تاریخچه 

مسجد جامع کرمان یا مسجد جامع مظفری یکی از قدیمی ترین و زیباترین مساجد در ناحیه شرقی ایران است که در اسفند ماه 1315 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. عملیات ساخت این مسجد تاریخی در سال 720 هجری شمسی به دستور “امیر مبارزالدین”، بنیانگذار سلسله مظفریان، آغاز گردید و پس از هفت سال در سال 727 به پایان رسید؛ از این رو به آن مسجد جامع مظفری نیز می گویند. این مسجد در دوره های بعد به ویژه در زمان صفویان و زندیه بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت و قسمت هایی به آن افزوده شد. در برخی منابع تاریخی آمده است که مسجد جامع مظفری در ابتدا بیرون از دیوار های شهر قرار داشته، اما به مرور زمان و با گسترش شهر در محدوده ی شهر واقع شده است.

 درباره ی علت ساخت این مسجد نیز در برخی منابع آمده است زمانی که امیر مبارزالدین در نبرد با برخی دشمانش به مخاطره افتاد، نذر می کند در صورت رهایی از درگیری ها، مسجدی را احداث کند؛ از این رو پس از رهایی از صحنه نبرد و به محض ورود به کرمان دستور می دهد تا با هزینه شخصی مسجدی را به شکرانه ی این پیروزی احداث کنند.

معماری 

مسجد جامع مظفری از جمله مساجد چهار ایوانی است که در حال حاضر در حاشیه غربی میدان شهدای کرمان (مشتاقیه) قرار دارد. چهار ایوان مسجد با هنر کاشیکاری و مقرنس کاری به زیبایی تزئین شده اند و شکوه معماری اسلامی را به ما نشان می دهند. ایوان های شمالی و جنوبی بلندتر از دو ایوان دیگر ساخته شده اند و در ایوان جنوبی از کاشی های هفت رنگ استفاده شده است. بر فراز ایوان شرقی نیز یک ساعت به چشم می خورد که بر زیبایی مسجد افزوده است. مسجد جامع مظفری کرمان دارای دو در ورودی است که یکی از آن ها به میدان مشتاق و دیگری به خیابان شریعتی باز می شود.

ساختمان مسجد از دو شبستان بزرگ تابستانی و زمستانی تشکیل شده است که ایوان های شرقی و غربی شبستان مسجد را تشکیل می دهند. پشت محراب ضلع غربی مسجد، مرقد “ملابمانعلی راجی کرمانی” ، شاعر پارسی گوی قرن 13 قمری، قرار دارد که دیوان ارزشمند اشعار او به نام “حمله حیدری” از جمله مجموعه های ارزشمند ادبیات پارسی است.

مسجد جامع شهر کرمان در طول عمر پر فراز و نشیب خود بارها مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است و شاهد وقایع بسیاری بوده است که یکی از مهمترین آنها در مهر ماه سال ۱۳۵۷ به وقوع پیوست؛ در این سال ماموران رژیم پهلوی مسجد جامع را در رابطه با فعالیت های انقلابی مردم شهر کرمان به آتش کشیدند که در نتیجه ی آن عده ای به شهادت رسیدند و مسجد نیز دچار آسیب های فراوانی شد.

مسجد گنجعلی خان یکی از آثار دوره صفوی است که به دستور گنج علی خان، حاکم وقت کرمان، احداث گردید. گنج علی خان در زمان شاه عباس صفوی بر کرمان حکومت می کرد و آبادانی این شهر را سرلوحه ی کار خود قرار داده بود، به گونه ای که آثار و بناهای زیادی از خود به یادگار گذاشت. یکی از آثار باقی مانده از دوران گنجعلی خان، مجموعه گنجعلی خان می باشد.

