خبرگزاری مهر_ گروه جامعه؛ فعالان صنعت گردشگری، صنایع دستی و حوزه میراث فرهنگی در نشست مجازی، اولویت‌ها و چالش‌هایی که وزیر جدید وزارت میراث فرهنگی با آن رو به رو خواهد شد، مورد بررسی قرار دادند. در بخش اول این نشست کارشناسان بیان کردند این دوره نباید اتفاق دوره‌های قبل تکرار شود چون تلقی می‌کنند گردشگری تخصصی ندارد و هر کسی می‌تواند در مسند آن بنشیند. باید روشن باشد که وظایف این وزارت کاملاً تخصصی است. اولویت، وضعیت اقتصادی و معیشت مردم است و ثابت شده که گردشگری می‌تواند در زمان کوتاهی کمک عمده‌ای به رونق اقتصاد کند. پس در شرایط بین‌المللی نیاز است ارتباطات بین‌المللی را گسترش دهیم.

در بخش دوم این نشست؛ تعامل با ارگان‌های دیگر، همکاری با نمایندگان مجلس در نوشتن برنامه هفتم توسعه، بودجه کم وزارت، رونق گردشگری در پساکرونا از جمله اولویت‌ها و چالش‌های وزیر جدید میراث فرهنگی در دولت سیزدهم عنوان شد.

سجاد شالیکار از فعالان گردشگری در این نشست مجازی بیان کرد: با صنعت گردشگری در چند دهه اخیر به صورت تفننی برخورد شده است. مهم نیست چه کسی وزیر می‌شود مهم این است که جایگاه خودمان را بشناسیم و برای آینده برنامه‌ریزی کنیم اولویت اول فرهنگی و اولویت دوم اقتصادی است که هر دو در تعاملات فرهنگی و اقتصادی دنیا بسیار مهم به شمار می‌آید اما در ایران چنین اتفاقی نیفتاده است. باید بدانیم چرا درجه چندم و تفننی هستیم. من قبول ندارم که حتماً باید وزیر میراث فرهنگی با نفوذ باشد ما در سال ۹۴ تا ۹۷ اتفاق مثبتی در حوزه سیاست کلی ایران داشتیم و مقداری گردشگری تکان خورد. آیا ظرفیت استفاده از آن را داشتیم؟

وزیر آینده باید چالش‌ها را بشناسد و به سمت حل آن برود

وی گفت: اگر امروز فرد با نفوذی حضور پیدا کند و مشکل برجام نیز حل شود، چالش ما ظرفیت خواهد بود. از این نمی‌توان فرار کرد. وزیر آینده باید این چالش‌ها را بشناسد و به سمت حل آن برود. تشکل‌ها باید ساماندهی شوند. در نشست قبلی افرادی در همین فضای مجازی آمده و صحبت کردند. این افراد ۲۰ سال است که مسئول صنفی هستند و در کنار وزیر می نشسته‌اند. امروز در شورای سیاست گذاری بخش دولتی و خصوصی در کنار وزیر هستند آنها هم گلایه می‌کنند که چرا وزیر حرف ما را گوش نمی‌کند. ما اگر گلایه کنیم به این دلیل است که وزیر را نمی‌بینیم شما چرا؟ اگر کسی ۲۰ سال رئیس تشکلی بوده که نمی‌تواند از وضعیت فعلی گلایه کند. اگر تا به حال در مسیر توسعه نبوده‌ایم باید یک سوزن به خودمان بزنیم.

تعامل فعالان میراث فرهنگی با نمایندگان برای نوشتن برنامه هفتم

در ادامه نوروز رجبی از جامعه باستان شناسی کشور بیان کرد: ما به عنوان تشکل‌های سه حوزه وزارت هرگز ننشسته‌ایم تکلیف را با خودمان مشخص کنیم. باید وزیر میراث فرهنگی جایگاه هر یک از این حوزه‌ها را تبیین کند. وزیر باید مدیران پاکدست و چابک به این وزارت بیاورد. نماینده مجلسی به من می‌گفت در حال نوشتن برنامه هفتم توسعه هستیم اما در حوزه میراث فرهنگی و باستان شناسی نتوانسته کسی را پیدا کنند.

