانه تاریخی کیهان

 خانه تاریخی کیهان شهر مود با ۷۰ درصد بازسازی این بنای تاریخی در شهرستان سربیشه حیات دوباره یافته و قرار است پس از مرمت کامل به عنوان اولین خانه نساجی سنتی استان خراسان جنوبی فعالیت کند.

به گزارش ایرنا مرمت و بازسازی بناهای تاریخی خراسان جنوبی روند رو به رشد دارد و یکی از اقدامات موثر در این زمینه، مرمت بناها با مشارکت مالکان است.

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی بتازگی اعلام کرد که از محل اعتبارات مشارکتی ملی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ۱۵ بنای تاریخی شامل خانه و حسینیه در شهرهای قاین، بشرویه، خوسف، فردوس، بیرجند، درمیان، نهبندان و سرایان با مشارکت مالکان مرمت شد.

علی شریعتی‌منش افزود: اعتبار تخصیص یافته از اعتبارات ملی به مبلغ ۸۲۵ میلیون تومان بوده که از سوی مالکان نیز مشارکت در مرمت بناها صورت گرفته است.

به گفته وی روند افزایش مشارکت مالکان و تخصیص اعتبار ویژه از سوی وزارت میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی موجب احیای بناهای تاریخی و این اقدام ارزنده موجب اشتغال و نیز باعث جذب گردشگران به استان خراسان جنوبی شده است.

یکی از این بناهای تاریخی خانه کیهان در شهر مود است که در جبهه شمال غربی آن و در میان بافت قدیمی قرار گرفته و دارای عناصر معماری خانه‌های مسکونی ایرانی از قبیل سر در ورودی با تزئینات آجرکاری، هشتی، دالان ارتباطی به صحن خانه، صحن، ایوان در ضلع جنوب خانه و مطبخ، اطاق‌ها و فضاهای متعدد است.

خانه کیهان اواخر دوره قاجار بنا شد و به دلیل آب و هوای خاص منطقه (گرم و خشک) مالکان عموما طی فصول گرم و سرد محل سکونت خود را در بخش‌های شمالی و جنوبی بنا تغییر می‌دادند و زمستان سرد در ضلع شمالی خانه که از نور مستقیم و حرارت خورشید تغذیه می‌شده، سکنی گزیده و تابستان گرم در ضلع جنوبی خانه که در سایه قرار می‌گیرد، زندگی می‌کردند.

ضلع غربی بنا نیز به باغی که مربوط به مالک همین خانه بوده، راه داشته و دسترسی سریع و آسان به باغ را میسر کرده است.

ویژگی شاخص خانه کیهان را می‌توان وسعت زیاد به همراه باغ، هشتی زیبای ورودی، اتاق‌های فراخ، استفاده از قاب بندی‌های زیبا در اطراف پنجره و درهایی نام برد که رو به حیاط باز می‌شوند.

خانه کیهان خانه‌ای است ۲ ایوان که براساس شرایط محیطی و موقعیت محلی، شیبی به سمت شمال به جنوب دارد، ایوان شمالی مسدود شده که با تغییر کاربری و ساخت فضا ایجاد شده است.

اتاق انباری این ایوان، ایوان شمال شرقی بنا بوده و ایوان جنوب غربی نیز به دلیل نیاز، مبدل به فضای انباری و از آن به عنوان مطبخ استفاده شده است.

ایوان شمال غرب هم مسدود شده و اتاق‌سازی صورت گرفته که با توجه به این مساله، سه ایوان این بنا مسدود و برای فضاسازی از آن بهره‌برداری شده که اصالت بنا را تا اندازه‌ای مخدوش کرده است.

معمولا می‌توان وضعیت مالی مالک خانه را با توجه به تعداد چشمه‌ها، ارتفاع بادگیر و گچ‌بری دهانه‌ چشمه‌ها تشخیص داد. بادگیرها یکی از ملحقات خانه‌های مناطق گرمسیری‌اند که علاوه بر خنک کردن فضای منزل، هوای اتاق‌ها را تهویه می‌کنند.

همه این ویژگی‌های با ارزش معماری و جذابیت‌ها سبب شده تا این اماکن مورد توجه علاقه‌مندان به میراث فرهنگی و گردشگران باشد لذا حفظ و مرمت بناهای تاریخی رسالتی است که وزارت میراث فرهنگی با مشارکت مالکان و مردم آن را پیوسته دنبال می‌کند.

سرپرست میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی شهرستان سربیشه از آغاز فاز دوم مرمت خانه تاریخی کیهان شهر مود خبر داد و گفت: فاز دوم مرمت خانه تاریخی کیهان با اعتبار ۵۰۰ میلیون ریال و با همکاری شهرداری و شورای اسلامی این شهر آغاز می‌شود.

هادی حق‌پناه افزود: در این مرحله از مرمت، استحکام‌بخشی قسمتی از بنا، آجر فرش بام و گازکشی در دستور کار قرار گرفته است.

وی اظهار داشت: شهرداری و شورای اسلامی شهر مود برای جابه‌جایی نخاله‌های ساختمانی، حمل مصالح مورد نیاز پروژه و تامین برخی از اقلام ساختمانی قول همکاری داده‌اند.

سرپرست میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی شهرستان سربیشه گفت: فاز اول مرمت خانه تاریخی کیهان در سال ۱۳۹۸ انجام و حدود ۷۰ درصد این خانه به صورت کامل بازسازی شد.

وی بیان کرد: سال گذشته نیز با اقدام فرهنگی قابل توجه وارثین مرحوم کیهان این بنای با ارزش به اداره‌ کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی واگذار و مقرر شد با توجه به جایگاه برتر شهر مود در نساجی سنتی شرق کشور این خانه بعد از مرمت کامل به عنوان اولین خانه نساجی سنتی استان فعالیت خود را آغاز کند.

خانه تاریخی کیهان در بیست و چهارم مهر ۱۳۹۵ با شماره ۳۱۵۷۹ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

بیش از هزار و ۵۰۰ اثر تاریخی، فرهنگی و طبیعی در خراسان جنوبی شناسایی شده و تاکنون ۹۴۸ اثر از این استان در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است که قدمت آثار تاریخی از ۲۵ هزار سال پیش و مربوط به غار خونیک قاین تا دوره معاصر را در بر می‌گیرد.

منبع:ایرنا