مجموعه گنجعلی خان با حدود یازده هزار متر مربع مساحت در بافت تاریخی شهر کرمان قرار دارد و از بازار، مسجد، حمام، مدرسه، ضرابخانه، کاروانسرا و آب انبار تشکیل شده است که همگی پیرامون یک میدان بزرگ (میدان گنجعلی خان) قرار دارند؛ این مجموعه ی کم نظیر ما بین سال های 1005 تا 1024 هجری قمری توسط “سلطان محمد معمار یزدی”، معمار برجسته ی عصر صفوی، طراحی و اجرا شد. در واقع میدان گنجعلی خان همانند میدان نقش جهان اصفهان و میدان میر چخماق یزد مرکز تجمع مردم بوده است و مهمترین رویدادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن دوران در این میدان و بناهای اطراف آن به وقوع می پیوسته است.

مسجد گنجعلی خان در ضلع شمال شرقی میدان گنجعلی خان قرار دارد و بنا به روایت های تاریخی در سال 976 شمسی (1007 ه ق) احداث گردید. گفته می شود این مسجد کوچک محل عبادت گنج علی خان و نمازخانه کاروانسرای بزرگ مجموعه یا مدرسه مجاور بوده ‌است. در ساخت مسجد گنجعلی خان همچون بسیاری دیگر از مساجد عصر صفوی از هنرهای مقرنس کاری، کاشی کاری، نقاشی و گچبری استفاده شده است و معمار آن، سلطان محمد معمار یزدی، نهایت تلاش خود را به کار برده است تا اثری جاویدان و ماندگار از خود به یادگار گذارد.

آدرس: کرمان ، بازار بزرگ میدان گنجعلی خان

ساعت بازدید:  شش ماه اول سال ۹الی ۱۹ شش ماه دوم سال ۹ الی ۱۹
تعطیل :  ایام سوگواری رسمی
بهای بلیط:‌ رایگان

باغ موزه هرندی نمونه ای برجسته از باغ ایرانی در شهر کرمان است که عمارتی باشکوه را در خود جای داده است. این عمارت قاجاری دو طبقه روزگاری به عنوان محلی برای استراحت و اقامت افراد عالیرتبه و برجسته مورد استفاده قرار می گرفته است و در حال حاضر محلی برای نمایش سازهای سنتی و اشیا باستانی می باشد.

تاریخچه 

باغ موزه هرندی همزمان با دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار (1252 شمسی) به دستور محمدرضا خان عدل‌السلطان، یکی از افراد برجسته ی نظامی کرمان، احداث گردید. چند سال بعد از احداث باغ، عمارتی دو طبقه با الهام از سبک معماری اروپایی در قسمت شمالی باغ و ساختمان هایی برای خدمه، حمام و اصطبل ساخته شد و بدین ترتیب به باغی مسکونی تبدیل گشت.

این باغ با وسعت 25000 متر مربع که در آن دوران خارج از حصار های شهر قرار داشت، محلی برای استراحت افراد عالیرتبه و برجسته شهر کرمان بود و گردهمایی های مهم در آن صورت می گرفت. در زمان پهلوی اول (۱۳۱۳ شمسی) فردی به نام ابوالقاسم هرندی، تاجر سرشناس و خیر کرمانی، این باغ را به مبلغ ۴۰ هزار تومان خریداری کرد و به همراه خانواده در آن ساکن شد. از آنجا که در آن دوران هتل یا اقامتگاه مناسبی در شهر کرمان برای پذیرایی از افراد سیاسی و نظامی که برای ماموریت به کرمان می آمدند، وجود نداشت، ابوالقاسم هرندی از این افراد در خانه ی خود پذیرایی می کرد. یکی از مهمانان ویژه ای که چند روزی در این باغ اقامت داشت رضا شاه پهلوی بود که در مسیر سفر تبعیدی اش برای خروج از ایران، چند روزی را مهمان خانواده ی هرندی بود. باغ موزه هرندی سرانجام در سال ۱۳۵۴ توسط مالک آن به وزارت فرهنگ و هنر اهدا شد و در آذر ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. باغ هرندی مدتی به عنوان ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کرمان مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر طبقه همکف عمارت به ‌عنوان موزه سازهای سنتی و طبقه اول آن به ‌عنوان موزه باستان ‌شناسی مورد بازدید علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