وی گفت: اگر وزیر فهم فرهنگی داشته باشد می‌تواند تعاملی را بین ارگان‌های دیگر برقرار کند و فضا برای فعالیت تشکل‌ها آماده شود. ما از تلاش دست برنمی دارد. جامعه باستان شناسی درباره تخریب آثار بارها بیانیه داده است. جامعه مرمت گران و باستان شناسان کجا هستند؟ فراکسیون مجلس که در ارتباط با میراث فرهنگی است نمی‌داند دانشگاه‌ها دپارتمان‌های باستان شناسی دارند تا برای برنامه هفتم به آن مراجعه شود. اینها دشواری کار ما را می‌رساند. بازهم تاکید می‌کنم که وزیر باید فرهنگ را بفهمد.

این دولت هم انتخابی از بخش خصوصی ندارد

در ادامه این نشست، علی اکبر عبدالملکی رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی بیان کرد: قطعاً این دولت هم مانند دولت‌های گذشته انتخابی از بخش خصوصی ندارد چون اطرافیانی هستند که چاپلوسی‌های زیادی انجام می‌دهند و او را در مضیقه قرار می‌دهد مگر اینکه همه آنها کنار بروند. ما دور گذشته برای بخش خصوصی یک گزینه معرفی کردیم اما به نتیجه نرسید. ۲۵ دستگاه با گردشگری در ارتباط هستند وزیر هم نمی‌داند با کدام دستگاه همکاری کند. باید هر آنچه که وزیر گردشگری می‌گوید حرف آخر باشد. ما اقتصاد را فدای سیاست کرده‌ایم. سازمان وزارتخانه شد اما هیچ اتفاقی برایش نیفتاد. وزارت میراث فرهنگی کمترین بودجه را در اختیار دارد.

سعید امیریان از کارشناسان با سابقه گردشگری نیز گفت: اولین چالش وزیر جدید عبور از کروناست و باید بتواند فعالان این بخش را به قبل برگرداند و به فکر توسعه گردشگری در پساکرونا باشد. موزه‌ها بیش از یک سال است که یا خالی هستند یا بازدیدکننده ندارند. صنایع دستی ما مشتری نداشته و با رکود زیادی مواجه است.

رونق گردشگری اولویت وزیر باشد

ابراهیم پورفرج رئیس جامعه تورگردانان کشور در ادامه بیان کرد: اولویت اول وزیر باید رونق گردشگری باشد و از دو بخش میراث فرهنگی و صنایع دستی در این زمینه بهره گیرد. گردشگری را نباید وارد سیاست کند. ما الان فرهنگ را تبدیل به اقتصاد کرده‌ایم نباید وارد سیاست شود. اگر صلح و آرامش وجود نداشته باشد مقصد سفر به ایران به سمت کشورهای دیگر سوق پیدا می‌کند. ستاد کرونا چه زمانی می‌خواهد ویزا بدهد؟ گردشگران می‌خواهند به ایران بیایند ما هنوز نمی‌دانیم به آنها چه تاریخی اعلام کنیم.

محسن حاجی سعید رئیس کانون انجمن‌های صنفی راهنمایان گردشگری کشور گفت: در دولت آقای خاتمی وقتی این سازمان شکل گرفت شاهد سیاسی شدن سازمان بودیم. هر چند در پی این سیاسی شدن توجهاتی نیز به گردشگری شد. ما از آقای مونسان در جلسه اول خواستیم با مقام معظم رهبری دیداری داشته باشیم و پیگیری هم کردیم اما نشد.

علی صدرنیا نیز از جامعه راهنمایان گردشگری در ادامه گفت: وزیری که انتخاب می‌شود باید کسی باشد که دیگران او را همراهی کنند در صورتی که الان می‌بینم این طوری نیست. هیچ وقت از مشاوران و کارشناسان واقعی استفاده نشده ممکن است رؤسای تشکل‌ها نظری داده باشند اما توجهی به آن نشده است. هر کسی آمد دوستان خودش را آورد. می‌دانیم دولت بعد انقلابی است اما وزیر گردشگری باید اهل تعامل باشد.

نظام صنفی که در آن ذی‌نفعان بخش خصوصی در حوزه سه‌گانه فعال هستند، نظام منسجم و متنفذی نیستحجت الله مرادخانی نیز از کارشناسان صنایع دستی بیان کرد: نظام صنفی که در آن ذی‌نفعان بخش خصوصی در حوزه سه‌گانه فعال هستند، نظام منسجم و متنفذی نیست البته تشکل‌های بهتری در گردشگری وجود دارد. اما در صنایع دستی و میراث فرهنگی این نظام‌های صنفی قدرتمند نیستند تا فرصت چانه زنی مهیا کرده باشند. شاید نبود این نظام‌های صنفی عمداً یا سهواً بوده باشد چون آنها می‌توانند به منتقد باشند و مطالبه گری کنند.

