از تاریخ کیش در زمان پیش از اسلام اطلاعات دقیقی در دست نیست. تنها منبع قابل اعتنا در این زمینه نوشته‌های نیارخوس دریاسالار یونانی است که در سال ۳۲۵ قبل از میلاد به فرمان اسکندر مامور شد سفری اکتشافی را در سواحل دریای عمان و خلیج فارس انجام دهد.

نوشته‌های نیارخوس دلالت برآن می‌کند که وی جزیره کیش یا اراراکتا را در قرن چهارم پیش ازمیلاد مورد بازدید قرار داده است.

مشخصاتی که وی ارایه می‌دهد با مشخصات جزیره کیش انطباق دارد. به طوریکه نیارخوس می‌نویسد در این جزیره بوستان‌ها و نخلستان‌های فراوانی وجود داشته است. در دوره هخامنشیان، کیش مرکز عمده صید مروارید بین‌النهرین و هندوستان بود و بازرگانان بزرگ دنیا به این جزیره رفت و آمد داشتند.

دوران عظمت و شکوفایی تاریخ کیش از قرن چهارم هجری، پس از وقوع زلزله در سیراف آغاز شد. پس از آن که بندر سیراف از رونق افتاد تورانشاه به کمک حکام محلی بنی‌قیصر در این جزیره بندرگاهی ایجاد کرد و به عمران و آبادانی آن همت گماشت و کیش را به مرکز عمده بازرگانی خلیج‌فارس تبدیل نمود.

در دوره اتابکان‌فارس اهمیت کیش به حدی بود که والی خلیج‌فارس در این جزیره سکونت داشت و برتمام جزایر خلیج‌فارس و دریای عمان حکومت می‌کرد. طبق نوشته های سیاحان و تاریخ نویسان، در این دوره درآمد کیش بابت عشریه کشتی‌های تجاری مبالغ بسیار قابل توجهی بوده است.

از شواهد و قراین چنین پیداست که در عصر غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان و مغول جزیره کیش در اوج شکوفایی و رونق و مرکز بازرگانی خلیج‌فارس بوده است. مورخینی نظیر قزوینی، فضل‌الله بن‌عبدالله شیرازی، ابن بطوطه و حمدالله مستوفی که در این دوره از کیش دیدن کرده‌اند همگی از عظمت، آبادانی و زیبایی کیش سخن گفته‌اند. بنابر نوشته‌های مورخین، نام کیش در دوره ایخانیان مغول پیوسته با اسامی ولایات معتبری چون بغداد، شیراز، بحرین و هندوستان آورده می‌شده و پیوسته پیشوند دولتخانه قبل از عنوان کیش ذکر می‌شده است. علاوه بر این، ویرانه‌های به جا مانده از شهر حریره در قسمت شمال جزیره نیز از عظمت جزیره کیش در آن دوران حکایت می‌کند.

اهمیت استراتژیک کشور ما به عنوان شاهراه ارتباطی شرق و غرب و نیز موقعیت ویژه کیش در خلیج‌فارس همواره مورد توجه کشورهای دیگر بوده است. تحولات اقتصادی اروپا در سده‌های پانزدهم و شانزدهم میلادی، اروپایی‌ها و از جمله پرتغالی‌ها را متوجه بازارهای مشرق زمین نمود. در اوایل قرن شانزدهم میلادی پرتغالی‌ها به منظور تسلط بر بازارهای تجاری هندوستان، عربستان و ایران و با هدف گسترش قلمرو مستعمراتی خویش کشتی‌های جنگی و بازرگانی خود را به اقیانوس هند گسیل داشتند.

در سال ۱۹۱۲ هجری برابر با ۱۵۰۶ میلادی آلفونس آلبوکرک دریاسالار مستعمره جوی پرتغالی با ناوگانی شامل ۱۴ ناو جنگی دریای عمان و خلیج‌فارس را درنوردید و پس از آن که مسقط و چند بندر دیگر را به آتش کشید در برابر شهر هرمزلنگه انداخت و از امیر هرمز و کیش خواست که خود را تسلیم و از شاه پرتغال اطاعت نماید. این درخواست پذیرفته نشد و پرتغالی‌ها هرمز و گمبرون را را تصرف کردند، سرنوشت کیش دگرگون شد و عصر انزوا و سکون آغاز گردید.