معماری

نقشه ساختمان مرکزی باغ موزه هرندی که در حال حاضر به عنوان موزه مورد استفاده قرار می گیرد، توسط دکتر مرتضی قلی اسفندیاری، پسر عدل السلطان، تهیه شده است. او که مابین سال های 1285 تا 1305 در فرانسه مشغول به تحصیل بود، نقشه را در فرانسه طرح و آن برای پدرش ارسال کرد. از این رو عمارت باغ با طرحی اروپایی و سبک معماری ایرانی احداث گردید و در آن شاهد ترکیب طرح های اروپایی با ویژگی های معماری ایرانی هستیم. مساحت تقریبی زیربنای این عمارت دو طبقه حدود 2000 مترمربع است و از تعدادی اتاق برای اقامت افراد خانواده و مهمانان تشکیل شده است. باغ از بناهای دیگری همچون ساختمان خدمه، حمام، اصطبل، گاوگرد، حوض و آبنما تشکیل شده بود که برخی تخریب (صطبل و انبارها) و برخی دیگر نیز تغییر کاربری داده اند.

موزه سازهای سنتی

این موزه در طبقه همکف ساختمان مرکزی قرار دارد و بیش از  250 ساز همچون قیچک، سنتور، قانون، رباب و عود متعلق به ایران و کشورهای همسایه در آن به نمایش گذاشته شده است.

موزه باستان شناسی

این موزه همانطور که از نامش پیداست به نمایش آثار باستانی اختصاص دارد و از 5 غرفه تشکیل شده است که در طبقه ی اول قرار دارد. انواع ظروف سفالی، سنگی و فلزی، بشقاب، کوزه و ریتون، انواع پیه سوز و عطردان فلزی و شیشه‌ ای، تبرهای مفرغی‌ و…  متعلق به دوره های مختلف تاریخ ایران که بیشتر آنها در جیرفت و شهداد کشف شده اند، در این موزه به نمایش گذاشته شده اند.

آدرس:  کرمان، خیابان بهشتی، نرسیده به بلوار فردوسی

 ساعات  بازدید: هر روزه به جز دوشنبه ها از ساعت 8 الی 20

آبشارهای سیمک به ۱۳ آبشاری گفته می شود که در 40 کیلومتری شمال شهر کرمان در تنگه ای به همین نام قرار دارند و به دلیل وجود مناظر سرسبز و خوش آب و هوا در اطراف آن، به یکی از محبوب ترین جاذبه های طبیعی در استان کرمان تبدیل گشته اند. ارتفاع آبشارهای سیمک از 4 الی 24 متر متغیر می باشد و بازدید از آنها فرصت مناسبی را برای عکاسی، کمپینگ، پیاده روی و آبتنی در اختیار علاقه مندان قرار می دهد.

تنگه سیمک

تنگه ی سیمک که این آبشارهای سیمک را در خود جای داده است، یکی از خوش آب و هوا ترین مناطق در استان کرمان است که در شمال روستای کوهپایه قرار دارد و به دلیل وجود رودخانه، چندین آبشار، مسیرهای صخره نوردی و کوهنوردی بین طبیعت دوستان و کوهنوردان از محبوبیت وِیژه ای برخوردار می باشد. پهنای تنگه سیمک در نقاط مختلف بین سه تا پنج متر متغیر است و توسط دیوارهای صخره ای بسیار بلندی احاطه شده است که به دلیل وجود سایه و جریان رودخانه، آب و هوای درون تنگه بسیار خنک و مطبوع می باشد. ذکر این نکته ضروری است که برای صعود و فرود از تنگه به وسایل و تجهیزات صخره نوردی نیاز است و تنها افراد با تجربه می توانند عملیات صعود را انجام دهند. همچنین آبتنی در رودخانه سیمک یکی دیگر از تفریحات تنگه سیمک می باشد که به ویژه در ماه های گرم سال تجربه ای دلنشین و به یادماندنی را خلق خواهد کرد.