مدیریت دانش نداریم

وی با بیان اینکه ما در این سه حوزه مدیریت دانش نداریم گفت: اگر نهادهای نظارتی بخواهند درباره مثلاً پایگاه‌های ملی میراث فرهنگی اطلاعات موثقی به دست بیاورند، نمی‌توانند چون مرجع آنها همان‌هایی است که از سوی مدیران دولتی داده می‌شود و این اطلاعات در تأیید مدیریت خودشان بوده است. چند بار پرتال گردشگری ایران توسط رؤسای سازمان افتتاح شد؟ این سایت می‌بایست ویترین گردشگری ایران باشد اما پر از اشکال بود. در صنایع دستی نیز هیچ مرجع اطلاعاتی ندایم. در حوزه میراث فرهنگی نیز شاید جامع‌ترین مرجع، ویکیپدیا باشد!

در این نشست مجازی، از کمال اکبری رئیس ستاد اقتصاددانان و صنعتگران نیز خواسته شد تا درباره فعالیت‌های این ستاد برای بررسی وزیر پیشنهادی به رئیس جمهور منتخب و احصای اولویت‌ها و برنامه‌های وزیر جدید صحبت کند ستادی که در همین روزها اعلام شد به دستور رئیس جمهور منتخب، منحل شده است. او در این باره گفت: سعی شد نکات مهم جمع آوری و به دولت جدید پیشنهاد شود. یکی از همین موضوعات مربوط به حوزه میراث فرهنگی و گردشگری بود که ذیل ستاد، کارگروه‌هایی شکل گرفت. جمع بندی این موارد به رئیس جمهور منتخب ارائه شده است. مهمترین نکته رئیس جمهور منتخب نیز در حوزه اشتغال‌زایی است. در این باره گردشگری می‌تواند کمک کند. هیچکدام از کارگروه‌ها در ذیل این ستاد اصراری بر تحقق موارد احصا شده نداشته‌اند چون نقش آنها تنها مشورتی بوده است.

منبع:خبرگزاری مهر

خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ نشست مجازی فعالان صنعت گردشگری، صنایع دستی و میراث فرهنگی پیرامون چالش‌ها و اولویت‌هایی که وزیر جدید وزارت میراث فرهنگی با آن رو به رو می‌شود، برگزار شد. در نشست قبلی که درباره ویژگی‌های وزیر اصلح بود، اطلاع داده شد بخش خصوصی قرار است نشستی برگزار کرده و افرادی را به عنوان گزینه‌های پیشنهادی بخش خصوصی به اطلاع رئیس منتخب جمهور برساند. از طرفی روند انتخاب وزیر هر وزارت به این صورت خواهد بود که کار گروه‌هایی با موضوعات مختلف از جمله فرهنگی اجتماعی، اقتصادی و… تشکیل شده که هر کارگروه هفت نفر را بررسی و در نهایت سه نفر را به ریاست جمهوری برای انتخاب وزیر اصلح معرفی می‌کند. بنابراین گزینه‌های پیشنهادی بخش خصوصی مشخص نیست اصلاً مورد بررسی قرار بگیرد یا نه.

گسست میان معاونت‌های وزارت

از سوی دیگر رئیس جمهور منتخب از تمامی ستادهایی که در زمان انتخابات فعالیت کرده و همچنان به فعالیت‌هایشان ادامه می‌دادند خواسته تا این فعالیت‌ها را متوقف کنند. بنابراین ستاد صنعتگران و اقتصاددانانی که زیر نظر آن کارگروه گردشگری نیز تشکیل شده بود، منحل شد.