علت این امر  این بود که اهمیت استراتژیک جزیره هرمز به واسطه قرار داشتن بر دهانه خلیج‌فارس از نظر پرتغالی‌ها به مراتب بیشتر از جزایر داخل خلیج‌فارس و از جمله جزیره کیش بود و هرمز می‌توانست وظیفه دفاع در مقابل یورش و مهاجمین دیگر را به شایستگی انجام دهد.

پرتغالی‌ها تا دوره صفویه در کیش حضور داشتند و متاسفانه جز غارت و ویرانی اثر دیگری از خود بر جای نگذاشتند، تا این که بالاخره شاه عباس صفوی پس از فارغ شدن از جنگ عثمانی‌ها به آزاد ساختن بحرین، هرمز و کیش از تسلط بیگانگان همت گماشت.

با این همه هنگامی که در دهه سوم قرن هفدهم میلادی جزیره هرمز و دیگر جزایر و بنادر ایرانی خلیج فارس، به ایران بازگشت، نه تنها از اهمیت کیش بلکه حتی از اهمیت جزیره هرمز نیز کاسته شد و جای آن را موقعیت جغرافیایی واقتصادی قابل توجه بندر جدید التاسیس عباس گرفت. در این دوران کیش جزیره‌ای نیمه متروک و منزوی بود و حتی در دوره‌هایی به جایگاه دزدان دریایی خلیج‌فارس بدل شد.

کیش در دوران ناصرالدین شاه به عنوان تیول به قوام الملک شیرازی – یکی از ایل سالاران متنفذ فارس واگذار شد و او نیز آن را با مبلغ ۲۵۰۰۰ تومان به محمدرضا خان سطوت الممالک بستکی حاکم لنگه فروخت. جزیره کیش تا دوره پهلوی چندین بار خرید و فروش شد تا این که در سال ۱۳۴۰ خورشیدی دکتر منوچهر اقبال، این جزیره را به مبلغ ۹ میلیون ریال از ورثه محمدرضاخان سطوت الممالک بستکی خریداری کرد.

در سال ۱۳۴۹ جزیره کیش مورد بازدید هیات‌های کارشناسی ایران و آمریکا قرار گرفت و با توجه به موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی مناسب، به عنوان یک مرکز بین المللی توریستی –  تجاری مورد توجه قرار گرفت. به منظور جلب جهانگردان به این جزیره و تامین آسایش و رفاه آنان، در مهر ۱۳۵۱ سازمان عمران کیش به ثبت رسید. سازمان عمران کیش طرح منطقه توریستی جزیره کیش را با الگو قراردادن جزایر هاوایی و کرانه‌های جنوبی دریای مدینترانه، با هزینه زیادی آغاز کرد و تا پیش از انقلاب فاز اول آن را به همراه بخشی از فاز دوم به اجرا درآورد. با پیروزی انقلاب اسلامی روند فعالیت‌های سازمان عمران متوقف شد.

در اسفند ماه ۱۳۵۸ شورای انقلاب از حقوق و عوارض گمرگی در جزیره کیش عملا سرفصل جدیدی را در جهت شروع فعالیت‌های تجاری و رونق منطقه محروم جنوب کشور گشود. اما مشکلات سال‌های پس از انقلاب موجب شد که این لایحه قانونی تا سال‌ها به اجرا در نیاید. تا این که در تیر ۱۳۶۸ هیات وزیران در خصوص ورود و خروج کالا و نیز صادرات مجدد و تولید برای صادرات، جزیره کیش را  به عنوان منطقه کاملا آزاد تجاری – صنعتی ثبت و اعلام کرد و از این تاریخ به بعد فعالیت‌های اقتصادی مجددا در جزیره کیش شروع شد.

بالاخره در سال ۱۳۷۱ با تاسیس سازمان منطقه آزاد کیش این جزیره جانی تازه گرفت و دوران توسعه سریع کیش آغاز شد.

برای آنانی که در جست وجوی بقایایی از تاریخ کهنسال کشور ما هستند، برای دوستداران دریا، خشکی، طلوع و غروب، کیش حرفی برای گفتن دارد.

کیش در قرن‌های پنجم تا هفتم هجری در اوج آبادانی و رونق بوده است. علاوه بر شهادت مورخین و سیاحان ایرانی و عرب، وجود بقایای شهر تاریخی حریره گواه بر این است که کیش در دوره‌های ایلخانیان، تیموریان و اتابکان پارس، جزیره‌ای آباد، شهری زیبا و یکی از مراکز عمده تجاری منطقه بوده است.