امکانات رفاهی

اردوگاه سیمک، سرویس بهداشتی، غرفه های فروش مواد غذایی و سوغاتی و آنتن دهی موبایل از جمله خدماتی است که در این منطقه ارائه می شود.

دسترسی به تنگه سیمک

دسترسی به این تنگه از شهر کرمان از طریق جاده سیدی و جاده کوهپایه امکان پذیر می باشد؛ بعد از عبور از روستاهای درب انارستان، سیمک، اسلام آباد، عبدل آباد و روستای درب آسیاب به ورودی اردوگاه شهید باهنر خواهید رسید. فاصله ی اردوگاه شهید باهنر نیز تا تنگه سیمک در حدود سه کیلومتر می باشد. اما بهترین راه جهت بازدید از این جاذبه ی گردشگری، استفاده از تورهای طبیعت گردی با حضور راهنمایان حرفه ای است؛ جهت رزرو تورهای گردشگری در استان کرمان و بازدید از آبشارهای سیمک می توانید با مراجعه به سایت gashttour.ir از خدمات اقامتی و گردشگری ما بهره ببرید.

چشمه آبگرم جوشان بزرگترین و مشهورترین چشمه آبگرم استان کرمان است که در فاصله 60 کیلومتری جنوب شرق شهر کرمان و در ارتفاعات جنوبی ییلاق زیبای سیرچ قرار دارد. چشمه آبگرم جوشان در 7 کیلومتری شمال روستای جوشان از توابع بخش گلباف شهرستان کرمان و در میانه راه گلباف و سیرچ واقع شده است. نام روستای جوشان  از همین چشمه آبگرم نزدیک به آن گرفته شده است. این منطقه به دلیل نزدیکی به شهر کرمان، خواص درمانی، وجود طبیعت زیبا و چشم نواز، چشم انداز های جذاب و آب و هوای مطبوع به یکی از محبوب ترین و پربازدید ترین چشمه های آب درمانی در منطقه ی جنوب شرق ایران تبدیل شده است.

چشمه آبگرم جوشان در ارتفاع 1545 متری از سطح دریا قرار دارد. دمای آب این چشمه که به صورت جوششی از دل سنگ های آهکی خارج می گردد، 45 درجه سانتی گراد می باشد. آب استخرهای چشمه آبگرم جوشان هر دو روز یکبار تعویض می شود و دو سالن مجزا برای استفاده ی بانوان و آقایان دارد. آبگرم جوشان به صورت سولفاته و دائمی است که پس از گردش در استخرها به صورت رودی در دره های شرقی و جنوب شرقی جاری می گردد و ضمن سیراب کردن باغ های کشاورزی، باعث خلق جلوه های زیبایی در دره های پایین دست نیز می شود. رفع کسالت های روحی، تجدید قوا، درمان برخی بیمارهای مربوط به گردش خون، دستگاه ادراری، روماتیسم، دیابت و بیماری های کبدی از مزایای استفاده از این آبگرم می باشد.

کلبه های حصیری جهت اقامت تابستانی، اتاق های ساده، سرویس بهداشتی و پارکینگ از جمله خدمات ارائه شده در چشمه آب گرم جوشان می باشد.

جهت بازدید از چشمه آب گرم جوشان و رزرو تورهای گردشگری در استان کرمان می توانید با مراجعه به سایت gashttour.ir از خدمات اقامتی و گردشگری ما بهره ببرید.

مقالات مرتبط :

مطالب مفیدی درباره چشمه های آبگرم

قینرجه نیر، دومین چشمه آبگرم کشور

سرعین؛ شهر چشمه‌های بهشتی