آنچه که مغفول مانده این است که وزیر میراث فرهنگی فارغ از اینکه چه کسی باشد، اصلاً چه چالش‌هایی را در پیش رو خواهد داشت و باید چه برنامه‌هایی را در اولویت قرار دهداین اقدام در جهت جلوگیری از سهم خواهی‌های احتمالی از دولت سیزدهم انجام شده است. حالا نه تنها برخی افراد باقی مانده از آن ستاد بلکه فعالان بخش خصوصی و کارشناسان دیگر نیز هر کدام در حال رایزنی، سهم خواهی یا معرفی کاندیدای خود هستند برخی نیز کارزارها و نظرسنجی‌هایی برای مطرح کردن نام خودشان به راه انداخته‌اند. آنچه که مغفول مانده این است که وزیر میراث فرهنگی فارغ از اینکه چه کسی باشد، اصلاً چه چالش‌هایی را در پیش رو خواهد داشت و باید چه برنامه‌هایی را در اولویت قرار دهد.

فعالان گردشگری به این سوال پاسخ دادند. در این نشست که در فضای مجازی برگزار شد، رضا دبیری نژاد کارشناس موزه و پژوهشگر گفت: در ۱۸ سال اخیر وقتی نگاه می‌کنیم مهمترین رنج وزارت میراث فرهنگی، به لحاظ ساختاری و رویکرد عدم ثبات است. یعنی بعد از ادغام اول ادغام دوم رخ داد و سازمان وقت به حیاط خلوت دولت تبدیل شد. پس از آن تغییرات مداوم که گاهی به یک سال هم نمی‌کشید انجام می‌شد. بنابراین این وزارت در مقابل سازمان‌های دیگر بیشتر دچار حاشیه شده است.

وزارت تهی از کارشناس

وی گفت: مهمترین نیاز امروز انتخاب وزیر این است که آن فرد بتواند گفتمان و ادغام این سه گانه را شکل دهد و از این شکل منفصل سه گانه، آنها را خارج کند. وزارت در شرایط فعلی با این تغییر مدام و عدم ادغام، چالش‌هایی دارد که خود به خود به وزیر بعدی می‌رسد. اولین فارغ‌التحصیلان دانشکده میراث فرهنگی که جذب سازمان شده بودند، بازنشست خواهند شد و این سازمان از وجود این افراد کارشناس خالی می‌شود. این در حالی است که وزارت به دلیل عدم استخدام کارشناسان، نتوانسته جایگزین داشته باشد. بنابراین انفصال نسلی اتفاق می‌افتد. از طرف دیگر آن سه گانه که سه نسبت مختلفی هم با یکدیگر دارند، نتوانسته‌اند کمک حال هم باشند. حتی با وجود اینکه در میراث فرهنگی شعارهایی برای استفاده از ظرفیت بخش خصوصی داده شده است اما همچنان می‌بینیم که نگاه حاکمیتی وجود دارد حتی در زمینه صنایع دستی نیز نتوانسته حمایت لازم را انجام دهد.

عدم توجه به ظرفیت‌های قانونی و حقوقی

حجت الله مرادخانی از پژوهشگران و فعالان صنایع دستی نیز در این نشست بیان کرد: آقای دبیری نژاد بخشی از صحبت‌های من را توضیح داد. آن هم بحث عبور از مدیریت جزیره‌ای بین سه حوزه وزارت است که هر سه عنوان تحت یک مجموعه فعالیت می‌کنند اما برنامه‌ها و رویدادها و اتفاقات آن و حتی اعتباراتشان به صورت جزیره‌ای مدیریت می‌شود و امکان هم افزایی بین بخشی را کاملاً سلب کرده و حتی رقابت ناخوشایند در میان بخش خصوصی، فعالان و داخل وزارت ایجاد کرده است. امیدوارم در مدیریت جدید وزارت میراث فرهنگی، مقداری مباحث مبنایی حوزه صنایع دستی را در اولویت قرار دهند. بخشی از آن ظرفیت‌های حقوقی و قانونی هست چون مورد نظر معاونت صنایع دستی و وزارت قرار نگرفته در حال خاک خوردن است. مانند قانون حمایت از استادکاران و هنرمندان صنایع دستی که در سال ۹۶ ابلاغ شد و به رغم اینکه قرار بود ۶ ماهه آئین نامه اجرایی آن نوشته شود اما معاونت صنایع دستی سه سال و ۲۲ روز معطل کرد تا نهایتاً این آئین نامه در ۲۴ اسفند ۹۹ به تصویب رسید. این قضیه در نگاه کلان مشخص می‌کند که برای وزارت میراث فرهنگی حوزه صنایع دستی اهمیتی ندارد.