منبع:همشهری

نام‌های دیگر آن در قدیم تنب گَپ، تنب مار و تل مار بوده است. این جزیره تقریباً گرد است و خاک شنی و خشک دارد.

در قسمت‌های جنوب غربی این جزیره و در نزدیکی سواحل آن، خانه‌های مسکونی از راه چندین خیابان و جاده به هم پیوسته‌اند.

مردم بومی این جزیره از صید ماهی و مروارید امرار معاش می‌کنند. مارهای سمی و کوچک در این جزیره به وفور وجود داد.

جزایر تنب بزرگ و کوچک، دو جزیره ایرانی در آب‌های نیمه شرقی و نیمه شمالی خلیج فارس هستند و در گذشته به «جزیره تنب»، «جزیره تنبو» و «نَبیو تنب» معروف بودند، ولی از نیمة دوم قرن چهاردهم، «تنب بزرگ» و «تنب کوچک» خوانده می‌شوند. تنب، واژه‌ای تنگستانی به معنای «تپه» است.

جزیره تنب بزرگ تقریباً گِرد و قطر آن در حدود 14 کیلومتر است. خاک جزیره شنی و خشک است. این جزیره تپه هایی دارد که بلندترین آنها در بخش شمالی واقع است. بخش جنوبی هموار، و مناسبترین لنگرگاه جزیره است. در این بخش گیاهان صحرایی می‌روید که به مصرف چرای دام‌های محلی می رسد.

آب آشامیدنی تنب بزرگ در گذشته از دو حلقه چاه آب نیمه شور در بخش جنوبی جزیره تأمین می‌شد که امروزه خشک شده‌اند و آب آشامیدنی از جزیرة قشم تأمین می‌شود.

این جزیره در فاصله ۱۵۶ کیلومتری (۹۷ مایلی) از شهر بندرعباس، مرکز استان هرمزگان، ۴۳٫۵ کیلومتری (۲۷ مایلی) از شمال شرقی جزیره ابوموسی قرار دارد و طول و عرض آن ۹/۳ در ۷۵/۳ کیلومتر و مساحت آن ۳/۱۰ کیلومتر مربع می‌باشد و مرتفع‌ترین نقطه جزیره تنب بزرگ ۵۳ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

منبع:همشهری

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ؛ سرسبزترین منطقه تهران با جاذبه‌های تفریحی متعدد در جایی قرار گرفته که این روزها به کل آن مجموعه، عباس آباد می‌گویند از بزرگترین پرچم ایران تا موزه خودروهای تاریخی در کنار بیشترین فضای سبز این مجموعه واقع شده است.

این محدوده از روستاهای بزرگ اطراف تهران بود که همسایه روستای قصر به شمار می‌آمد بنای این روستا را به میرزا عباس معروف به حاج میرزا آغاسی صدراعظم معروف محمد شاه قاجار منصوب می‌کنند حاج میرزا آغاسی با احداث قنات و مشجر کردن عباس آباد آنجا را به مرکز خوشگذرانی سواران ماکویی که در واقع محافظان او بودند مبدل کرد ولی هم زمان با صدارت امیر کبیر بساط عیاشی از عباس آباد جمع و آنجا را به محیطی پاکیزه تبدیل شد.

اکنون در منطقه عباس آباد رستوران‌ها، بوستان و دریاچه‌های تفریحی متعددی جانمایی شده تا بتواند به عنوان یکی از مناطق گردشگری تهران بزرگ به حساب بیاید.

بزرگترین پرچم ایران

بزرگترین پرچم ایران در این محدوده قرار گرفته است پرچمی که در بالاترین نقطه از برجی به ارتفاع ۱۵۰ متر قرار گرفته و مساحت آن بیش از هزار متر مربع است برای همین هم این پرچم را از هر جای تهران می‌توان دید. این پرچم در زاویه‌ای قرار گرفته که گویی مجسمه سیاووش آن را با دست نشان می‌دهد.

همان مجسمه سیاووش اثر عباس افتخاری عضو هیأت علمی دانشگاه هنر تهران که سوار بر اسب بوده و بعد از میدان اصلی بوستان آب و آتش و تقریباً روی به روی آمفی تئاتر قرار گرفته و با فلز ساخته شده و نقش و نگارهایی روی اسب و بدنه سیاووش حکاکی شده است.