بنابراین تضعیف صنایع دستی فرصت‌هایی را از گردشگری و میراث فرهنگی می‌گیرد در صورتی که تقویت این صنعت می‌تواند موجب شکوفایی گردشگری و میراث فرهنگی شوداین پژوهشگر گفت: در پروژه‌های اقتصاد مقاومتی نیز مشاهده کردیم که گردشگری و صنایع دستی هیچ سهمی نداشتند. اینها فرصت‌های ملی بود که تنها با لابی می‌شد کسب کرد. حتی سند ملی توسعه فن‌آوری‌های نرم و هویت ساز توسط رئیس جمهور ابلاغ شد و دیدیم که در میان محصولات فرهنگی یاد شده، از محصولات صنایع دستی خبری نیست در حالی که سهم بسزایی از محصولات فرهنگی به صنایع دستی اختصاص دارد.

بنابراین تضعیف صنایع دستی فرصت‌هایی را از گردشگری و میراث فرهنگی می‌گیرد در صورتی که تقویت این صنعت می‌تواند موجب شکوفایی گردشگری و میراث فرهنگی شود. آنچه از صنایع دستی در سال‌های اخیر شنیده‌ایم تنها محدود به آمارهایی بود که نمی‌شود سند آنها را پیدا کرد.

نباید اتفاق دوره‌های قبل تکرار شود

محمد حسین ایمانی خوشخو استاد دانشگاه و رئیس سابق دانشگاه علم و فرهنگ هم در این نشست مجازی گفت: ما در هیچ دوره‌ای چنین هم اندیشی هایی نداشتیم و یک‌باره فردی در مسند میراث فرهنگی می‌نشست اما امروز می‌بینیم که گفتگو می‌شود. چون در این دوره اهمیت چنین وزارت خانه‌ای بیش از گذشته است. یکی به این دلیل که اولویت، وضعیت اقتصادی و معیشت مردم است و ثابت شده که گردشگری می‌تواند در زمان کوتاهی کمک عمده‌ای به رونق اقتصاد کند. پس در شرایط بین‌المللی نیاز است ارتباطات بین‌المللی را گسترش دهیم. بخشی از آن از طریق دیپلماسی عمومی انجام می‌شود. گردشگری به نحو احسنت می‌تواند ارتباطات دیپلماسی عمومی را با مردم دنیا برقرار کند. دغدغه‌ها زیاد است.

اگر توانستید برای وزارت بهداشت مهندس را بگذرید ما هم می‌پذیریم در گردشگری هر کسی مدیریت کند

کسی که این وزارت را تحویل می‌گیرد، صنعت بیماری را به دست می‌آورد چون اتفاقات و بی تدبیری‌ها ضربه بدی به این صنعت زده است ولی این کار مشکل یک راه دارد آن هم تکیه بر بخش خصوصی با تجربه و با استعداد است. در این دوره نباید اتفاق دوره‌های قبل تکرار شود چون تلقی می‌کنند گردشگری تخصصی ندارد و هر کسی می‌تواند در مسند آن بنشیند. باید روشن باشد که وظایف این وزارت کاملاً تخصصی است. اگر توانستید برای وزارت بهداشت مهندس را بگذرید ما هم می‌پذیریم در گردشگری هر کسی مدیریت کند. این نگاه اصلاً پذیرفته نیست.

حاضریم به وزارت صنایع برگردیم

حسین بختیاری رئیس مجمع هنرمندان صنایع دستی کشور نیز گفت: وزیر میراث فرهنگی نباید کسی باشد که خودش با تشکیل وزارت مخالف بوده اما امروز در آن مسند می‌نشیند و همانطور که آقای مرادخانی گفت سه سال یک قانون را معطل نگه می‌دارد. وزیر باید معضلات را شناسایی و برای ارتقای وضع موجود تدبیر کند.

وی گفت: اگر حوزه‌های سه گانه این وزارت، با تدبیر و تعهد و تخصص لازم همراه نباشد از همین ابتدا از سوی جامعه صنایع دستی و تشکل‌های مربوطه اعلام می‌کنیم آماده‌ایم از این وزارت خارج شده و به وزارت صنایع برگردیم تا در آن ساختار مناسبی که از چند سال قبل در آنجا وجود داشته به مسیر خود برای ارتقای صنایع دستی کشور ادامه دهیم.