سیاوش نشسته بر اسب

روی کتیبه این مجسمه درباره سیاووش به عنوان نماد پاکدامنی و صداقت از اسطوره‌های شاهنامه یاد شده و توضیحاتی درباره آن نوشته‌اند این مجسمه با ارتفاع چهار متر از ۵۳ درصد مس و ۱۵ درصد قلع و سه درصد سرب و ۳۰ درصد روی با وزن هزار و ۵۰۰ کیلوگرم ساخته شده است. ریخته گران این اثر استاد حمید شانس و بدن اسب ریخته شده به روش قالب‌گیری ماسه‌ای توسط استاد یوبرت کورگیز سنگر در سالهای ۹۱ تا ۹۲ انجام شده است.

سنگ نماز خارجی

در همان محدوده سنگ نمازی واقع شده که قرار بود به عنوان نمازخانه از آن استفاده شود اما با وجود سنگ‌های گران قیمتی که گفته شده بود از خارج کشور به ایران آورده شده، هنوز بلااستفاده مانده مانند ساعت بزرگی که زمانی کار می‌کرد و از بزرگراه نیز دیده می‌شد اما اکنون مدتهاست خوابیده است.

پل طبیعت؛ بزرگترین درخت فولادی

مجموعه تفریحی عباس آباد همان منطقه‌ای است که در آن پل طبیعت نیز قرار گرفته است و گردشگران داخلی و خارجی تصاویر زیبا از تهران را در همین مکان ثبت می‌کردند. پلی که آوازه طراحی آن به خارج از کشور نیز رسیده و تهران را زیباتر کرده است چه در روشنایی روز که می‌توان بزرگراه سرسبز را از بالای آن مشاهده کرد چه در شب که با نورپردازی‌هایش جلوه‌ای دیگر به این بخش از تهران داده است.

پل طبیعت با بیش از سیصد متر طول و چهل متر ارتفاع در سه طبقه، بزرگترین پل پیاده‌روی ایران است که شاید بتوان آن را بزرگترین درخت فولادی کشور با بیش از بیست هزار تن فولاد دانست و در طول چهار سال زمان ساخت آن هیچ درختی برای قرار گرفتن این پل قطع نشد.

حرارت آتش در خنکای آب

یک سمت از پل طبیعت، پارک جنگلی پر پیچ و خم طالقانی قرار دارد و سمت دیگر آن، بوستان حضرت ابراهیم (ع) یا همان پارک آب و آتش مشهور قرار دارد. حرارت آتش و خنکی آب با الهام از داستان حضرت ابراهیم جاذبه‌ای گردشگری در پایتخت بوجود آورده است. این پارک یک از بزرگترین پارک‌های تهران است که اول به نام حضرت ابراهیم نامگذاری شد و مردم آن را با آب و آتش می‌شناختند. دلیل آن هم وجود فواره‌های بزرگ آبی بود که از دل زمین بیرون می‌آمد و مشعل‌های آتش بزرگی که در نزدیکی آن روشن می‌شد یک فضای پرحرارت اما خنک..

چهار برج ده متری در ضلع شرقی بوستان ساخته شده‌اند و هر نیم ساعت یک باره شعله‌های آتش به آسمان می‌رفت. اما از آنجا که روشن شدن این آتش برای مدیریت این مجموعه هزینه بر بود، دیگر آتشی از این برج‌ها شعله‌ور نشد و گلستان شدن آتش نمرود بر حضرت ابراهیم روی همان تصاویر فلزی برج‌ها باقی ماند. تصاویر دیگر فلزی این برج‌ها درباره شکستن بت‌ها به دست این پیامبر الهی، گلستان شدن آتش نمرودیان، نزول فرشته‌های وحی، به قربانگاه بردن فرزندش اسماعیل و ساخت خانه کعبه به امر خداوند است. درست رو به روی فواره‌های آب و برج‌های آتش سالن آمفی تئاتر چهارصد نفره روبازی هم وجود دارد که تا قبل از کرونا جشن‌ها و مراسم مختلفی در آنجا برپا می‌شد.

رستوران با تم‌های مختلف

در تمام بخش‌های مختلف منطقه عباس آباد به خصوص در محدوده پارک آب و آتش رستوران‌ها و کافه‌های متنوعی قرار گرفته‌اند که هر یک از آنها قرار بود سلیقه مخاطبان را تأمین کند اما آنقدر این رستوران‌ها بی نظم جانمایی شده‌اند که این بخش از فضای تفریحی و گردشگری عباس آباد را بهم ریخته‌اند مگر چند کافه و رستورانی که در جای درست واقع شده‌اند به عنوان مثال یکی از این رستوران‌ها با تم قایق طراحی شده اما آنقدر بی سلیقگی در این بخش وجود دارد که نمی‌توان درکی از این تم به کار رفته داشت به جز این کیفیت غذاها و قیمت گزاف آن نیز باب میل خیلی از افراد نیست.

بسیاری از خانواده‌های ایرانی و تهرانی کنار مبلمان‌های طراحی شده این مجموعه و آلاچیق‌های آن وسایل غذا و پیک نیک خود را می‌آورند تا کمتر از این رستوران‌ها استفاده کنند.

اگر قصد دارید روزی به‌یادماندنی را در پارک آب‌وآتش و بوستان حضرت ابراهیم بگذرانید، می‌توانید خود را با خط شماره یک متروی شهری به ایستگاه شهید حقانی برسانید و ازآنجا به ورودی شمالی پارک بروید. با خودروی شخصی نیز می‌توان در مسیر غرب به شرق بزرگراه شهید حقانی، بعد از چهارراه جهان کودک وارد خیابان دیدار و پارکینگ عمومی بوستان حضرت ابراهیم شد. بوستان حضرت ابراهیم بوستانی مفهومی است که آغازگر مسیر گردشگری تپه‌های عباس‌آباد هست و بازدیدکنندگان ازآنجا می‌توانند راهی دیگر بوستان‌ها شوند تا حلقه باغ‌های مفهومی مجموعه گردشگری عباس‌آباد تکمیل شود.

جنگلی وسط پایتخت

از اینجا با عبور از پل طبیعت می‌توان به پارک طالقانی که شبیه به جنگلی در مرکز تهران است رفت و از آلاچیق‌های آن برای یک پیک نیک نیم روزه استفاده کرد.

وقتی کوه و جنگل و خیابان کنار هم قرار می‌گیرد هر گردشگری دلش می‌خواهد از اینجا تصاویر زیبایی را ثبت کند به همین دلیل است که یکی از مهمترین مناطق گردشگری تهران بزرگ این مجموعه شده است چون تصاویر متعدد زیبایی نیز در این محدوده در فضای مجازی منتشر شده است اما این محدوده تنها به وجود چند پارک آب و آتش و سازه‌های فلزی ختم نمی‌شود.

بوستانی برای جشن‌های نوروز

دریاچه هنر بخشی از مجموعه عباس آباد است دریاچه ای که دور تا دور آن را آلاچیق‌ها برای پذیرایی و خلوت گردشگران پوشش داده‌اند.

از این آلاچیق‌ها می‌توان در بوستان نوروز هم دید بوستانی که قرار بود در هنگام جشن‌های جهانی نوروز مراسم داشته باشد درست مانند سکوهای معروفی که هر کشوری برای گرفتن جشن نوروز خود ایجاد کرده تا برنامه‌های بین المللی داشته باشد.

باغ و دریاچه هنر

دریاچه هنر هشتمین دریاچه مصنوعی تهران است که در دل اراضی عباس آباد قرار گرفته. این دریاچه با ۲۵ هزار مترمربع مساحت دو دریاچه شمالی و جنوبی دارد با یک سکوی مرکزی که قرار بود نمایش و مراسم هنری روی آن اجرا شود.

باغ هنر هم در کنار آن قرار دارد این باغ خانه شعر و ادبیات و خانه نقش و هنرهای تجسمی را نیز در دل خود جای داده است. خانه شعر و ادبیات همان خانه‌ای است که اهالی فرهنگ و هنر در آن جمع می‌شوند تا برنامه‌های فرهنگی داشته باشند و یا کتابخانه مرحوم نادر ابراهیمی نویسنده، مترجم و ترانه سرا نیز در آنجا واقع شده است.