رابطه انتصاب رئیس قوه قضائیه با گردشگری

محسن حاجی سعید رئیس کانون انجمن‌های صنفی راهنمایان گردشگری نیز در این نشست بیان کرد: در بسیاری از فضاها می بی نم که هنگام نگرش به عملکرد دولت‌ها بی انصافی می‌شود در همه دوره‌ها همینطور بوده است بدون اینکه نگاهی به فعالیت‌های اثربخش داشته باشیم. هر چند هر کسی که بیاید امکان نقد فعالیت‌هایش وجود دارد و ما متأسفانه افرادی را در ریاست سازمان دیده‌ایم افرادی بودند که بدون هیچ پشتوانه و شناختی وارد این وزارت یا سازمان شدند و نتیجه آن این بوده که کارکرد آن را بشناسند. اما در سال‌های گذشته اتفاقات خوبی نیز در حوزه گردشگری افتاده است.

وی گفت: برند ملی گردشگری هیچ وقت انجام نمی‌شد اما امروز شعار واحدی را داریم. یا حساب‌های اقماری موضوعی بود که با نقطه مطلوب فاصله داشت. برنامه راهبرد جامعه گردشگری به همین شکل هست. امروز انتصابی در قوه قضائیه انجام شده که نشان می‌دهد نگاه امنیتی بیشتر می‌شود. این هم می‌تواند چالش باشد چون یکی از اصلی‌ترین دغدغه فعالان گردشگری این است که چنین نگاه امنیتی از گردشگری برداشته شود. اکنون برخی افراد برای برداشتن برجام روزشماری می‌کنند. گردشگری به نوعی به تعاملات بین‌المللی گره خورده و برجام در این زمینه و ورود گردشگران به کشور تعیین کننده است. بحران‌های منطقه‌ای و سیاسی تأثیرگذار است حتی در بازگرداندن سرمایه گذار چالش‌هایی است که شروع دوباره گردشگری با آن رو به رو است.

سعید امیریان از کارشناسان گردشگری نیز گفت: وزیر میراث فرهنگی می‌تواند متخصص یکی از حوزه‌های وزارت باشد به شرط آنکه تعصبی روی یک حوزه نداشته باشد. بلکه با نگاه فرابخشی برنامه‌ریزی کند و هر سه حوزه را با هم پیش ببرد. باید بتواند ارتباطات خارج از وزارت خانه و خارج از کشور را فراهم کند. هر سه بخش وزارت بخش خصوصی گسترده و حرفه‌ای دارد. پس تعامل با بخش خصوصی نیز بسیار مهم است.

وزیر میراث فرهنگی می‌تواند متخصص یکی از حوزه‌های وزارت باشد به شرط آنکه تعصبی روی یک حوزه نداشته باشد. بلکه با نگاه فرابخشی برنامه‌ریزی کند و هر سه حوزه را با هم پیش ببردحرمت الله رفیعی رئیس انجمن دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران در این نشست مجازی بیان کرد: من یکی از منتقدان گردشگری هستم نه صنایع دستی و میراث فرهنگی. هر چند که با هم مرتبط است. واقعیت این است که نشان داده‌ایم آیا در بحران می‌توان برای گردشگری کاری کرد یا نه. بخش خصوصی کار خودش را می‌کند و دولت پز عملکرد بخش خصوصی را می‌دهد. دولت نمی‌تواند گردشگر ورودی و خروجی بیاورید. تنها نباید چالش ایجاد کند. در دو سال اخیر دولت هیچ وقت نتوانست به ما کمکی کند بلکه مانع هم ایجاد کرد. من در حال تهیه گزارشی درباره عملکرد دولت در بخش گردشگری هستم. تنها این نیست که نگاه من در بخش گردشگری چه باشد. دولت باید حقوق ما در خارج از وزارت را نیز ایفا می‌کرد اما این کار را هم انجام نداد.

با انتخاب نادرست به دنبال مدیران قبلی نروید

رفیعی گفت: وقتی مسئولان در وزارت میراث جمع می‌شدند می‌گفتم که وام‌ها و امهال نه تنها خاصیتی ندارد بلکه چرخ گردشگری را قفل می‌کند. در دو سال اخیر متولی گردشگری ما نشان داد که متولی ایده آلی نبوده است. اصلاً در این جایگاه نبوده است. می‌خواهیم برای دولت آینده فردی را تعیین کنیم؟ امیدوارم که بشود ولی هیچکدام به اندازه این صنعت نیستند.