موزه‌ای برای یک نویسنده

دی ماه سال ۹۸ بود که بخشی از این خانه به موزه و کتابخانه نادر ابراهیمی اختصاص یافت و کتاب‌های اهدایی همسر او زینت بخش این خانه شد و حالا همه علاقه مندان می‌توانند از کتاب‌های آن استفاده کنند با دست خط نادر و آثار و نوشته‌های به جا مانده از آن آشنا شوند و یا بخشی از اتاق کار او را که اینجا با وسایل شخصی‌اش بازسازی شده ببینند.

دیدن در و دیوارهای خانه شعر و ادبیات هم خالی از لطف نیست با اینکه یک بنای ساده است اما هنرهای به کار رفته در آن جالب توجه است از جمله منبت کاری درها و یا تزئینات روی سقف آن.

خودروهای تاریخی پارک شده برای سرو غذا

موزه دیگری که در محدوده عباس آباد وجود دارد مربوط به خودروهای تاریخی است که مجموعه داری به نام امینی ۲۵ خودرو و موتور قدیمی را پشت باغ کتاب پارک کرده و به آنها تم غذاخوری داده است یعنی برخی از این خودروها که قابلیت سرو غذا دارند را تغییر کاربری داده تا بازدیدکنندگان بتوانند غذاها و نوشیدنی‌های ایرانی را در اینجا امتحان کنند. البته در این روزهای شیوع ویروس کرونا ساعت غذا خوری ها از ۱۸ تا ۲۴ است.

دیدن خودروهای کمپر آمریکایی که حالا به تهیه غذا مشغول شده‌اند در کنار فضای باز مجموعه‌های تفریحی عباس آباد هم دیدن ی است به خصوص اینکه کنار هر خودرو توضیحاتی درباره آن وسیله نقلیه نیز داده شده است به عنوان مثال خودرویی سبز رنگ در این محدوده پارک شده که طبق توضیحات مربوط به آن تنها خودروی مدل سیتی کار است که قبل از انقلاب از آمریکا به ایران آورده شده این خودرو اولین خودروی تمام برقی در جهان است که به صورت محدود تولید شده بود و به ایران هم پیشنهاد شد که در تولید آن مشارکت کند.

موزه بزرگ انقلاب با خودروهای نظامی

موزه دیگری که نزدیک به همان مجموعه است موزه انقلاب و دفاع مقدس است که خود آن مجموعه هم وسعت زیادی دارد و دیدن آن موزه و خودروهای نظامی پارک شده در محوطه اش زمان زیادی می‌خواهد مانند کتابخانه ملی ایران و یا باغ کتاب.

لدفانس تهران!

اما در همین مجموعه عباس آباد محدوده‌ای شبیه به محله لدفانس پاریس وجود دارد محدوده‌ای که دور تا دور آن ساختمان‌های اداری قرار گرفته و باغ مشاهیر با سردیس شاعران و عرفا به مسیری برای پیاده روی تبدیل شده است به خصوص آنکه طاق مشاهیر نیز شبی به طاق پیروزی البته در ابعاد کوچک‌تر واقع شده و این محدوده را برای پیاده روی مناسب کرده است.

آبشار سنگی بی آب و تپه غیر قابل بازدید

بخشی از مجموعه عباس آباد که هنوز تکمیل نشده باغ راهی است که برای فروش گل و گیاه تعبیه شده بود در کنار آبشار سنگی که گاهی اوقات آبی از آن جریان داشت اما منطقه کلی از منطقه عباس آباد را تنها از تپه‌ای می‌توان مشاهده کرد که باید از راه پر پیچ و خمی گذر کرد تا به بالای تپه رسید اما دیدن آن به دلیل اینکه هنوز زیرساختی برایش ایجاد نشده، برای عموم مردم امکان پذیر نیست وگرنه می‌شد همه مجموعه را در یک نما دید.

گنبدی برای نمایش کهکشان

در این محدوده در کنار پل ابریشم گنبد مینایی خودنمایی می‌کند که از محله‌های مختلفی می‌توان آن را مشاهده کرد. گنبد آبی رنگی که برای آشنایی مردم با اجرام و کهکشان طراحی شد. گاهی در سالن سینمای این گنبد فیلم‌های سه بعدی نیز پخش می‌شود ورودی این مجموعه ۲۵ هزار تومان است. ایده ساخت این گنبد به سال ۸۶ برمی‌گردد. در این گنبد آبی رنگ جای نشستن برای ۱۵۰ نفر حتی معلولان است و هر کسی حدود یک ساعت می‌تواند اینجا سرگرم باشد.