رفیعی همچنین درباره جلسه بخش خصوصی درباره معرفی کاندیداها گفت: من نتوانستم در جلسه شرکت کنم اما حرفم این است که چطور بخش خصوصی به خودش اجازه می‌دهد گزینه‌هایی را معرفی کند که ما با چراغ موشی دنبال قبلی‌ها برویم. باید کسی انتخاب شود که قوی باشد و در گردشگری تخصصی و سابقه و کارنامه موفقی باشد. چرا دنبال کسی می‌گردیم که اصلاً کارنامه ندارد. امیدوارم بازبینی انجام شود. الان باید به گونه‌ای جلو برود که آن فرد از عدم همراهی با بخش خصوصی نگران شود.

منبع:خبرگزاری مهر

به گزارش ایرنا محمدحسن طالبیان عصر روز سه شنبه در اجلاس کمیته جهانی میراث ناملموس، با تشکر از دبیرخانه این اجلاس برای برگزاری موفق این رویداد که به صورت مجازی (آنلاین) برگزار می شود، گفت: ایران مفتخر است که موفق شده از نقالی به عنوان یک عنصر بسیار ارزشمند ایرانی پاسداری کند و به این کار ادامه خواهد داد.

معاون میراث فرهنگی کشور درباره گزارش پرونده مهارت سنتی ساخت لنج ایرانی و دریانوردی با آن در خلیج فارس گفت: با این کمیته کاملا موافق هستم که باید به تاثیر گردشگری در پاسداری از میراث ناملموس این عنصر ارزشمند توجه بسیار داشت، ما هم توجه بسیاری به این موضوع خاص داریم و خواهیم داشت.

تأیید گزارش ادواری ۲ پرونده میراث جهانی ناملموس در خطر ایران

پانزدهمین کمیته جهانی میراث ناملموس سازمان علمی آموزشی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو – UNESCO) که به دلیل شیوع بیماری کرونا به صورت مجازی (آنلاین) برگزار می شود کار خود را از روز دوشنبه ۲۴ آذر ۹۹ به میزبانی جامائیکا آغاز کرده و به مدت ۶ روز تا ۲۹ آذر ۹۹ (۱۴ تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۰) هر روز به صورت آنلاین از ساعت ۴ تا ۷ بعدازظهر ادامه دارد.

عصر روز گذشته در دومین روز برگزاری این اجلاس، گزارش ادواری اقدامات پاسدارانه جمهوری اسلامی ایران در خصوص دو پرونده نقالی و مهارت سنتی ساخت لنج ایرانی و دریانوردی با آن در خلیج فارس که در فهرست در خطر و نیازمند پاسداری فوری ثبت شده‌اند، مورد بررسی قرار گرفت و تایید شد.

در طول برگزاری این اجلاس مجازی صلاحیت ۴۲ پرونده ثبت در فهرست میراث‌ جهانی ناملموس یونسکو از سوی ۲۴ عضو کمیته میراث ناملموس یونسکو مورد بررسی قرار خواهد گرفت که این ۴۲ پرونده از سوی ۴۹ کشور ارائه شده است که تعدادی از آن‌ها به صورت مشترک با کشورهای دیگر است.

کشورهای سوئیس و فرانسه، امارات متحده عربی و عمان، الجزایر، موریتانی، مراکش و تونس، چین و مالزی، فرانسه و بلژیک، اندونزی و مالزی، ایتالیا و فرانسه، قزاقستان، قرقیزستان و ترکیه، مالاوی و زیمباوه، لهستان و بلاروس، عربستان و کویت از جمله کشورهایی هستند که با پرونده های مشترک در این اجلاس شرکت کرده‌اند.

در پانزدهمین اجلاس مجازی کمیته جهانی میراث‌فرهنگی ناملموس همچنین چهار پیشنهاد برای ثبت اقدامات پاسدارانه خوب از عنصرهای فرهنگی ناملموس کشورهای البانی، فرانسه و یونان و یک پیشنهاد مشترک از کشورهای آلمان، اتریش، فرانسه ، نروژ و سوئیس مورد بررسی قرار می‌گیرد.

در طول برگزاری این اجلاس همچنین درخواست کمک بین‌المللی از صندوق میراث‌فرهنگی ناملموس کشورهای جمهوری آفریقای مرکزی، مالاوی و مصر توسطه کمیته میراث ناملموس بررسی خواهد شد.

کمیته داوری این اجلاس با حضور نمایندگانی از کشورهای آذربایجان، بوتسوانا، برزیل، کامرون، چین، ساحل عاج، چک، جیبوتی، جامائیکا، ژاپن، قزاقستان، کویت، مراکش، هلند، پاناما، پرو، لهستان، جمهوری کره، رواندا، عربستان سعودی، سریلانکا، سوئد، سوئیس و توگو است.

چهار پرونده ایران تا پایان هفته تعیین تکلیف می شود

در این دور از اجلاس قرار است چهار پرونده هنر نگارگری (مینیاتور) به صورت مشترک با ترکیه، جمهوری آذربایجان و ازبکستان زیارت تادئوس مقدس به صورت مشترک به ارمنستان، مهارت ساختن و نواختن عود به صورت مشترک با کشور سوریه و جشن مهرگان به صورت مشترک با تاجیکستان در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه ۲۶ و ۲۷ آذر ۹۹ مورد بررسی اعضای کمیته قرار بگیرد که در صورت موافقت اعضای کمیته ، تعداد آثار ملموس ثبت شده ایران در یونسکو به ۱۸ اثر می رسد.

طالبیان در جریان سفر به استان گلستان گفته بود که با توجه به محدودیت­‌های سهمیه‌­ای یونسکو، این چهار پرونده به شکل مشترک با کشورهای همسایه تدوین شده است تا بتوان از ظرفیت سهمیه مشترک با دیگر کشورها برای ثبت جهانی میراث‌فرهنگی ناملموس کشور بهره­ گرفت.

وی با اشاره به پیشنهاد ریفر (refer) دو پرونده جشن مهرگان و مهارت ساختن و نواختن عود توضیح داد که «منظور از ریفر کردن پرونده، ارجاع پرونده به اجلاس بعدی یونسکو برای ثبت جهانی است. این پرونده­‌ها به دلیل اینکه به‌شکل مشترک با کشورهای دیگر تنظیم شده، ظاهراً ابهام‌هایی برای کمیته ارزیابی جهانی بر روی نقاط مشترک برگزاری این عناصر فرهنگی در کشورهای تهیه‌کننده پرونده در برداشته، البته ایران به همراه سوریه و تاجیکستان به‌شکل مشترک دفاعیه‌های کارشناسی و فنی خود را ارائه کرده است.

طالبیان ابراز امیدواری کرده است با رایزنی هایی که در حال انجام است چهار پرونده پیشنهادی ایران ثبت جهانی شود، البته تصمیم نهایی در خصوص این چهار پرونده، به نظر کمیته میراث‌ جهانی ناملموس در این اجلاس باز می‌­گردد.

جمهوری اسلامی ایران از زمان تاسیس کمیته جهانی میراث ناملموس یونسکو در سال ۲۰۰۳ تاکنون ۱۴ اثر به عنوان آثار ناملموس ایران ثبت کرده است و در رتبه هفتم جهان قرار دارد و اکنون هنر نگارگری پانزدهمین میراث هنری و ناملومس ایرانیان است که به جهان معرفی می شود.

آثار ناملموس ایران که جهانی شده اند

آیین باستانی و کهن نوروز و ردیف‌های موسیقی سنتی ایران در سال ۲۰۰۹-۱۳۸۸، آئین پهلوانی و زورخانه‌ای، هنر نمایشی آئینی تعزیه، مهارت فرش‌بافی کاشان، مهارت فرش‌بافی فارس و موسیقی بخشی‌های خراسان شمالی در سال ۲۰۱۰- ۱۳۸۹، دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی در خلیج فارس و نقالی، قصه‌گویی اجرایی ایرانی در سال ۲۰۱۱- ۱۳۹۰، آئین قالی‌شویان مشهد اردهال در سال ۲۰۱۲- ۱۳۹۱ تا پیش از آغاز دولت تدبیر و امید در یونسکو به ثبت رسید.

فرهنگ پخت نان لواش و آئین نوروز (با تکمیل پرونده) برای دومین بار در سال ۲۰۱۶- ۱۳۹۵، هنر ساختن و نواختن کمانچه، چوگان، بازی سوار بر اسب همراه با روایت‌گری و موسیقی در سال ۲۰۱۷-۱۳۹۶ و ساختن و نواختن دو تار ایرانی در سال ۲۰۱۹- ۱۳۹۸ پنچ اثر معنوی ایرانیان است که از آغاز فعالیت دولت تدبیر و امید تاکنون در فهرست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسیده‌اند.

منبع:ایرنا